ingiltere günlükleri

otobüsten indiğimde meraklı gözlerle etrafa bakan adama yanaştım. "are you illuminatiocaklari2?" dedi. he dedim he sen de richard'sın. selamlaştık falan. otobüste tanıştığım arkadaş adama bir adres sordu. sonra vedalaştık onunla. richard bana hazır şehir merkezindeyken sağı solu tarif etti. bak dedi şu yol senin okula gidiyor eve şu otobüsle geleceksin falan filan. sonra arabasına bindik (vw tiguan). arkada karısı oturuyordu. onunla da tanıştım. adını hatırlamıyorum. sevimli bir çift. 55 yaşında falan vardırlar. arabayla bana bilmem gereken yerleri gösterdi sonra eve sürdü. yalnız ev dediğin de şehir merkezine 10 dakika var nereden baksan otobüsle.
bu noktada bir şeyden bahsetmek istiyorum. burada mahalleler bizim bildiğimiz gibi değil. anayol var bir tane. o anayolun etrafında kümeler halinde mahalleler var(şehir merkezi öyle değil tabii ki). mahalle içindeki evlerin tamamı birbirinin aynısı. hepsi müstakil, maksimum iki katlı binalar. şehir merkezinde de binalar maksimum 2-3 katlı. tam ortadaki alışveriş merkezi hariç.