Biz kızlar silahları saklasak da beyler pompalıyı saklayamamıştı. Hafif eğilmiş bir vaziyette mekana yaklaştık. Neden eğildik hala bilmiyorum Memduh yapmıştı bizde uymuştuk. Sonra Memduh ve Kemal kendi aralarında anlaşıp kapıyı tekmeleyip kırdılar. içeri girdik ve kendimizi ilk dolap, masa vb engellerin birinin arkasına attık. Kafamdan vızır vızır kurşunlar uçuyordu. Zor kafamı çıkarıp birkaç el sıkabildim. O sırada üst kattan Tefeci gözüktü. Kemal ve Memduh birkaç saçma sıktı ama isabet yoktu.
T:Siz ne anlarsınız lan mekan basmaktan! Aranızdan birinizi kaçırayım da görün siz!
Arkamızdan üç tane gaz maskeli adam belirdi. Üç tane şey fırlattı. Gaz çıktı ve biz bayıldık sanıyorum. Yani en azından ben bayıldım. Sonra arabanın tekinde buldum kendimi. Ardından da depo gibi bir yer. Piyango bana çıkmıştı belli. Beni kaçırmışlardı.

O gün tefecinin anlattığına göre Filiz Hanım'ın evine saldırı olmuş. Kemal ve Munise, evi savunmuş fakat Orijini kaçırmışlar. Orijini yine aynı mahalleye belalı bir dostunun yanına verecekmiş. Bu da Orijinin annesi ile babasını tanımadan yaşamasına tabiiki burnu taktan kurtulmayan bir hayat yaşamasına sebep olacaktı fakat istediği tam olarak öyle olmadı. Bir senelik süreç içinde burada çalışan vicdanlı bir çifte denk geldim. Aslında tam vicdanlı sayılmazlardı ama olsun. Onlar sayesinde buradan kaçmamın bir şansı olacaktı. Tabii daha güzel şeylerinde öyle.

Ses verin az

Yine bir gün bu çiftin bakımı altındayım muhabbet ediyoruz. Çocuğumun kaçırıldığını da biliyorlar haliyle.
Erkek:E Kadın:K
K:Bugün biraz daha iyi gibisin.
N:Tek istediğim kaçmak. Bu zulümdür. Hem size hem bana.
E:Bizi bulurlar.
N:Nereden nasıl?
E:...
N:Burada sessizlik hep olmaz. Bir gün vurulur gidersiniz.
K:Tefecinin kasasını soyalım. Şifreyi gördüm. Bugün. Odayı temizlerken. Sonra bana sarkıntı oldu kaçtım.
N:Sen silahların yerini biliyor musun?
E:Bir depo var. Neden?
N:Oradan ikisi tabanca üç silah kaldır. Sonra buraya gelin ve beni çözün. Bir fikrim var.

Silahlarla geldi. Ellerimi ve ayaklarımı çözüp sandalyeyle olan bağlantımı kestiler.
N:Şifreyi biliyorum dedin. Bugün o tefecinin zütünü gibiyoruz.(ağzıma doladın Kemal)
E:Yapabilir miyiz?
K:Korkuyorum.
N:Korku yok. Ben bu adamın mekanını daha öncede bastım. Yapabilir miyiz hiç yok! Bu bir özgürlük meselesi.
K:Hadi hadi hadi! Gaza geldim Nergiz sen nasıl bir şeysin.
E:iyi bakıyoruz icaplarına.
Gaza gelen bir ekiple önce kapının önündeki iki dallamayı öldürdük. Ardından koridoru geçip salon gibi bir yere çıktık. Burası büyüktü ve aşağıda on kişiye yakın vardı. Birkaç atış karavana olsa da onları da vurmayı başardık. Yerden Colt aldım ve Tefeci'nin bürosuna vardık.
K:Size sürprizim olduğunu söylemiş miydim? Nergiz beni gaza getirince yapasım geldi.

