Tamamen gerçek, başımdan geçen bir anıdır. Hep yazmak istemişimdir, edebiyat mezunuyum, ancak yazmak zor iş. Amatörlüğümü hoş görünüz.

2-3 kişi rez alsa yeter, başlayacağım.
Bende kendime bir kahve alayım

Yarın sabahtan devam edicem dostlar

Başlığa geri dönecek olursak, hayatımın en büyük pişmanlıklarından birisi, diğer yandan hayatımın en heyecanlı anlarının olduğu bir anı..

Ses verin huur çocukları okuyan varmı?

Ben hasta bir adamım, rahatsızlık derecesinde takan bir tipim. Hayatımın ilk gençlik ve gençlik yıllarında çok ezildim. Mahallede değil tabiki, ancak hayatta ezildim. ilk arabam 94 model şahindi. 98 slx cantları taktırmıştık abimle o anki mutluluğumu tarif edemem. Havalimanında çalıştığım dönem bir kız düşürmüş ve harikalar ötesi alın teri şahinimle kızı almaya gitmiştim. Kızın arabayı gördükten sonraki bana bakışını hala tüm netliğiyle hatırlıyorum. Bir çocuğıun varoşta doğması tabiki onun suçu değildir, ailesinin de suçu değildir. Ancak o pgibolojiyi üzerinden atıp normal bir hayata tutunmak çok zor. içinizde bu anlattıklarımı şuan bile yaşayanlar vardır.

Geçmişe baktığım zaman, şu anki geldiğim konumdan gurur duymam gerekiyor. Bu entrileri ofisimde yazıyorum, 42 ülke gezdim. Gururla aynaya bakıp başardın olum başardın diye her sabah huzura ermem gerekiyor.

Yada tüm o yılların verdiği bıkkınlık ve sinirle şuan ezebeldiğim herkesi bir böcek gibi ezmek. 20 yılını bir böcek olarak yaşamış birisi, eline fırsat geçtiği zaman ne yapar baylar bilir misiniz ? Diğer böcekleri ezer. Artık güçlüdür ve her daim güçlünün yanında olur. Ben bu ikisini de yapamıyorum. Sanırım bunları da beceremedim.

Başladım yine masaj yapmaya. Yine inliyor. Bu sefer odada yalnız olduğumuz için daha net duyuyorum. gibiliyormuş gibi inliyor. Arada yine yukarı doğru çıkmaya çalışıyor, o dolgun zütünü gibime hatta göbeğime kadar sürtüyor. Yine taş gibi oldum, gibim ağrımaya başladı. Bir adım atılması gerekiyordu, sanırım benden bekliyordu. Yani umarım. Yoksa yarağı yedim. Boynunu ovmaya başladım, ince ince mıncıklar gibi ovuyorum.. boynunu ovdukça kafasını arkaya atıyor, boynuyla dudaklarım arasında hiç mesafe kalmıyor. Boynunu koklamaya başladım ve bunu fark ettirerek yaptım. Ne olacaksa olsun artık. Ve boynuna bir öpücük kondurdum. Kafası hala geriye yaslanmış durumda.. Bir oh çekti ben boynunu öpünce. Aman Allahım beni istiyordu. Kalçalarından elimle tutup tam gibimin üstüne oturttum. Hiç itiraz etmedi ve ileri geri sürtmeye başladım. O da sürtünüyor ve git gide iniltileri artıyordu. Koridorda bir ayak sesi duyuldu, ilkay abla hemen kalktı ve çıktı odadan. 10 sn sonra içeri ilknur abla girdi. Şaşkın bir surat ifadesiyle :

- Tek başına ne yapıyorsun burada ?
+ hmm. Şey. Abla. Telefonla konuşuyordum
- Öyle mi ? kim bu şanslı kız ? * Hay kızınızın dıbına koyayım
+ Önemli birisi değil abla gel geçelim içeriye.

