/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 1.
    +25 -4
    öncelikle bi' ön bilgilendirme yapayım.

    yaşım:21
    bilgisayar mühendisliği 3. sınıf öğrencisiyim.
    ailemden herkes hayatta ve sağlıklı çok şükür

    bunları söylememin sebebi yaşımı çok küçük ya da hayatında yapacak hiçbir haltı bulunmayan (normal şartlarda bir sürü var bu söylediklerime göre ama ben yok hissediyorum ayrı konu) biri olmadığımı anlayın ve bunları göz önünde bulundurarak anlatacağım şeyi değerlendirin ya da konuyla alakalı yorum yapın diyeydi

    biraz önce odaya geldim, üstümdeki bluzu çıkardım. arkamdaki cam açıktı ve sırtım biraz üşüdü. sadece 10 saniyeliğine kıyafeti katlayana kadar sırtım açık kaldı. o anda aklıma şu geldi. yıllar önce olsaydı tam ben kıyafetimi katlarken annem odaya gelirdi, o 10 saniyenin tam ortasında gelir ve beni o şekilde görüp "metalci bak üşüteceksin öyle dolanma birde cam açık" falan derdi bende "ya anne ya daha yeni soyundum, şimdi katlayıp giyecektim kıyafetimi" derdim ve olay biterdi. ama o anda ben katlarken, yani günümüzde annem yoktu yanımda. bana üşüteceksin diyen biri yoktu. evet yine kendime dikkat edebilirdim. anneme gerek yok kazık kadar adam oldum ama yinede beni öyle kötü bir his ve o anki üşümem 5 üzerinde 3 derecesindeyse o anda bunu düşündüğümde, bu durumu anımsadığımda 5 üzerinden 5 in bile yeterli gelmeyeceği bir soğukluk bütün vücudumu sardı. biri o anda, tam o anda bana dokunsaydı eminim bütün vücudum o soğukluğundan dolayı un ufak bir şekilde odanın her yerine saçılır ve sanki hiç varolmamış bir hale gelebilirdim. bu kadar çok etkiledi bu anımsayışım.

    şimdi söyleyin beyler, ben neden böyleyim, neden bu kadar çok küçüklüğüme, eski günlere aşığım. neden sürekli annemin babamın yanında olduğum, saat 9 da zorla yatağa yatırıldığım günleri deliler gibi özlüyorum?

    neden, neden, neden..?

    edit:

    başlık trende girmiş.
    geri döndüğümde herkese cevap vereceğim beyler.

    edit2:

    ikinci sayfaya geri döndüğümde cevap vereceğim beyler.
    herkese teşekkür ediyorum gerçekten.
    beni yalnız bırakmadınız bu yazdıklarımla. her birinizin cevapları (evet @2'de dahil) beni biraz olsun mutluluğumsu bir hisse yöneltti beyler. tekrar teşekkürler.

    edit3:

    herkese yanıt verdim.
    beni yalnız bırakan bırakmayan herkese teşekkür ediyorum beyler.
    ···
  2. 2.
    +3
    @2
    kötü bir durumdayım panpa ve bu şey sürekli oluyor bana.
    eski müzikler, filmler, bazı sokaklar, eski arabalarımızı görmek ne bileyim her şey o zamanları özletiyor.

    sen okumadın ama yinede bunu söylemek istedim sana.
    ···
    1. 1.
      +1
      cok dokunaklı yazmışssın sıkıntı ne aslında tam olarak anlayamadım ben?
      ···
    2. 2.
      +1
      Bilgisayar Mühendisliğine verdim şukuyu şimdi zaman yolculuğu filmleri izle zeki adamsın belli mi olur belki zamanda yolculuğu bulursun
      ···
    3. 3.
      0
      @3.2

      izliyorum panpa zaten o tür filmler.
      bulursam kobayım olacaksın ona göre.
      ···
    4. diğerleri 1
  3. 3.
    +3
    çok garip lan ananı özlemiş gibisin ya da sana ilgi gösteren birini istiyosun
    ···
  4. 4.
    +2
    Panpa herkes ozler o gunleri mesela bende cocukken herkesten once kalkip tom jerryi evdekiler uyanana kadar izledigim gunleri kopek gibi ozluyorum ama anı yaşa biraz kardesim disari cik gez dolas kendini mutsuz hissedrsen mutsuz olrsun
    ···
  5. 5.
    +2
    çünkü lanet olası dünyada seni gerçekten seven tek kişi annen onlarda gidince sap gibi yapayalnız kalıyoruz yapacak bir şey yok
    ···
    1. 1.
      0
      @34

      çünkü lanet olası dünya kısmını görünce aha bir trol daha demiştim ama değilmiş panpa.
      yorumuna katılıyorum panpa, bu da bir sebep diyebiliriz.
      belki de burada sevgi yoksunluğu çekiyorumdur ve bu yüzdendir. bilemiyorum..

      bu arada kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···
  6. 6.
    +2
    Eski gunleri özlemiyon bence sen anneni babanı özlemissin
    ···
    1. 1.
      0
      @4.2

      haklı olabilirsin panpa, düşündüm şimdi söylediğini şöyle hızlıca, mantıklı geldi.

