dediklerini uzun uzun düşündüm akşam vakti babam eve gelince konuyu kendisine açtım hayat senin hayatın oğlum kararlarını kendin ver diyerek düşüncemi destekledi, annem benim verdiğim her kararlara güvenirdi zaten annemde onayladı ama ben nedense bir türlü içerimde Fransa'yı kabul edemedim.. Benim istediğim hayattan çok uzak bir hayattı bu yalnızlık ve sessizlik üzerine kurmak istediğim hayatımı Fransa'ya giderek mahvetmek istemedim ama reddetmedim de. Rabia ile konuştuk konuyu, Rabia da istemedi Fransa'da yaşamayı biraz da bu etken oldu diyebilirim.
Rabia ile konuştuğumuzda
"Scarlett ben buraları sevmiyorum bir an önce sana kavuşsam" demişti tabi iyice kafamı bulandırıyor bu dedikleri aslında korkuyorum da ona bir şey olacak diye..
Seda abla o sıralar benimle muhabbetini baya arttırdı sürekli yazıyordu her gün, her önemli günlerde vs Rabia için alttan alıyorum yoksa ben Rabia ile bu kadar konuşmuyorum bu karı sürekli yazıyor.
Biz Rabia ile aramızda nişan için elbise bakmaya başladık birbirimize beğendiğimiz modelleri atıyor, yorumluyorduk kendi kendimize o akşam işten çıkıp eve geldim elimi yüzümü yıkadığım sıra telefonuma mesaj geldi aklım Rabia'da olduğu için her an tetikte bekliyordum hemen yüzümü o yumuşacık havluma sildikten sonra hızlı bir şekilde ellerimi de kuruladım, aldım telefonu elime..
Mesajı atan Seda Ablaydı
"Scarlett o kıyafet sana yakışmayabilir ben senin için şu modelleri buldum baksana" yazan bir mesaj altta üst üste atılmış takım elbise modelleri.
Yemin ederim mesaja bakakaldım bu konuyu sabah biz Rabia ile konuşmuştuk ve asla Seda'ya dememiştim.. Rabia öyle her şeyi anlatmazdı benim gibi sessizdi, içine kapanıktı zaten gerçek çok geçmeden ortaya çıktı..