Ucuz yırtmıştık. Ama gibim kazık gibi, belli oluyordu. Şekilden şekle girdim içerideki otururken belli etmemek için. ilkay fark etmiş olacak, karşı kanepeden huur huur gülüyor bana. inanamıyordum. Bebekliğimi bilen ve hep abla dediğim kadınla az önce sevişmiştik ve aramızda inanılmaz bir tutku vardı. Bir tarafım kendimden ve hormanlarımdan nefret ediyor, ama hormonlarım dizginleri eline almıştı. ilkay ablayı gibmem lazımdı. Göz göze geldiğimiz anda kaş göz işareti yaptım çık diye. Oralı olmadı. Ne yapmaya çalışıyorsun huur.. yarım saat boyunca en az 10 kere çık işareti yaptım, hiç umursamadı. Ne halin varsa gör diyip sigara içmeye çıktım.. 2 dk sonra geldi yanıma.

+ neden çıkmıyorsun diyince ?
- Dikkat çekiyorsun!! ( amk huursu sendeki bu soğukkanlılık ne )
+ Yarım kaldı ama ?
- Belki tamamı odur ?
+ Bu ne demek şimdi ?
- Üniversite okuyan sensin, bana mı soruyosun hahaha
+ Dalga geçme, bilmece gibi davranıyorsun ne yapabilirim.
- Ben senin ablanım, ne olsun istiyorsun ?
+ Kucağıma oturup ne inildiyorsun o zaman ?
- Masaj hoşuma gitti inildedim, her şeyi bel altı mı düşünüyorsun sen ? Geçmedi mi daha ergenliğin ?
+ istemiyorsan söyle. Çok meraklısı değilim. ( onu gibmek için her şeyimi verirdim )
- Ben istemiyorum demedim.

Dedi ve gitti. istemiyorum demedim. Demekki istiyor. Gerçi istiyorum da demedi amk. Kendi kendime sakin ol diyorum. O başlattı. ilk isteyen zaten oydu. Acele davranıp hata yapma ve dikkat çekme. Çünkü bu bir fark edilirse babam beni giber. ilkay ablanın bu oynak hareketleri beni ürkütüyordu. Ben o kadar oynak değildim. O yakalansa eminim ki sıyrılır. 80 tane yalan söyleyebilir. Ben muhtemelen sıçıp otururum.

Ben Antalya’nın varoş semtinde büyüdüm. Benim büyüdüğüm ortamda kitaplar, müzakereler, sağ duyuyla problem çözmeler yoktu. Güçlü olanın hayatına devam edebileceği bir ortamdı. Bizim civardan hiç üniversite kazanan çıkmamıştı. Semtteki gençlerin %90’ı ot içiyor, %5 lik kısım peynir dalgasında.. Ben üniversite kazandıktan sonra dikkat çekmeye başladım hem mahalle ortamında, hem aile ortamında, hemde ilkay ablalarda.. O zamana kadar o semtteki herhangi serseriden birisiydim belki de herkes için..

Yemek sonrası sigara içmek için balkona çıktım, çayımı da aldım. ilkay abla da sigara içiyordu. 37 yaşında daha hiç evlenmemişti. Bizler aile dostları olarak üzülüyorduk tabiî ki, doğru insan çıkmadı karşısına, hayırlı bir kısmet yokki falan diye.. Hiçkimse en yakınının huur olduğunu düşünmez, düşünmek istemez. Hiçkimse benim annem az huur gibi ya ? Diyemez. Yada kız kardeşim okul sonu dershane diye çıkıp, deniz kenarında sakso çekiyor mu acaba diye düşünmez. Bunları herhangi açık giyinen birisi için bile düşünürüz sıklıkla, ama en yakınınız mini giyse “yakıştırıyor kendine deriz içten içe” Fazlasını asla yakıştıramayız.

ANLATRISAN ANANI gibSiNLER ANLATMA ULAN BIRASI gibiŞHiKAYALERi.COM MU YARRRAM gibTiR GiT

ilkay abla 37 yaşında, 1.75 boylarında, max 60-65 kilo, gerçekten güzel kadındı. Yani yolda görsen döner bir bakarsın. Bu olaydan sonra yan tarafımda otururken belki de ilk defa ona bir kadın olarak baktım ve gerçekten ne kadar güzel ve çekici olduğunun farkına vardım. Ve tabiî ki devamında soluğu tualette aldım, 31 çekerken buldum kendimi. Sabaha kadar uyku tutmadı, pişmanlık duygusu ve sorular yüzünden. Nasıl olabilirdi ? Ya yanlış anladıysam ? Belki de ağrıyan omuzlarına güç uyguladığım için inledi ve kardeş olarak gördüğü için oturduğu yeri önemsemedi. Bir de o anı düşünüp 31 çektim. Nefret ediyordum kendimden.

