Ercan abi vatandaşlığı almak üzereydi Rabia anlatmış babasına her şeyi, annesine çaktırmadı tabi fazla geçmeden Ercan abi vatandaşlığı aldı. Türkiye'ye gelip dava açacaktı Meltem ablaya tek sıkıntı Rabia'ydı annesi ile boşanınca bir başına kalacaktı kızını asla vermezdi Ercan abi ama biraz beklemesi gerekiyordu kız bir müddet babaannesinde kalacaktı onunla beraber yaşayacaktı, bu olaylar olunca Rabia liseye de gidemedi haliyle yurtdışına gidicekti asıl sorun onsuz nasıl yaşacağımdı tam her şeyi düzeldi dedim içime bir hüzün oturdu. Sokağın sessizliğine bürünmüşüm o karanlık caddede bir başıma, ellerim cebimde yürümeye başladım kafamda olan düşünceler tenime değen o soğuk rüzgar iyice içime karamsara bağlamamı sağladı.. O akşam iş çıkışı buluşacaktık yine gazide, işten çıktım çok geçmeden geçtim yanına.
"Scarlett, ben babamın yanına gidicem ne olursa olsun" diyordu annesinin yaptıkları onu mahvetmişti yanaklarından süzülen bir damla gözyaşı resmen bunu doğruluyordu yutkunmakta zorluk çektiğim nadir anlardan birisi oldu diyebilirim.
"Ben seninle evlenirim, o zaman hiç ayrılmayız olmaz mı?" ağlayacak gibi olursunuz ya hani içiniz gıdıklanır ama bunu için kendinizi sıkarsınız öyle tutuyorum kendimi ağlamamak için..
"Seninle her şeye varım ben" bu cümleler dökülürken ağzından, dudağının nasıl hareket ettiğini bile ezbere biliyorum..
O gece sarıldım ben çocukluğuma, aşkıma..
Yaşımız ilerleyince evlenecektik, yani öyle söz verdik birbirimize.