yazmaya üşenmeyene karakter testi

bad motha fucka

çok mu sevgisiz büyüdün bilmiyorum panpa. kızmak yok, bu bir test ve her zaman yanılabilir. ayrıca sen de başka bi kafayla cevaplamış olabilirsin. bunları söyledikten sonra başlıyorum;

hayatın bi gibime benzemiyo. ya da sen benzetemiyosun. acı çekmişsin diye düşünüyorum. derin acılar... ve bu yüzden birilerinin canını yakmak istiyorsun. hiçbir nedeni olmayabilir. sadece birileri daha acı çeksinler işte... sen çektin ya!
niye bitmiyor bu hayatın sorunları? her gün başka bir tak çıkıyor önüne. başka terslikler ve önünü görmeye, adım atmana engel olan başka bir gibim sonik problem çıkıyor. niye hiç şans yardım etmiyor bana diye düşünüyorsun. hedefin yüksekte bir yerde... ama artık umudunu yitiriyorsun ona ulaşmak için. her geçen gün uzaklaşıyor senden o hedef. ve bu daha da öfkelenmene sebep oluyor.

aşka bakışın da doğal olara tuhaf. aslında çok güzel olduğunu görüyorsun. ama içersen tak gibi olacak. yani sen ya aşkı kendine layık görmüyorsun ya da yaşayabileceğine inanmıyorsun kardeşim. bu yüzden de aşkla karşılaşman zor. çünkü sen aslında aşk yaşayabileceğin birini bulsan bile onu kullanırsın. serinlersin, sonra gidersin. çünkü seni yutacağını düşünürsün. bu önyargılar hayatını taka çevirir, söyleyeyim. problemin kendinle, hiç kimseyle değil.

bu öfke fincanda zaten ayyuka çıkmış. yere atmakla yetinmiyor, ayağınla kırıyorsun. sen kadınlardan nefret ediyorsun panpa. sana kim nasıl bir zarar verdi bilmiyorum ama harbiden bu normal değil. ne zaman bir hatun görsen, yaşayamadığın şeyleri hatırlatıyor sanki sana. deli oluyorsun. ama güzel bir şey yaşamıştın sen... güzel bir anın var sanki, sonra ne olduysa, her şey tersine dönmüş.

bilgiye verdiğin değer işine geldiği kadar. yanlış yapıyorsun. kolay yoldan köşeyi dönmek var aklında. tutkularına kim çomak soktu bilmem ama senin hevesle ve tutkuyla yapmak istediğin bir iş yok.

kötümser ve çok kincisin. düşmanına büyük kalleşlik yapabilirsin. sana en ufak bir zarar vermek isteyenleri direk yok etmeyi düşünüyorsun. ve herkesin sana karşı olduğunu, insanların seni arkadan vuracaklarını varsayıyorsun.

ölümden de korkun yok lan senin. balyozla geçtin öbür tarafa allaan manyağı. mafya mısın ne taksun anlamadım. ve tekrar bu tarafa dönmen de enteresan. geldiğin yolu geri döneceksin, oysa ki öbür tarafta seni korkutan hiçbir şey olmadı. e o zaman hedefin kaybolunca kendine yeni bir hedef koymakta zorlanıyorsun. hiçbir şeyin anlamı yokmuş gibi davranıyorsun. ama bu koşullardan çok senden kaynaklanıyor.
öfkeni yenmeni, hayata daha güzel bakmanı, empati kurmanı ve insanları sevmeni dilerim.