Üç tane bıçak çıkardı. Şevke gelmiştim. Bıçakları aldık ve Tefeciyi masasında sıkıştırdık. Elimizdeki tabancaları da masaya bıraktık ben hariç.
N:Bunun adı Fransız ihtilali canım!
T:Tek benim sanıyorsun değil mi? Bu kadar gücü kendim edindim sanıyorsun? Büyük bir oyun dönüyor. Hiçbir şeyden haberiniz yok.
N:Boş yapma.
Üç kişi başladık Tefeciyi ölümüne bıçaklamaya. Göğüs kafesini parçalayana kadar devam ettik. Sonra kasasını açtık. içerde bolca para ve Tefecinin insanları nasıl elinde tuttuğunun belgeleri ile o insanların bilgileri vardı. Ve bir de o büyük dosya. Bazı şubeler ve resmi olmayan ve bu tüm düzeni yöneten adam. Rıfat...
Parayı üçe bölüşecekken arkadan bir ses geldi ve iki silah sesinin ardından arkama dönüp birkaç el ateş ettim. Adamı vurdum. Fakat bakıcı ikili ölmüştü. Parayı bir sırt çantası ve iki evrak çantasına doldurdum. Dosyaları da elime aldım. Diğer elimde de tabanca vardı.

O gece otelin birinde yattım. Birkaç gün kalacaktım o otelde. O sırada da zaten eve bira depoladım Kemalden yadigardır diye. Zaten Kemal demişken kaçırıldığımın üçüncü yılıydı. Yani Orijin üç yaşındaydı. Bir not yazıp postaladım. Notta da aynen şöyle yazdım.
"Umarım mahalleyi bırakmamışsındır. Orijinin yerini buldum. Sizin mahallede Xxx ailesindeymiş. Burada bulduğum defterde yazıyor her takları. O çocuk bizim Kemal. Bugün senin şerefine rakı içeceğim. Her şeyde sen olacaksın. Senin için büyük bir savaşa gireceğim. Büyük bir oyun var. Nedir bilmem. Ben mahalleye de dönebilir miyim bilmiyorum. Sadece bildiğim Orijinim emin ellerde. Sende ve Filiz Ablada. iyi ki varsın güzel adam."

Bu aşamalar biraz sıkıcı bu yüzden hızlı anlatacağım.
Defterde yazan yirmi dokuz ismin sadece yedisi benimle savaşmayı kabul etti ve bu ikna süreci sadece yedi senemi aldı. Şimdi sekiz kişi sadece tek bir amacımız var. Bu işin yani virüsün yayılmasını engellemek. insanlığın durumu kötü ve her gün 4 5 kişi zorla kaçırılıp alıkoyuluyor. Ben ise bir laboratuvarda temizlikçi olarak işe başladım. Ara ara neler neler oluyor mekanda öğrenebiliyorum. insanlar nerede tutuluyor, mekanın yöneticisinin kiminle işi var, kiminle nelerin ticaretini yapıyor artık hepsini biliyordum.
insan organlarının ticareti, ölümler ve daha fazlasını gördüm fakat en kötüsü şuydu. Ölümden sonraki hayat. Hayatını sonlandıran ve ısırarak veya parçalayarak diğer insanların hayatlarını söndüren varlıklar. Zombiler...

N:Ekip bunca yıl beraber bir şekilde ayakta kaldık. Size ne gerekirse ne yapmak isterseniz karşıladım. Sırf bugünlerimiz için... Geleceğin kalması için çocuklarımızın rahat yaşaması için insan barbarlarının dersini alması için bugün biz savaşacağız. Kendin için iyi bir şey yap bugün lan!!!
Millet galeyana geldi ve arabaya doluşup işe gittim. Fakat bu sefer yerleri süpürmeye değil. Güvenlerini kazanmaya hiç değil. Bu sefer savaşmaya. Silahları kuşandık ve arabadan çıktık. Laboratuvarın kapılarından içeri girdik. Bu sefer tecrübeliydim ve çok kişiydik. Gelene sıkıyor gidene sıkıyorduk. Koridoru geçtik ama koridorun ucu direkt içeriye bağlandığından adamlar grupça geliyordu fakat bizde mühimmat sorunu yoktu. Sıka sıka mekanı temizledik. Arkama döndüm. Sadece iki kişi kalmıştık. Ben ve Orhan.

ilk fazın bitimine iki part kaldı. Devami yarına olacak. Okumayan herkese teşekkürler hevesler temiz out oldu. Yine de bu bir seri ve bu seri bitecek. Öyle ya da böyle. BiTECEK!!!