Üniversite 1. Sınıf bittikten sonra yaz tatilinde eve dönmüştüm. Üniversite okuyor olmanın verdiği gereksiz züt kalkıklığıyla etrafıma caka satıyorum. Milliyetçileri eleştirip, sosyalizmin ne kadar ideal bir yönetim şekli olduğunu savunuyorum. Bunları konuşmanın çok havalı olduğunu düşünürdüm o yıllar.

Pasta börekleri yedikten sonra birden ilkay abla bana ablacım sen bu işten anlıyorsun, ilknur’a bak hayata döndü resmen, bana da masaj yap dedi ve benim daha tamam dememe müsaade bile etmeden geldi önüme oturdu!!!
Ben kanepede oturuyorum, bir bacağım aşağıda diğerini kıvırmışım, diğer bacağımın altında. Geldi ve kıvırdığım bacağımın üstüne oturdu. Ben tabi irkilince, üstüne oturduğum bacağımı aşağıya aldı ve iki bacağımın ortasına oturdu. Ben istemsizce etrafıma bakındım.. kimse oralı değildi. Bu nasıl bir güven ortamıdır anasını gibeyim. Ben bu hormonların da anasını gibeyim. Masaj yapmaya başladım ama istemsizce alt tarafta trafik karıştı. Sertleşmeye başladım. Ama ilkay abla bu hareketi kasıtlı mı yaptı, yoksa masumane mi emin olamıyorum, ona da çaktırmak istemiyorum. Ben omuzlarına ve sırtına masaj yaptıkça, sütyenini hissediyorum ve ilkay ablanın çok düşük tondaki iniltilerini duyuyorum. Anasını gibeyim bildiğin inildiyor, aklım çıkacak, öndeki dalga taş gibi geldi, ilkay ablanın kalçasının üst kısmını zorluyor, sanki delecek. Ara ara durup oturduğu yere tekrar yerleşiyor, kendisini yukarı doğru atıyor, bu sefer gibim kalçasının arasını zorluyor. Hissetmeme ihtimali yok… Emindim. Hissediyordu. Hayatımda hiç yaşamadığım kadar heyecan ve adrenalin yaşıyordum ve masaj biraz daha uzasa, o sürtenme yüzünden boşalacaktım. Abartısız 20 dk masajdan sonra teşekkür etti, geçti yan tarafa oturdu.

Biz 2 kardeşiz, abim benden 5 yaş büyük. Anne ve babamın göz bebeği, örnek çocuk. Mahallede örnek delikanlı. Nefret ettim ondan, yıllarca nefret ettim. Beni ve abimi görenler asla kardeş olduğumuza inanmadılar. Bende ne ararsan var. içki, ot, karı kız muhabbeti, kavga, serserilik.. Abim ise hiç genç olmadı sanki, hiç ergen olmadı şerefsiz. Okulu bitirdi, birtane kız dalgası yok. Sonra işe girdi, çalıştı, 19 yaşında babamdan çok maaş alıyordu ve o parayı getirip babama veriyordu. içki içmez, sigarası yok, hayatında bir kavgaya bulaşmamış. Her akşam yemeğinde evde. Annem bana ne zaman biraz abini örnek al oğlum neden böyle yapıyorsun dese, annemden de nefret ediyordum. Her uyarıda nefretim daha çok artıyor ve “size bir tane iyi yeter” diyordum. Dibe batmanın keyfini sürüyor ve kasıtlı olarak daha çok dibe batıyordum. Bu pgibolojiden kurtulmam yıllar sürdü. Annem her Türk annesi gibi cefakardı, merhametliydi, tek istediği aslında iyi olmamdı.