      öyle yapmaya çalışıyorum ama bazen The Sunset Limited'den alıntı yaparak cevaplayacağım "manuel sürüşe geçip kendime yakalanıyorum" ve bu durum kafamı fazlasıyla meşgul ediyor hale geliyor. hatta o kadar çok bu durum yüzünden ne olduğunu tam olarak kestiremediğim hislerle boğuşmaya başlıyorum ki birçoğunun "gerçek hayat" diye tabir ettiği hayattan kopup olduğum yerde çevremdeki değişiklikleri izlemeye başlıyorum.
      ···
  7. 7.
    +1
    Kardesım bende 24 yaşındayım tek yasıyorum 3 yıldır aynı şekilde aynı duyguları bende yaşıyorum bende üzülüyorum (cok sükür bizimkilerde sağlıklı hepsi ) ama o his cok iyi anlıyorum. neden insan hep geleceğe göre plan yapıp geçmişi özler .. Bence ailemizi cok seviyoruz şu bomtak dünyadada en iyisini yapıyoruz bence
    ···
    1. 1.
      +1
      @26

      haklısın panpa, en iyisini yapıyoruzdur belki de.
      ama yinede bugün hiç ama hiç mutlu olamıyorum, mutlu olmayı geçtim, normal günlük yaşantımda yapmamı bekledikleri şeylerden bile geri kalıyor haldeyim
      ne yapacağımı bilmiyorum ama artık son derece tükenmiş durumdayım panpa.

      kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···
  8. 8.
    +1
    balık burcusun kesin. duygusalsın fazlaca normal yani.
    ···
    1. 1.
      0
      @28

      hayır panpa, oğlak burcuyum ama duygusalımdır doğru

      bu arada kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···
      1. 1.
        0
        yükselenin nedir
        ···
      2. 2.
        0
        @28.1.1

        yengeçmiş panpa, şimdi baktım öğrendim.
        ···
  9. 9.
    +1
    Eskiden memnunsundur ben de mesela 80 lerde yaşamayı isterdim.
    ···
    1. 1.
      0
      @19

      tabiki memnundum panpa. o tartışılmayan bir gerçek.

      benim sorum, neden herkes gibi günüme ve geleceğime bakamıyor, geçmişte geçmiş diyerek bu halde takılıyorum?
      ···
      1. 1.
        0
        Tutunacak bir şey yoktur hedefin yoktur
        ···
      2. 2.
        0
        @19.1.1

        haklı olabilirsin panpa, yok gerçekten de..
        ···
  10. 10.
    +1
    Aynı duyguları askerde hastalandığımda yatağımda istirahat izninde yaşadım
    ···
    1. 1.
      +1
      @18

      sanırım bu o anda yaşadığın yalnızlık ve çaresizlik duyguları kaynaklı olmuş panpa.
      ···
  11. 11.
    +1
    Onu bunu birakta bilgisayar muhendisligine girisi nasil gectin?
    ···
    1. 1.
      0
      @30

      kolaydı bence panpa

      bu arada kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···
  12. 12.
    +1
    Kim özlemez ki ulan çocukluğunu? Üstelik 90'larda çocuk olmuşsa o zat-ı muhterem özlemezse sıkıntılıdır zaten
    ···
    1. 1.
      0
      @31

      panpa sadece 90'larmış şuymuş buymuş durumu değil bu.
      ben anlam veremiyorum bu duruma, etrafıma bakıyorum ve herkes hayatın genel haliyle yaşamakta.
      hayalleri, hedefleri, planları var. yoksa bile bunu umursamayan bir düşünce dünyaları var.
      ama ben böyle değilim..

      edit:
      bu arada kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···
  13. 13.
    +1
    panpa yenisini beğenmessen eskisini özlersin dıbına koyim bu kadar basit. Hayatını değiştir.
    ···
    1. 1.
      0
      @32

      iyi diyorsunda değiştiremiyorum panpa.
      ne yapayım okulu mu bırakayım ya da ne bilim ne yapabilirim ki başka?
      her şeyi bırakıp bir kenara çekilsem yaşamama yetecek parayı nereden bulacağım?
      ailemle yaşayıp ufak işlerde çalışayım desem bunu ne kadar devam ettirebileceğim?

