Rez, okunur

Okumadım ama cesaret olsun yaz!!

Rez aldım.

okumam muhtemelen ama yaz sen yine

güzel yazmışsın panpa eline sağlık

ilk defa tiyatro izleyen çocuklar fotoğraf takiler

bu olaylardan fazla geçmeden teyzemgil taşınmaya başladı onlara işlerinde yardımcı olmak için bende eski evlerine gidip kolileri, bazı işlere yardımcı oldum iki üç güne kalmadan hallettik tüm işleri, bitti. Ertesi gün kuzenim beni sokağa çağırmak için kapının önüne gelip adımı bağırmaya başladı, pencereden uzanıp hemen geliyorum dedim. Kahvaltı felan hikaye işte hemen atladım sokağa. Mahallenin diğer çocukları da yeni yeni iniyor sokağa kuzenimi gören, tanışmak için yanımıza toplanmaya başladılar tabi yeni bir arkadaş nede olsa onlar için çocuklar kuzenime, onlarla birlikte oyun oynamayacağını sordular scarlett\'i yalnız bırakamam o oynarsa oynarım dedi mutlu oldum bir an kendimi ilk defa yalnız hissetmemiştim. O günün akşdıbına dayılarım, teyzemler ailecek pikniğe gazi parkına doğru gidecektik hazırlıklara başlamış dayımlar, teyzem bizi çağırıp yardım etmemizi istedi markete gidip ekgib eşyaları alıyorduk bir yandan sohbet ediyorduk. Alınacak eşyaları bitiridikten sonra kaldırıma oturup akşamı beklemeye başladık, diğer çocukları izleyip yorumluyorduk eğlenceli oluyordu. Bana neden onlarla oynamadığımı sordu, cevap veremedim nedenini bende bilmiyorum.. biraz uzaklara baktıktan sonra;
"Onlar çok sıkıcı, eğlenmiyorum onlarla" diye cevap verdim. Ne kadar doğru ne kadar yalnış ben bile bilmiyordum hiç oynamadım ki onlarla. Pikniğe gitmeye hazırdık, ailelerimiz sokağa çıkıp bizlere gideceğimizi söyledi eşyaları sırtlayıp, gazi parkına doğru ilerlemeye başladık. Bir güzel eğlenip, karnımızı doyurduk dayımlar bize sürekli şaka yapıp güldürüyorlardı bu gün bitmesin, bu insanlar hep bir arada kalsın istiyordum o an.. Gecenin bitmesine doğru hazırlanıp evlere geçmek için harekete geçtik, eve yaklaştığımız sıra teyzemgilin binasının önünde iki adam sohbet ediyordu yaklaştıkça ne konuştuklarını duyabiliyordum. Adam;
"Ev böyle işte gördünüz, karar verirseniz bana haber edin" kelimelerini istemsizce duydum yeni birileri taşınıyordu iyice merak ettim.

Ertesi gün uyandığımda saat 9:00 sularındaydı, hemen dışarıya çıkmak istedim. Annemden, yarım ekmeğe salça sürmesini istedim ekmeğimi hazırlayana kadar üzerimi giyinmeye başladım. içimde bir merak, mutluluk vardı ekmeğimi alıp, hızla sokağa koşmaya başladım. Kaldırıma oturup, bi güzel yedim ekmeğimi sokakta böyle şeyler daha bi tatlı geliyordu. Kuzenimi çağırmak için girdim karşı binaya onların bir üst katından sesler geliyordu merdivenleri yavaş yavaş çıkmaya başladım bir yandan da onları dinliyordum buranın daha uygun olduğunu, okula yakın olduğundan bahsediyorlardı kuzenlerin evine gelince zile bastım kapıyı teyzem açtı;
"Teyze, Murat hala uyuyor mu?" diyince teyzem kapıyı biraz daha açıp;
"Uyuyor oğlum gir içeri kalkar birazdan" diyince daldım içeri iki üç dakika sürmeden, Murat'ın odasına girip, kuzen kuzen kalk diye silkelemeye başladım. Gözünü yarım açıp;
"Dur be oğlum napıyon kalkıcam saat sabahın körü" sözleri bile uykulu uykulu çıkıyordu zar zor kaldırdım. Teyzemden biraz salçalı ekmek alıp, sokağa inmek için ayakkabılarımızı giyerken o adamla kadın ve bir kız çocuğu yanımızdan geçti. ayağa kalkıp, merdivenlerden inene kadar kızdan gözümü ayıramadım.. O kucakladığı bez bebeğini, örgülü saçlarını, simli kıyafetini pembe ayakkabısını zihnime jiletle kazıdım, resmen büyülenmiş gibiydim. Kapının girişinde o adam, nakliyeciler ile konuşuyorlardı, taşınanlar bunlardı emin oldum artık karşı kaldırıma geçip, bunları izlemeye başladık. nakliyecilerle beraber adam eski eşyaları almak için gidince kadın yukarı, taşınacakları yere çıktı. Kızla göz göze geldim o an her şeyi unutmuş gibiydim.. Murat, sürekli bir şeyler anlatıyordu ama duymuyordum bile gözümü ayıramadım resmen..