Akşam gidip saat 6 da aldım ilkayı evinden. Yolu tarif ediyor gidiyoruz. En şık kıyafetlerimi giydim ama ilkayın yanında sönük kalıyordum. Üstünde siyah askılı bir bluz, altında diz kapaklarında siyah bir klagib etek, siyah topuklu ayakkabılar, harika gözüküyordu. Arabada yanıma oturunca etek yukarıya kalktı, baldılarını görebiliyorum, ara ara eliyle çekiştiriyor eteğini. Ama o an duyduğum hazzı, sanırım çıplak görsem duymazdım. ilk defa ilkayın bacaklarını görüyordum ve onun o kadar beyaz olduğunu hiç fark etmemişim daha önce. Giydiği eşofman yada pantolon içerisinde yazık ediyormuş o güzelliğe.

+ Çok güzelsin. ( Daha önce ona hiç ilkay demediğim için, adıyla hitap etmemeye çalışıyordum. Abla da demek istemiyordum )
- Teşekkür ederim. Sende çok yakışıklı görünüyorsun.
+ Ben senin bu kadar güzel fiziğinin olduğunu hiç fark etmemişim ( utanarak )
- Hahaa sende bayağı hızlıymışsın.

Son cevabındaki rahatlığından cesaret bulup elimi bacaklarının üstüne attım. 1 saat önce ağda yaptığına eminim. O yumuşacık tendeki gözenekleri hissedebiliyordum. Elimi ittirdi.

- Yapma
+ neden ?
- Bilmiyorum, tuhaf oldum yapma
+ istemiyor musun ?
- Her şeyi de istemeye bağlama. Tuhaf oldum diyorum.
+ bende tuhaf oldum ;)

Elimi tekrar koydum bacaklarına. Gerçekten üniversitede düzenli gibtiğim kızlar vardı. Ama böyle bir his yaşamadım hiç. Hiçbir gibişe değişmem o anı. Yemek verilen yere kadar, tüm bacaklarını elledim. Gidebildiğim kadar derine gittim, iç çamaşırı üzerinden dıbını ellemeye başladım. Islaklığı kilodunun üzerinden hissediliyordu. ilkayı bu akşam gibmeliydim.

Babam çok sinirlidir, ailede herkes ondan çekinir. Hatta mahallede bile kimse onunla kötü olmak istemezdi. Sinir hapı kullanıyordu, o sinirliyken yapabileceklerinin bir sınırı yok. Çok zor bir gençlik yaşamış. Bizim gibi abimden nefret ediyorum, annemden nefret ediyorum, o zaman neden ortalığın anasını gibmiyorum değil, annesini babasını bile tanıyamadan büyümüş. Bu kadar sinirli adam yine de bana çok kızamazdı, gençliğimi görüyorum sende, ama oğlum çok üzüleceksin derdi. O kadar haklıymış ki...

ilkay ablayla çay sigara muhabbet ediyoruz. Okulu soruyor, dersleri, kızları falan… Daha önce her ne kadar karı kız peşinde koşsakta, ilkay abla falan sorduğunda utanırdım ben, cevap veremezdim, kızarırdım falan.. Artık o utanma duygusu çok kalmamış sanırım, o kızlarla aran nasıl diyince :
+ Valla hangisini anlatayım abla ? *
- Oooo Kaç tane kız arakdaşın var ?
+ Valla var abla da ben çok sallamıyorum. ( yalan amk ) Ben değiştim imajı çizmeye çalışıyorum. Çünkü daha önceki hayatımı onlar da çok iyi biliyor. Tabi bu değişim imajlarının ben ilkay abla da başka bir etki yaratacağını hiç düşünmemiştim. Ama o akşam benimle çok fazla konuşmaya çalıştığını hatırlıyorum..

Babamın 45 yıllık dostu, çocukluk arkadaşı, aynı köyde büyümüşler, aynı iş yerinde 25 yıl çalışmışlar, Ahmet amca ve onun erkek çocuk arayışıyla bulduğu 6 kız çocuğu. ilkay abla, ilknur abla, Hülya abla, Sinem abla, irem abla ve Ebru. Ben o zamanlar 21 yaşındayım, bundan 9 sene önce, ilkay abla o zamanlar 37 yaşında. Bebekliğimi bilir. Hani o yaşlarda 31 için hayal kurarsınız ya, işte o ailedeki ablalardan herhangi birisi, özellikle ilkay abla aklıma gelmezdi. Namahremdi, ablaydı.

