F:Sizin çılgınlık yaptığıniz anlarda mahalledeki yürüyüşünüzü gördüm ve gülesim geldi. Odaya geçip Orijine bakıyordum. Sonra mahallede sesler yükseldi. Bazı adamlar gelmiş millette onları taşlıyordu. Adamlar silahlıydı. Benim binaya ardından da eve girdiler. Biraz boğuştuk. Son çare olarak ateş etmekte buldular. Yere düştüm. Orijini aldılar. Mahalleli de beni hastaneye yetiştirdi. O gün Kemale olup biteni anlattım. Senin kaçırıldığını söyledi. Bende seni buraya gelir umuduyla işe başladım. insanlara bakıyorum artık. Ne sessizlik isterim ne de o tuhaf mahalleyi. O babanda sıyırdı zaten iyice.
N:Onu dün öldürdüm ben.
F:Mahalleli karışmadı yine?
N:Evet de neden?
F:Tek vaka baban değilde ondan.
N:Hadi canım.
F:Neyse işte. Bir şekilde hayattasın ya şükür.