Ertesi gün uyandığımda saat 9:00 sularındaydı, hemen dışarıya çıkmak istedim. Annemden, yarım ekmeğe salça sürmesini istedim ekmeğimi hazırlayana kadar üzerimi giyinmeye başladım. içimde bir merak, mutluluk vardı ekmeğimi alıp, hızla sokağa koşmaya başladım. Kaldırıma oturup, bi güzel yedim ekmeğimi sokakta böyle şeyler daha bi tatlı geliyordu. Kuzenimi çağırmak için girdim karşı binaya onların bir üst katından sesler geliyordu merdivenleri yavaş yavaş çıkmaya başladım bir yandan da onları dinliyordum buranın daha uygun olduğunu, okula yakın olduğundan bahsediyorlardı kuzenlerin evine gelince zile bastım kapıyı teyzem açtı;
"Teyze, Murat hala uyuyor mu?" diyince teyzem kapıyı biraz daha açıp;
"Uyuyor oğlum gir içeri kalkar birazdan" diyince daldım içeri iki üç dakika sürmeden, Murat'ın odasına girip, kuzen kuzen kalk diye silkelemeye başladım. Gözünü yarım açıp;
"Dur be oğlum napıyon kalkıcam saat sabahın körü" sözleri bile uykulu uykulu çıkıyordu zar zor kaldırdım. Teyzemden biraz salçalı ekmek alıp, sokağa inmek için ayakkabılarımızı giyerken o adamla kadın ve bir kız çocuğu yanımızdan geçti. ayağa kalkıp, merdivenlerden inene kadar kızdan gözümü ayıramadım.. O kucakladığı bez bebeğini, örgülü saçlarını, simli kıyafetini pembe ayakkabısını zihnime jiletle kazıdım, resmen büyülenmiş gibiydim. Kapının girişinde o adam, nakliyeciler ile konuşuyorlardı, taşınanlar bunlardı emin oldum artık karşı kaldırıma geçip, bunları izlemeye başladık. nakliyecilerle beraber adam eski eşyaları almak için gidince kadın yukarı, taşınacakları yere çıktı. Kızla göz göze geldim o an her şeyi unutmuş gibiydim.. Murat, sürekli bir şeyler anlatıyordu ama duymuyordum bile gözümü ayıramadım resmen..

diğer tarafta bebekleriyle oynayan kızlar bunu görünce yanına doğru gitmeye başladılar. Ellerinden tutup, oyun oynadıkları yere gitmeye başladılar. Yolun kenarına sofra bezi sermişler oyuncak bebeklerle oynayıp bir yandan yeni gelen kıza bir şeyler soruyorlardı ona ama hiç konuşmuyordu kendimi görüyordum resmen..