      edit:
      bu arada kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···
    2. 2.
      0
      sıkıntı yok panpa buralardayım zaten, değiştir derken dıbına koy demedim yenilik getir okulu bırakırsan muallaksin orayı geç sana bin arkadaş lazım onlarla takıl farklı ortamlar farklı bakış açıları sanada birşeyler katar ki bence senin problemin kız sorunu, değil desen bile sorunun özü bu bence ilk kez karşılaşmıyorum böyle biriyle sen beni dinle panpa bi merhabanın açamadığı kapı yok fırsatları kaçırma geliştirirsin kendini sen kendin için uğraşmassan bir başkası senin için hiç uğraşmaz panpa
      ···
  14. 14.
    +1
    yalnızmı yaşıyosun kardesim
    ···
    1. 1.
      0
      @33

      yalnız sayılırım panpa.
      bir arkadaşımla beraber yaşıyorum.
      ama yalnızım.
      hani kalabalık bir cadde de ya da sokakta yürürsün, her yer insandır ama o an kafan o kadar doludur ya da meşguldür ki bazı şeylerle sanki etrafın bomboşmuş gibi gelir sana, binalar, insanlar, arabalar ve diğer her şeyi göremez durumda olursun, aynen bu şekildeyim.

      bu arada kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···
  15. 15.
    +1
    dayanamıyorum affedin gidiyorum dıbına koyayim alt başlıkta birisi kendini öldürdü lan.
    ···
    1. 1.
      0
      @35

      şimdi baktım da kolpaymış sanırım panpa

      bu arada kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···
  16. 16.
    +1
    annen sana metalci diye mi sesleniyor vay aq
    ···
    1. 1.
      0
      @36

      ne yani gerçek adımı mı yazacaktım panpa?

      edit:
      bu arada kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···
  17. 17.
    +1
    Aynısı bendede oluyor mesela onun gibi bişey başıma gelsin 1 saat düşünürüm neşet açarım peş peşe sigaralar falan uykum gelene kadar yada 3-5 arkadaş arayıp sorana kadar gider bu

    Benim tespitim ise : yalnızız biz panpa sevgi istiyoz ilgi istiyoz
    Özellikle amlılardan
    La bazen ortamlarla anlatan oluyo şöyle dedi gibtiri çekti bana kız 2 hafta oldu barıştık falan vs vs diyomki la bendede olsun ot gibi yaşayacağıma ona uğraşirim derdini dinlerim mutlu etmeye falan çalişirim göz kulak olurum iyi gelir diyomsa işşte türk kızı bu bunlar yüz vermedi canım sıkılmasın diye html css öğrendim AQ
    ···
    1. 1.
      0
      @17

      panpa haklı olabilirsin.
      ancak ben artık o amlıların alayından soyutladım kendimi diyebilirim.

      istemiyorum panpa, zaten öyle bir özellikleri de yok benim için. yani bilemiyorum panpa. belki de ihtiyacım olan şey bu dur ama yinede ben istemiyorum. onlardan gelecek bir şeyle çözüme ulaşacaksam da ulaşmamayı tercih edecek kadar o varlıklardan iğreniyorum.

      edit:
      iğreniyorum dedim.
      şimdi düşündüm de aslında iğreniyorum tam doğru bir kelime seçimi olmamış.
      ben daha çok onların düşünceleri ve kafa yapılarından iğreniyorum, nefret ediyor ve bencil buluyorum.
      ···
    2. 2.
      0
      O konuda haklısın panpa bende sevmiyorum genel huylarını adamı fıtık ediyolar. işin kötüsüde erkekleri kötülemekten başka bişey bilmiyolar
      ···
  18. 18.
    +1
    Panpa aklıma ufakken sabahtan akşama kadar top oynadığım günler geldi o günleri ne kadar özlüyorum anlatamam bir sürü arkadaşım vardı para is vb sorunlarım yoktu şimdi büyüdüm ama dertlerim katlandikca katlandı
    ···
    1. 1.
      0
      @15

      aynen panpa. büyüdükçe ve yeni anılarımız oldukça dertlendikçe dertlenmeye başlıyoruz. ve bu beni fazlasıyla boğuyor..
      ···
  19. 19.
    +1
    Panpa bir derdin yada stres yaptigin bi durum varsa olabilir. Ben de sinav zamanlari cok stresli oluyorum. Ozamanlar anne baba ev hasreti asiri derecede artiyor bende. Insan bi nevi tutunacak dal ariyo.
    ···
    1. 1.
      0
      @14

      panpa o zamanlarda yani stresli zamanlarımda bu durum ekstra artıyor. yani stresin tetiklediğini söylediğinde haklısın.
      ama bende en "normal" denen günlerimde de bu duygu hakim, en düzgün ve sakin günümde bile bu duyguyla savaş içerisindeyim panpa.
      ···
  20. 20.
    +1
    Acilen gibilmen gerek
    ···
    1. 1.
      0
      @29

      sanada eyvallah panpa

      bu arada kusura bakma bazı sebeplerden dolayı geç cevap verdim
      ···