diğer tarafta bebekleriyle oynayan kızlar bunu görünce yanına doğru gitmeye başladılar. Ellerinden tutup, oyun oynadıkları yere gitmeye başladılar. Yolun kenarına sofra bezi sermişler oyuncak bebeklerle oynayıp bir yandan yeni gelen kıza bir şeyler soruyorlardı ona ama hiç konuşmuyordu kendimi görüyordum resmen..

baslamadan söyle sonunda kuzenini gibiceksen okımıyım

Gazi mahallesinin neresi hocam eski karakol, yeni karakol, cemevi, beşpınar market?

Arı çocukluk öyküsü, betimlemeler dışında güzel

gibime kömür baglayip kagit a surtsem daha guzel seyler cikar tak gibi olmus basarilarin devamini gibeyim

eve geçince devam edicem

Yaz panpa takip ediyorum.

Vay be salçalı ekmek rez

Offf Scarlett yazıyorsa okunur bu arada

Akşam ezanının okunmasıyla eve girdim gözümün önünden gitmeyen bir kız vardı artık üzerimi değiştirip pencereden onların evine baktım eşyaları yerleştiriyorlardı o gün ilk defa böyle hissetmiştim fazla konuşkan biri değildim ne diyip yaklaşacaktım ki ona.. Odama geçip, tavanı izleyerek ona nasıl yaklaşacağımı planlamaya başladım gecem böyle geçti sürekli bir plan yapıyordum, bir şeyler kuruyordum kafamda sanırım aşık olmuştum adını bile bilmediğim birine.. Ertesi günün hemen gelmesi için uyumaya karar verdim.

Sabah uyandığımda koşarak pencereden baktım önde bir nakliye kamyonu eşyaları taşıyorlardı. Üzerimi giyindikten sonra kapının önüne çıkıp, aynı kaldırıma oturdum bu sefer oynayan çocukları değil kızın evini seyrediyordum o kadar dalmışım ki kuzenimin yanıma geldiğinden bile haberim olmamış. Bana neye baktığımı sorunca;
"Şu yeni gelen kız, ona" diye cevap verdim. Garip çocukluk aşkı değildi bu, bambaşka bir şeydi.. Onu görmek bile geleceğe umutla bakmamı sağlıyordu. Kuzenim, sen onu mu seviyorsun dediğinde ikiledim;
"yok öyle bir şey ya ne işim olur benim kızlarla" dedim kendime bile yalan söyledim ben o gün. Bir kaç saat geçmeden kız da aşşağıya elinde bebeği ile indi bu sefer bana bakmıştı sanki mahalle maçında suratıma değen top gibi kıpkırmızı kalmıştım. Biraz seyrettim onun hareketlerini, mimiklerini her şeyiyle bana çok cazip geliyordu her hareketini dikkatle izliyordum. Murat, cebinde bir lira olduğunu marketten meybuz alacağını söyledi kabul ederek beraber markete doğru gittik eve baya yakındı. Markete girip, birer meybuz aldık o zaman yaz sıcaklarının ilacı gibiydi bu bizim için yine aynı kaldırıma oturup, meybuz yiyerek sohbet ettik Muratla. Sohbet ederken Murat bana;

"Kuzen, biz memlekete gidicez bir hafta kalıcaz orada" Dedi, yine tek başıma kalacaktım ama Murat yokken de gidip kızla konuşmayı düşündüm benim için zor olacaktı ama yapmak zorundaydım..

kesin çalıntı değil yüzde 100 yazıyla 100 rakamla 100 arapça 100 ermenice 100 alfabece 100 yannança 100

Okuyanı gibsinler