asosyalleri öldüren bir seri katilim

4. sınıfta öğretmen velimin okula gelmesini istemişti. geleceklerinden kuşkum yoktu, çünkü toplumun onlar hakkında ne düşündüklerini önemsediklerinden mi, yoksa tamamen içgüdüsel mi bilinmez üzerlerine düşen her görevi yaparlardı. akşam bu haberi verdiğimde aldığım cevap eğreti bir baş sallaması oldu. babam üstlenmişti bu görevi.

sabah erkenden okula gittik, babam öğretmenle görüşmek üzere öğretmenler odasına girdi. ben ise dışarda kalmıştım fakat bu kapıyı dinlememe engel değildi.

- oğlunuz gerçekten çok başarılı ahmet bey.
- ...
- iyi değerlendirilirse, önü gerçekten açık.
- kimin biniyse gidin ona anlatın, benim oğlum değil o.

çocuk aklımla duyduklarıma anlam verememiştim. babamdı işte o benim, her ne kadar soğuk bir duvar olsa da babamdı... bu gerçeğin bende yarattığı şok etkisinin yanında, bazı şeyler de açıklığa kavuşmuştu. benim var olma sebebim, onları bu duruma getiren sebeple aynıydı.

tüm bu geçmişimin yanısıra sizlere ilginç bir vakayı daha anlatmak isterim. bir kadını, kendisine kalın duvarlar örmüş, o duvarların içinde bir tanrıça rolü oynayan o gizemli kadını...

insanları sizler gibi görmeyişim, cinsiyet ayrımı yapmama engel olan bir etkendi. benim için dünyada iki tip insan vardır, asosyaller ve asosyal olmayanlar şeklinde beylik bir lafla kendimi ifade edebilirim sanırım.

ona bir kafede rastladım, tüm dikkatiyle önündeki bilgisayara harıl harıl bir şeyler yazıyordu. bilgisayar sizin de iyi bildiğiniz gibi bir asosyalin en büyük yoldaşıdır bu dikenlerle kaplı yolda. bu gizemli kadının yanına yaklaşan bir erkek iyiden iyiye dikkat kesilmeme sebep oldu.

- merhabalar.
- merhaba?
- yalnızsınız galiba, oturabilir miyim?
- def ol.

şüphelerim iyiden iyiye artıyordu. bu kadın kendisini bir şey sanan sıradan bir dişi miydi, yoksa asosyalliğini sert mizacı altına saklamaya çalışan bir korkak mı? örümcek hislerim bana ikincisinin doğru olduğunu söylüyordu. bilgisayar ekranına bir göz atmam, doğru bir tespit adına faydalı olabilirdi.

Sayfa 7 de kaldım

asosyalleri öldürenleri öldüren bir seri katilim asla kesici yaralayıcı alet kullanmam, zira yarram en etkili silahtır kurbanlarımı gibe gibe öldürürüm.

@1 arkanı kolla

ekşi sözlük'te " yalnızlığın anlaşıldığı anlar " başlığı altına uzun bir entry yazıyordu. hislerim beni yanıltmamıştı. yalnızlığından hoşnut olmamasına rağmen, az önce ayağına kadar gelen bir erkeği def edecek kadar da korkaktı. evet, bu kendisine sağlam bir kalkan edinmiş bir sosyal fobiliydi, tanrı tarafından lanetlenmişti.

nick'ini edinmem, onu kurtarmak adına giden yolun ilk adımıydı. masasına yaklaştım ve cebimden mendilimi çıkararak orada çalışan bir garsonmuş gibi masasını silmeye başladım. elbette kıyafetim buna müsait değildi fakat o bunu fark edene kadar geçen kısa süre, nick'ini görmem adına yeterliydi.

- ne yaptığını sanıyorsun?
- şey masanız kirliydi de.

cevap vermeye tenezzül etmeden güvenliğe seslendi. burada işim bitmişti, seninle de tekrar görüşecektik küçük hanım.

asosyalim, çık karşıma da alayım façanı

akşam ekşi'den mesaj atarak tanışma yolundaki ilk adımı attım.

- merhaba.
+ merhaba?
- yalnızlıkla ilgili yazınızı okudum, gerçekten takdire şayan bir eser.

ekşi'ye ne zaman girsem - o zamanlar - bana dar gelen bir kıyafetle içeri girdiğimi düşünürdüm.

+ sağ olun.
- neden yalnızsınız peki, sorabilir miyim?
+ yalnızlığımın yerine koyabilecek kadar değerli bir insanla tanışamadım henüz.
- sık sık yeni insanlarla tanışır mısınız?

sıradaki mesajı gecikmişti. ne de olsa o bir asosyal değildi, sadece insanların aşağılık birer yaratık olduğunu düşünen birisiydi kendisine göre. hoş, kendisini bu şekilde kandırabilmiş olsa bile ömrünü bu yalanları duymakla geçirmiş bir profesyonelin bunları yemesini bekleyemezdi kimse.

+ bu durumun sizi neden ilgilendirdiğini anlayamadım.
- sizi bu sıkıntılı durumdan kurtarabileceğime inanıyorum.

eh, ne de olsa yalan söylememiştim.

+ nasıl olacakmış o, ayrıca bir sorun bakalım ben durumumdan memnun değil miyim diye?
- peki öyleyse, rahatsız ettiğim için özür dilerim.

ta taaa! sürpriz. her asosyal, mevcut durumundan kurtulmak ister lakin bunu becerecek güce sahip değildir. bu kızın görüşleri de her ne kadar sıradışı karşılansa da toplum tarafından, benim için nefes almak kadar sıradandı. ümidi verip kendimi geri çekmiştim, eğer ben de bu işten biraz olsun anlıyorsam, mesaj kutum yarım saat içinde yanacaktı, zira kızın hesabı biraz uzun sürebilirdi.

+ nasıl kurtaracakmışsın beni yalnızlıktan?, diye yazı on dakika sonra.

bu günlük cevap alma hakkını kaybetmiştin küçük hanım. yarın bütün gün beni düşünecek, gece geldiğinde de senle uzun bir sohbete dalacaktık.

takipteyiz tak

reserved

sevdim anlat panpa dinlioz

la takarca senin çok yazını okudum hepsi de sarıyor amk helal

reserved

vay amk tutar demedi demeyin..

reserved devam panpa süpersin

reserved

yaz panpa takipteyim

hadi panpa seri yaz mk çok iyi gidiyosun

hangi kitaptan yaziyo kim bilir

etrafta bu kadar asosyal yok, kızın sana def ol demesi için çirkin biri olman gerekir ahahaha