Sabah uyandığımda teyzemgille beraber kahvaltı yaptık, eşyaları yeni evimize yerleştirmek için kuştepeye doğru gidicektik. Murat, sürekli kuzen oralar nasıldı beğendin mi arka arkaya sorular soruyordu gülerek cevaplıyordum hepsini. Ailelerimiz hazırlanana kadar sokakta beklemeye karar verdik Muratla.. Rabia'yı hala görmemiştim bir yıl sonra kendimi ait hissettiğim yerde olmak içimi huzurla doldurmuştu.. Yeni evimize doğru yola çıktık, taşımaya işlere yardım ettik fazla geçmeden hallettik sayılırdı su, doğalgaz ve elektrik işleri kaldı bir tek o gece yine gaziye döndük. Gaziye gidine kadar içimden etmediğim dua kalmamıştı sanırım Rabia'yı görmek için..
Mahalleye gelince, o her zaman oturduğum kaldırıma oturmuş diğer kızlara bakıyordu arabadan inip, yanına yavaş yavaş gelip oturdum yanına. aniden dönüp
"Scarlett!" o an ses tonu o kadar şaşırmış çıkmıştı ki gülümsedim her ne olursa olsun bu kaldırımda seni bekleyeceğim dedim iki elim kanda olsa bile.. Bir yılda bu kadar değişir mi be insan resmen güzelliğine güzellik katmış kızaran yanaklarını, o nemli gözlerini, sisli bakışlarını o kadar özlemişim ki.. Sarılıp bırakmak istemiyordum öyle bir özlemdi benim ki.. Akşam ezanı okunana kadar sohbet edip, güldük eğlendik bundan sonra hep yanındayım dedim.