Bunları düşünmemeye çalışarak 1 hafta geçirdim. Mahalledeki arkadaşlarla cigaralık takılırken abim aradı. Ahmet amcalar bizi mangala çağırmışlar. Bizimde onlarında evi müstakil, bahçe keyfi yapılacak. O haberi duyduğumdaki hissiyatımı tarif edemiyorum. Sevinç, heyecan, pişmanlık, hüzün ? Bir an önce ayılmam gerekiyordu, eve gidip doğruca duşa girdim.

ikinci sigarayı içerken ilkay abla geldi. Sigarasını yaktı.
- Bugün çok sessizsin ?
+ kem kumm yok abla biraz içtim de bugün.. tam ayılamadım.
- Ooo beyimiz hayatını yaşıyor desene ?
+ yok be abla, öyle arkadaşlarla takıldık işte.. ( amk o özgüvenli , umursamaz, havalı, değişen yeni benden eser yoktu, zütümden konuşuyordum resmen )
- Bir an önce ayıl, masaj yaptırmadan yollamam seni ;) dedi ve gitti..

dıbını ızdırabını gibeyim, ne bu şimdi ? Sigarayı atıp içeri girdim. Ahmet amca ve babamın bitip tükenmek bilmeyen siyaset tartışmalarını dinledim biraz. Sonrasında gözüm kapıya takıldı. ilkay abla bana el işareti yapıyordu. Hemen kalktım, yandaki odaya geçtik. Kanapeyi işaret etti bana. Mal mal baktım suratına.
- Otursana ?
Geçtim kanepeye oturdum, geldi bacaklarımı açtı yine ve arasına oturdu. Dondum kaldım. Bekledim 5-10 sn.
- Hadi ?

Tüm bunları konuşurken göz ucuyla ilkay’a baktım. O kadar hayran bakıyordu ki bana. Ona dönünce kafasını çevirdi, işle ilgili dedikodulara başladılar. Bu arada ilkay’a sürekli mesaj geliyordu. Mesajları okurken tedirgin oluyordu ve bana göstermemeye çalışıyordu. Bu durumdan epey rahatsız oldum. Demiştim hastalık derecesinde takan bir tipim. Pire için yorganı değil tüm binayı yakabilirim. Yavaşça eğildim kulağına :
- Kim o ?
+ Nasıl kim ?
- Nasıl kim nasıl bir soru ? Kim işte o mesaklaştığın ?
+ Hesap mı soruyorsun ?
_ Evet ?
+ Bana babam hesap sormuyor sana ne oluyor ?
- Başlarım şimdi sana da babana da…
Bir hısımla kalktım masadan ve dışarı çıktım. Nevrim dönmüştü. Ne zaman bir çuval incir görsem, büyük abdest bozasım geliyor. içine sıçmadan duramıyorum. Bir sigara yaktım, sakinleşmek için. Ama sakinleşemiyordum. Hali tavrı o kadar kendinden emin ki zoruma gidiyordu. Ezemiyordum. 20 lik bir kız sizden hoşlanıyorsa, seviyorsa ona istediğiniz her şeyi yaptırabilirsiniz. Peygamberim deseniz sorgusuz biat eder. Ama 37 yaşında benim yaşadığım hayatın 2 katını yaşamış bir kadına sökmüyormuş. Birden ilkay köşede belirdi, hızlı adımlarla yanıma geldi.
- Ne yapmaya çalışıyorsun ?
+ Asıl sen ne yapmaya çalışıyorsun ? Oyun mu oynuyorsun benimle ?
- Seni iş arkadaşlarımınla tanıştırıyorum sen masayı terk ediyorsun. Sence anlamayacaklar mı ? Bunların hepsi ailemi tanıyor farkında mısın ?
+ Umrumda değil. Dün benimle yiyişiyorsun bugün başkasıyla mesajlaşıyorsun. Ben gidiyorum. işin bitince ara beni gelir alır evine bırakırım seni. Bundan sonra abla kardeşiz, masaj yok, özel yaşantı yok, dışarı çıkmak yok hiçbir gibim yok!
Hızla döndüm ve arabaya yöneldim. Tuttu kolumdan.
- Peki sakin ol. Lütfen sinirlenme. Çantamı alayım beraber gidelim buradan. Çokta umrumda değil kimse.