beni yoran hayata karşı son yazılarım

Beyler hikayeye başlayalı bir ay olmuş herkese keyifli geceler

Sabah yatağıma oturmuş düşünüyordum "hani" diyordum "hani senin gururun aysar!" suçu hemen alkole attım. Artık dönüş yoktu aryadan. Nasıl olursa olsun ne yaparsa yapsın onu sevecek durumdayım. Onu değiştiremiyorsam ve ondan ayrılmaya katiyen hazır değilsem onu böyle sevmeye mecburdum.

O gün okula öğle arasından sonra gittim ama hiç gitmesem de olurmuş çünkü berkenin de teslim oluşunu izlemek zorunda kaldım. O da benim gibi affetmişti. Gerçekten biz neyin içindeydik aradığımız insanlar onlar mıydı kesinlikle o anda bu soruları aklıma getirmiyordum. Akşamın olmasını ve arya ile görüşmemizi bekledim. Evet o gün çarşıda hiçbir işim yoktu ama sırf onu görmek için 2-3 saat dershanede ders çalışmak için uğraştım ama iki soru çözüp test kitabının sayfalarına şiirler yazdım hiçbirini beğenmeyip hepsini karaladım ve telefonumu yokladım. Sıkıldım sigarama arya yazdım. Tuana hareketlerimi izliyor ne yaptığıma anlam veremiyordu (evet Tuana bizim dershanede). Öyle yada böyle zaman geçti tam aryanın çıkışında mesaj attım "canım nerdesin?". 5 dakika sonra mesaj attı "kırtasiyedeyim canım" çoktan montumu kapıp çıkmıştım "hangi kırtasiye?" dedim "... Kırtasiye" dediği anda zaten yakın olduğum için içeri damladım ama beni fark etmedi yanıda bir çocukla kitap bakıyorlardı. iki kitaplığın arasındaki dar bir koridorda olduklarından çocuğun tarafından yaklaştım arya ile göz göze geldik. Aryadan gözlerimi ayırmadan, çocuğa "bize biraz müsade eder misin?" dedim bu sefer daha kibardım çocuk elindeki kitapla kasaya yöneldi "nasılsın"lı muhabbetten sonra biz de çıktık arkadaşı ile vedalaştı biz de eve doğru yürümeye başladık. Bir anlık boşluğumla kolumu, zarif beline doladım. Çoğuna sıradan gelen ama benim Utandığım davranışları birer birer kırıyordum oysa bir kızın elini tutarken, yanağına dostça bir öpücük bırakırken bile kalbim titrerdi. yeni yeni öğreniyordum ürkekliğin iş yapmadığını ama asla kaybetmedim kendimi; halen içimde bastırılmış şekilde dururdu korkularım.