bu olaylardan fazla geçmeden teyzemgil taşınmaya başladı onlara işlerinde yardımcı olmak için bende eski evlerine gidip kolileri, bazı işlere yardımcı oldum iki üç güne kalmadan hallettik tüm işleri, bitti. Ertesi gün kuzenim beni sokağa çağırmak için kapının önüne gelip adımı bağırmaya başladı, pencereden uzanıp hemen geliyorum dedim. Kahvaltı felan hikaye işte hemen atladım sokağa. Mahallenin diğer çocukları da yeni yeni iniyor sokağa kuzenimi gören, tanışmak için yanımıza toplanmaya başladılar tabi yeni bir arkadaş nede olsa onlar için çocuklar kuzenime, onlarla birlikte oyun oynamayacağını sordular scarlett\'i yalnız bırakamam o oynarsa oynarım dedi mutlu oldum bir an kendimi ilk defa yalnız hissetmemiştim. O günün akşdıbına dayılarım, teyzemler ailecek pikniğe gazi parkına doğru gidecektik hazırlıklara başlamış dayımlar, teyzem bizi çağırıp yardım etmemizi istedi markete gidip ekgib eşyaları alıyorduk bir yandan sohbet ediyorduk. Alınacak eşyaları bitiridikten sonra kaldırıma oturup akşamı beklemeye başladık, diğer çocukları izleyip yorumluyorduk eğlenceli oluyordu. Bana neden onlarla oynamadığımı sordu, cevap veremedim nedenini bende bilmiyorum.. biraz uzaklara baktıktan sonra;
"Onlar çok sıkıcı, eğlenmiyorum onlarla" diye cevap verdim. Ne kadar doğru ne kadar yalnış ben bile bilmiyordum hiç oynamadım ki onlarla. Pikniğe gitmeye hazırdık, ailelerimiz sokağa çıkıp bizlere gideceğimizi söyledi eşyaları sırtlayıp, gazi parkına doğru ilerlemeye başladık. Bir güzel eğlenip, karnımızı doyurduk dayımlar bize sürekli şaka yapıp güldürüyorlardı bu gün bitmesin, bu insanlar hep bir arada kalsın istiyordum o an.. Gecenin bitmesine doğru hazırlanıp evlere geçmek için harekete geçtik, eve yaklaştığımız sıra teyzemgilin binasının önünde iki adam sohbet ediyordu yaklaştıkça ne konuştuklarını duyabiliyordum. Adam;
"Ev böyle işte gördünüz, karar verirseniz bana haber edin" kelimelerini istemsizce duydum yeni birileri taşınıyordu iyice merak ettim.