sen nerenin manyağısın ya.

reserved

hasta olmuş, ölmek üzere, gözyaşı dökmekte olan rum evinin kapisi gicirdayarak yavasca acildi. Tanidik bir sima, bir o kadar da yabanci.. Birisi cikti disari, esen'in kül renkli gözlerinin aynisi o'na bakiyordu simdi. Eren'di bu.. 'kardesim.' esen adim atacak oldu, eren'in nefretle buyuyen gozleri itti o'nu. Yuruyemedi, ne oldugunu anlayamadi, geri gitti.. 14 yasindaki kardesinin elinde sigara vardi, bitmek uzereydi, simdi yenisini almak icin disari cikmisti. Ablasina merhaba demeden. Eren'in gelecekte sigara icme olasiligi esen'i her zaman rahatsiz ederdi, kardesini herseyden herkesten sakinirdi. Ne aci, eren'in elinde sigara vardi, ailesi de biliyor olmaliydi. Bir tek lambanin bile bulunmadigi sokaktan kurtulmak uzere, eren'in acik biraktigi kapidan iceri girdi esen. Koyu kahverengi bir igib suzuluyordu icerideki odadan. Giris karanlikti. Odada insanlar vardi, seslerini duyabiliyordu, agliyorlar miydi yoksa guluyorlar miydi.. Esen karar veremedi, tam karsisinda bir yansima hissetti. Bu kendi goruntusuydu. Ama ..

reserved

rezerved

sarsilarak uyandiginda otobusun karanligini secemeyen gozleri, onu nerede olduguna dair anilgiya dusurdu.. yurtta miydi? yo. bu sesler? kucaginda kalin bir roman.. kulaginda kulaklik. belli ki sarji bitmis.. uyumus. kac saattir acaba? kendine geldiginde, saate bakmak icin telefonunu aradi. guzel. bir saat yolu kalmisti asagi yukari. telefonun baktiginda gordugu tek sey saat degildi. ozan bir kac mesaj atmis, yolculugun nasil gectigini sormus, her sey yolunda mi diye merak etmis. 'dusunceli kuzucugum' dedi o'na icinden.. yolculugunun son anlarinda basini cama yasladi, tepelerden geciyorlardi, zeytin agaclariyla ortulu tepeler.. karalikta bile insanin ruhuna gida olan guzelligi seyrediyordu. havaya girmisti, kasabasinin kucuk kizi esen oluvermisti, o kokuyu duymustu cunku.. pirina kokusu. zeytinyagi yapmak icin, zeytinin ezildikten sonra geriye kalan posasi yakacak olarak kullanilirdi ege'de cogu insan tarafindan. komur dumani gbi genizleri yakmazdi pirina, mis gibi kokardi. zeytin kokardi, ege kokardi... istanbul'dan bu yana artan oksijen orani otobusun icinde bile etkisini gosterebiliyordu ki esen'in basi muhtis agrimisti. ama sancili bir agri degil, sersem hisli bir agri. dusunceler akip giderken, keyfini kat kat arttiracak bir sarki acti kendine. artik son sarkilarini dinliyordu, inecekti bir on dakika sonra... esen sarkisini sizinle de paylasiyor, iyi keyifler.. http://www.youtube.com/watch?v=1F8au4wNWW4

ozan naptı sonra merak ettim

sonra birden telefonu caldi, huzuru kacivermisti harun'un ariyor olmasindan korktu, problem istemiyordu, huzur istiyordu. ama neyse ki arayan ozan'di. 'ac misin?'dedi. esen;'huzurdan veya sabirdan bahsediyorsan evet cok acim..' ozan; 'dirildanmaya basladigina gore kendine gelmissin alkolik prenses, hazirlan yarim saate yurdun onundeyim. biseyler yeriz, ben de ordan bara gecicem zaten prova var.' esen kabul edip telefonu kapatti. keske bara beni de cagirsaydi yine dusunmekten kendini alikoyamadi. utandi sonra dun gece aklina gelince, ozan belki de bu gece kimsenin uzerine kusmasini istemiyordu. neyse hazirlanmak icin az zamani vardi. gerci esen 5 dakikada hazirlanip cikabilme kabiliyetine sahipti ama istemsiz olarak ozan'a hos gorunmeye calismaktan kendini alamiyordu. tam saatinde ozan yurdun onundeydi. yurume mesafesinde ev yemekleri yapan salas bi lokanta vardi. ikisi de ozlemisti ev yemegi yemeyi ve iki egeli olarak ismarladiklari fava, borulce, cicek dolmasi ve papalinanin tadina variyorlardi. esen'in karni coktan doymustu ama bu lezzet hic bitmesin istiyordu, gozlerini kapayip kendini evinde hissetti.. annesinin cicek dolmasi buna bin basardi, babasinin kizarttigi papalinalar bu kadar yagli ve agir olmazdi.. su sinavlar hayirlisiyla bi gelip gecsin, kosarak gidecekti memleketine. huzur icinde yemeklerini yerken esen o tanidik melodiyi tekrar duydu, telefonu caliyordu. yok artik.. arayan harun'du.

yuh kim okuyacak amk

inşallah yalan hikayedir, amk.

okurum belkı.

13. sayfanın başına ayraç