Orhan ile beraber aynı otelde fakat ayrı odalarda yaşamaya devam ettik bir süre. Derdi vardı, söylemiyordu. Morali bozuktu dillendirmiyordu. Köşede sessiz sessiz otururdu bir yere gidince.
Orhan:O
N:Orhan iyi misin?
O:iyiyim sorun yok.
N:Emin misin?
O:Eminim.
N:Artık inanamıyorum.
Derin bir of çekti Orhan.
O:Sen uzun zamandır bu iştesin. Parayı da bu sayede hallettin. Bir elimiz yağda bir elimiz balda yaşadık. Sen olmasan belki de sokaklarda kalırdım bilinmez. Ama gördün. Kimse hayatta kalamadı. En az elli kişi öldürdük fakat yeterli olmayacak sende biliyorsun. Bu iş bizi aşacak artık. Sende de para azaldı bununda farkındayım. Ben diyorum ki o parayla savaşmak yerine bir iş kurup kendi safımıza insan çekelim.
Bir el silah sesi. Otel koridoru yankılamıştı ve Orhan, kanlar içerisindeydi.
X:Nergiz!!!

Bir umut. Ses verin lan

X:Nereye kaçarsan kaç nereye gidersen git seni buluruz kadın!
Otel odasına koşarak yataktaki tabancayı aldım. Bekledim geleni vururum diye ama kimse gelmedi.
X:Kadın sen bizi durduramazsın! Çok büyük bir güç bunu yaptıran anlıyor musun?
N:Sen kimsin lan! Neyini anlayayım senin?
X:Ben piyonum. Ölsemde pek bir şey değişmez. Ama şunu öğrenmen için geldim kimse bizi durduramaz. Zombi rüyası gerçek olacak anlıyor musun sarışın kaltak!
N:Kaltak senin anandır.
Kafayı koridordan çıkarıp önce eline ardından da ayağından vurdum. Ayağımı göğsüne bastırıp yere yatırdım diğer bacağına da ateş ettim.
N:Konuş! Siz kimsiniz?
X:O defterden fazlasıyız. Rıfat bir piyon sadece. O defter piyonlar için. Günah defterimiz ve Rıfatın benden senden farkı yok. Büyük güç gelecek. Herkes birer ölüye dönecek. Bu huur çocukluğunu durdurmanın tek yolu
N:Ne tatava yaptın hayal dünyanı gibeyim senin!
Bir kurşunda kafasına sıktım. Orhan'ın cesedini sırtlayıp otel resepsiyonuna 500 lira bırakıp arabaya yöneldim. ikinci turumda da eşyalarımızı aldım.
O gece Orhan'ı eşyalarıyla gömdüm.

ilk faz bitmiştir. Yarın yine burada olalım dostlarım rezleri ekgib görmeyin.

Ertesi gün mahalleye dönmek istedim. Kemal yine mahallenin sokaklarında fakat Memduh yok bu sefer. Munisede muhtemelen evdedir. En iyisi Kemalin yanına gitmek.
N:Kemal!
K:Ne Ne Nergiz!
N:Nasılsın?
K:Şaşkın. Nerelerdesin lan sen kaç sene?
N:Kaç sene mi? Kaç sene oldu ki?
K:13!
N:Wov.
K:Al dalgaya sen al. Sana bazı haberlerim var.
N:Esas bombalar bende ama. içiyor muyuz bu gece?
K:Köpeğin olsun. Bak kimi çağıracağım.
N:Kimi?
K:Orijin!!!
O:Buyur Kemal Abi.
Orijin tabii o zamanlar 13 yaşında. Gencecik bir çocuk.
K:Bize iki bira kap koçum. istersen ken...
N:Öhöm!
K:Al şu parayı sen. Git kendine bisküvi filan alırsın.
N:Heh!
O:Tamam abi.

Biralar geldi.
N:Çok büyümüş ya. Bunca zamandır savaşıyor olamam herhalde.
K:Sen hikayeni başa sar.
N:Kaçırıldım biliyorsun. Üç sene orada esir kaldım. Orijini sırf bana işkence olsun diye yerini söylediler. taktan aile falan filan. Babası piyasada yoktur Allah bilir.
K:Burdayım oysaki.
N:Sana demiyordum.
K:Şaka ya devam et.
N:Orada benimle ilgilenen iki kişi vardı karı koca. Onlarla kaçmak istedim. O mekanın sahibini parçaladık.
K:Parçaladınız mı?
N:Gerçek manada evet. Saniyede üçer bıçak darbesi seri. Neyse orada defter buldum. Paramda oldu. Evli çift binadan çıkamadı para bana kaldı. Ezilen insanlardan ordu kurdum. Uzun süre onlarla yaşadım. ilk savaşımda patladım. Biri hariç herkes öldü. Onunla iki otel odası tutup kaldık. Otele saldırı düzenlendi. Dün gece o arkadaşımı da kendim gömdüm. Şimdi elimde çokca adres, kararsız bir tip olan ben varım. Birde sana duyduğum aşkım. Oğluma olan özlemim. Almam gereken intikamım var.
K:Biliyorum duramazsın ama bir süre silkelenmelisin. Biliyorsun. Yorgunsun. Kokuyorsun. Ve sarı saçların toprak rengiyle karışmış. Biraz mahallede kal. O muallak baban artık evden çıkamıyor devlet maaş bağladı.
N:Yaa! Dur şunu ben bir gibeyim! Geleceğim.

