rezervuar

harun abi rahatlama merasiminin içine sıçmak konusunda mastır yapmış arakdaslar bi mir miktar saygı armağan ediyorum size umarım kullanırsınız

Rez okunur bu ama simdi zayifladin mi onu soyle

bu dişi bizi dişler panpa.

Panpalar akşama yazacağım kısmetse. Derslerim falan var şu an.

Ayraç 1

dişi mi bu amk

Hikaye güzel panpa seri

sen hikaye anlat şişko. Güzeller de tatil yapsın foto paylaşsınlar. http://www.tarzlar.com/image/2589/image sende yaz aq.

ee anlat

Ee'si, liseye koyduldum vs okul başladı. ilkokula nispeten daha geniş bir arkadaş grubum oldu. Genelde inek insanlardık ama ders dışında da güzel zaman geçirirdik. Voleybol oynardık çokça. Onun dışında bildiğiniz lise hareketleri hep. Bilek güreşi yaptığımızı hatırlarım. Erkekler içinde birçok kişiyi yenebiliyordum inanır mısınız? Kızlarda zaten rakibim yoktu. Küçük yaşta bir dünya kilo taşıyor olmak ve yaptığım sporlar neticesinde bir erkek kadar olmasa da ona yakın derecede güçlüydüm.

Ama iyi bir ortam bulmuş olmama rağmen alışamadım panpalar. Yatılıya alışmasına alıştım ama dertlerim çoktu. Düzenli spor yapamıyordum, yemek rejimi düzenleyemiyordum ve kilo almaya başlamıştım yine (çünkü yemekhanede çıkana talimiz), ev hayvanlarımı (o zamanlar iki kedim, bi tospağam ve epey balığım vardı) ve kardeşimi çok özlüyordum. Önce eve çıkmak istedim anamlar izin vermediler. Haklılar tabi 15 yaşında bişeydim. Derslerde de zorlanmıştım. Biyolojiyi ve sağlık alanını çok seviyor olmama rağmen matematik, fizik ve geometriye pek yatkın değildim. Bu fen lisesinde de bunların önemi çok büyüktür gidenler bilirler. 1 seneyi bir şekilde tamamladıktan sonra evimizin olduğu ilçedeki özel liseye kaydımı aldırdık.

Yazın havuzlu bir eve taşındık. Eski sitemizde de vardı ama milletten utanmaktan gidemiyordum hiç. Yüzmeyi de çok seviyordum. Yaz boyunca havuz ve havuz başında takıldım. Kitaplar okumaya devam ettim. Eve o yaz bilgisayar aldık internet de bağlattık. Tabi çevirmeli ağın yavaşlığından ve çok ciddi faturalar getirebiliyor olmasından ötürü elzem ihtiyaçlarda kullandım. Kardeşimle oyun oynardık bazen. Age of Empires 2'yi özellikle halen severim arada oynarım.

Kardeşimle iyi oldukça babamla da vakit geçirir olduk. O biraderimin üstüne çok düşerdi. Ava, balık tutmaya falan giderlerdi. Babamın evlat sevebiliyor olduğunu onunla görmüştük hepimiz. Kıskanmıyordum zaten kalitesiz herifin tekidir ama bizden bihaber yaşıyordu adeta.

Lise 2'de kayıt aldırdığım fen lisesi 3, geçiş yaptığım lise 4 yıldı (hazırlıkla birlikte). Onu ayarlayabilmek uğraştık epey ve neyse ki 2'den başlayabildim. Sınıfdaşlarımdan da 1 yaş küçüktüm böylece. Kurulmuş arkadaş ortamları ve düzen vardı. Ancak ki geldiğim okuldan çok çok farklıydı. Burda da pek hoş karşılanmadım. Bir iki ay hiç arkadaşım olmadan sadece okula gittim geldim. Sonra yavaştan dahil olabildim birkaç kişiye. Ancak sınıftaki haksızlıklara karşı gelmem, ahlaksızlıklara ve zorbalığa itiraz etmem dolayısıyla kısa zamanda "popüler çevreler" tarafından hedef haline getirildim. "Bu kız şöyle kaltakmış, böyle vurduruyormuş" falan. "Vurdurmak" tabiri bana o kadar uzaktı ki. Bir erkekle hiçbir şekilde yakınlığım bile olmamıştı. Küçük duruma düşme korkusundan sevmeye bile cesaret edememiştim.

Neyse ki ciddi arkadaşlıklar da kurabilmiştim. Birkaç düzgün ve ahlaklı insan olarak birlikte takılırdık. Beni de dışarı çağırırlardı, mal mal gezerdik otururduk bi yerlere. Ama çağrılmak bile mutlu ediyordu insanı.

Spora bir derece devam ediyor olmama rağmen ergenliğin de etkisiyle artık kilom 3 haneli sayılardaydı (boyum 1.70 küsürdü heralde. En son 1.77'ye kadar uzadım). Voleybola ve baskete epey yeteneğim vardı aslında. Voleybolda o kiloyla bile sahadaki çok kişiden daha iyi oynardım. Hareketim çok kısıtlıydı ama topa vurdum mu karşıdan kolay kolay karşılayamazlardı. Hatta servislerimle az kızı kafasından vurup yere sermedim *
Tabi yine de okul takımına alınmadım. Sahada gören gülerdi heralde. Teselli eden arkadaşlarımın var olması sayesinde çok üzülmeden geçiştirebilmiştim.

Bir dahaki doktor kontrolünde, insülin seviyem özerk devlet olmaktan bıkmış bağımsızlığını istiyordu. Ana dilde eğitim ve bedava elektrik de istekleri arasındaydı (zaaaaaxd). Neyse işte ilaç almaya başlıyordum böylelikle. metformin denen ilacı bilirsiniz belki, tip 2 diyabetlilere başlarlar. Bunun sayesinde artık kilo almam durmuştu. Daha enerjik hissediyordum. Doktorluğa da çok ilgi duyar olmuştum ve tıp fakültesi kazanma hedefi koymuştum kendime. Yavaştan ÖSS hazırlıklarına başladım ve tabi günlük sporumu da yapıyor aktivitelerimi de bırakmıyordum. Arkadaşlarımla daha az takılır olmuştuk ama iletişimimiz vardı gene. Ev telefonlarıyla arardık birbirimizi, vay be şimdi hatırlıyorum da. Ne MSN var ne face ne de cep telefonu. O zamanlar bizim yaşlarda cep telefonu az kişide vardı. Babamın bir 51-10'u vardı Nokia. Çok sağlamdı hani atsan kafa göz dağıtır adamın.

hames degil kamestir o , hames olsa duramazsin.

Devdıbını ilerleyen saatlerde yazarım umarım. PC'de fazla duramıyorum şu ara.

rezzzzzzzzzzzzzz

kurgu demeseydi iyiydi amk gerçi nereye bağlıcak o da meçhul

rezervullah