Eve gittim. Anahtar her zamanki bıraktığım yerde saksının altındaydı. Belimde tabancayla kapıyı açtım.
Baba:B
B:Kimsiniz?
N:Senin o folloş zütünü gibecek olan kişi.
Otel saldırısında ne olduysa aynısı. ilk kurşun ayağına, ikinci kurşun koluna, üçüncü kurşun diğer bacağa. Son kurşun ise kafaya değildi. O lanet malafatınaydı.
Oracıkta can çekişiyordu. Mutfaktan üç ayrı bıçak aldım laboratuvar savaşına ithafen. Karşıma oturttum babamı. inliyordu. ilk bıçağı karın boşluğuna ikinci bıçağı sıkmadığım omzuna üçüncüsü de kafasına fırlattım. Bakın sapladım değil fırlattım. Bunun adı vahşettir. Babam bunu hak etmiştir.

içeri Kemal girdi.
K:Kızım ne yaptın sen?
N:Hak etti huur evladı. Filiz Abla nerede?
K:Gitti o.
N:Nereye?
K:Söylemedi.
N:Nasıl ya?
K:Ben nereden bileyim söylemedi.
N:Tamam Kemal!
K:Kızma.
N:Ben annemi görmeye gideceğim.
K:Mahalleye dönecek misin?
N:Elbette. Pamuk şekeri kim satacak yoksa?
K:Alemsin. Bu gece bizde yat istersen.
N:Muniseyi görmem lazım. Onunla da hasret gidersem güzel olur.
K:Sen bilirsin güzelim. Her yerde seni arattım zaten. Bir daha kaybolma.
Avucuna telefon numaramı bırakıverdim.
N:Bir daha neden kaybolayım?
Kendimi Kemalin dudaklarına bırakıverdim.

Ertesi gün Kemalin evinden ayrılıp rehabilitasyon merkezine gittim. Annemi görecektim artık. Bunca savaş ve koşuşturma beni iyiden iyiye yormuştu. Biraz daha moral depolamak benim de hakkım.
Resepsoyonist:R
R:Buyrun
N:Ben annemi...
F:Nergiz!
N:Filiz Abla. Sen ne yapıyorsun ya burada.
F:Benimle gel.
Beni merkezin bahçesine zütürdü. Neredeyse tüm hastalar buradaydı fakat annemi göremedim.
N:Annem nerede?
F:Annen iyi merak etme.
N:Nerede dedim?! O kadar şey yaşadım. Uzun zaman annemi görmedim. Görmek istiyorum.
F:Annen odasında fakat kendi yazdı kağıda. Kimseyi görmek istemiyor daha. Seninle gurur duyuyor. Ama senin annen olmasından utançlı. Göremezsin!
N:Hay lanet ya! Eee sen ne alaka burada?
F:Çok uzun hikaye.
N:Anlat anlat.

F:Sizin çılgınlık yaptığıniz anlarda mahalledeki yürüyüşünüzü gördüm ve gülesim geldi. Odaya geçip Orijine bakıyordum. Sonra mahallede sesler yükseldi. Bazı adamlar gelmiş millette onları taşlıyordu. Adamlar silahlıydı. Benim binaya ardından da eve girdiler. Biraz boğuştuk. Son çare olarak ateş etmekte buldular. Yere düştüm. Orijini aldılar. Mahalleli de beni hastaneye yetiştirdi. O gün Kemale olup biteni anlattım. Senin kaçırıldığını söyledi. Bende seni buraya gelir umuduyla işe başladım. insanlara bakıyorum artık. Ne sessizlik isterim ne de o tuhaf mahalleyi. O babanda sıyırdı zaten iyice.
N:Onu dün öldürdüm ben.
F:Mahalleli karışmadı yine?
N:Evet de neden?
F:Tek vaka baban değilde ondan.
N:Hadi canım.
F:Neyse işte. Bir şekilde hayattasın ya şükür.