lisedeyken yediğim akıl almaz dayak

arka koltukta iki kişi vardı beni ortalarına oturttular arabanın camları film kaplıydı dışardan içerisini görmek imkansız olduğundan ve nereye zütürdüklerini bilmediğim için korkudan titremeye başlamıştım. sonra gençlik ormanına sür dedi önde oturan adam arkadaki çocuklar tek bi kelime bile konuşmuyolardı. ormana geldik tabi artık ne olursa olsun saldırırım gerekirse diye düşünüyodum ama napabilirdim ki 4 kişiler ve 2 si benden 6-7 yaş büyüktü ormana geldik indirdiler arabadan yanımda oturan çocuk aniden bana kafa attı burnumdan kanlar fışkırmaya başladı. can havliyle arka cebimde taşıdğım baba yadigarı çakıya asıldım çocuğun baldırına sapladım şok olmuşlardı çocuk yerde acı içinde kıvranıyodu koşmaya başladım kaçıyordum ama heycandan ayağım takıldı düştüm hemen koşup üstüme atladı beni arabaya bindiren huur analı donumu sıyırdı ve beni orda saatlerce ıslata ıslata gibti sonra diğerleri sırayla ağzıma boşaldı hunharca gibiyolardı ölü taklidi yapmıştım bi ihtimal kurtulurum bırakırlar diye ama nerden bilebilirdim adamların nekrofili oldğunu ceset gibi uzanıyodum aniden zütümde bi acı hissettim evet adam arabanın torpidosundan getirdiği devasa boyutlardaki dildoyu makatıma sabitlemişti hayal meyal hatırlıyorum adam o iğrenç durumda bile dönüp yanındakilere hadi elinizi çabuk tutun ölü soğuk gibilir diye bi espri yaptı kısa süreli baygınlık geçirmiştim kalktığımda zütümü hissetmiyordum

ve dediği gibi şebnemi yanına cağırdı bense telaşlı gözlerle ikisine bakıyordum şebnem turanın önünde bi güzel domaldı ve gözümün önünde catır catır gibmeye başladı daha sonra iki arkdaşıda onlara katıldı bense kenardan onları izleyip haz almaya başladım ve en iyi bildiğim işi yapmaya karar verdim cıkrardım malafatı onlara bakarak 31 cektim ardındanda kan revan içinde boşaldım

kıza kolyeyi aldım, akşama cafede çalışan binlere de güzelce bir organizasyon yapmalarını istedim. bu binler pasta yapmıyomuş ama pastayı siz alırsınız kuru pasta mum falan güzel bir atmosfer yaratırız dediler.. o zamanki şeyle iyi de para vermiştim.

hata üstüne hata yapıyordum. ehliyetim yoktu, her türlü riski göze alıp arabayla kızı okulundan alıp dersaneye zütürüyor, ordan da evine bırakıyordum. siz yine siz olun birisi için yaptığınız maddi kıyaklarla karşınızdakinin kalbini kazanma yoluna gitmeyin. çünkü düzgün hiçbir insan bunları nazara alıp da size aşık olmaz ve kötü niyetli hiçbir insan da bu imkanları tepip sizi yanından uzaklaştırmaz. eğer niyetiniz gerçekten aşk ise bunlara itibar etmeyin, kötülerin tuzağına düşersiniz iyilerin de nefretini kazanırsınız.

benim kız öyle cindi ki bazı günler okula gitmediğini söyler onu okuldan almamı istemezdi. çok sonra puzzle'ın parçalarını birleştirince anlıyorum ki o günler onu metresi olduğu pekekent alıyor bi güzel gibip getirip dersaneye bırakıyormuş..

neyse o gece doğumgününü kız ve birkaç arkadaşımla birlikte kutladık.. gerçekten gib kadar aklı olan herkes beni uyarmaya çalışıyordu ama ben de değil gib çük kadar akıl yoktu ki bu uyarılara kulak asıp o insanların bana anlatmaya çalıştığı şeyi kavrayabileyim.

zaten ne olduysa bu hediye kolye mevzusundan sonra oldu..

sonra yıne cesaretımı topladığım birgün kızı saçlarından tuttuğum gibi bizim evin bodrumuna çektim. o direndikçe resmen gözüm döndü. merdivenlerin altında soymaya başladım. ama eteğini indirdiğimde sok olmuştum. çünkü kız sandığım şebnem bir shemale çıktı. oracıkta gibini ağzıma verdi. o kadar kuvvetliydi ki karşı koyamadım. az önce apartmana soktuğum kız şimdi ağzıma sokuyordu.

adamların dıbına koydurduk merak etmeyin. hatta bize gerek kalmadı oradaki esnaf bunların dükkanlarını yakmışlar. zaten bunlar sürekli hap atıp gezen alkolik pislik adamlarmış.. babam işin peşini hiç bırakmadı. hatta içeri girdikten sonra babamın görüştüklerinden biri isterseniz öldürelim demişler ama ben bunu istemedim. sadece orda sağlam bir dayak yediklerini biliyorum. ölümün kurtuluş, yaşamanınsa ceza ve vicdan azabıyla dolu olduğuna inandığımdan geberene kadar it gibi yaşayacaklar..

gözlerim yandığından açamıyordum bir süredir beni dövmediklerinden yavaş yavaş kendime gelir gibiydim. her yanım ağrıyordu ama düşünebiliyordum. kaçmayı sürekli kaçıp kurtulmayı düşünüyordum ama sanırım kemiklerim kırıldığından en ufak bir hareket yapmaya çalışsam bile dayanılmaz ağrılar çekiyordum. o arada nerden getirdiler bilmiyorum ama kızı alıp gelmişti bir tanesi. şebnem sürekli ya saçmalama bırak gitsin tamam yeter artık gibi şeyler geveliyordu ağzında.

o arada içlerinden bir tanesi gelip beni kaldırmaya çalıştı ama her yanım acıdığından ben hareket edemiyordum. adamın da gücü yetmiyordu. diğerine seslenip dıbına koduğmun bini bi de bize taşıtıyo.. hişş öldü mü lan yoksa bu.. aloo kalkasana gibi şeyler söylüyordu.

ikisi kollarıma girip beni duvara zütürdüler yerde sırtım duvara dayalı vaziyette oturuyordum. o arada öldüğümden endişe ediyorlardı çünkü hiçbir yerim hareket etmiyordu..

sonra bir tanesi hortumla su tutalım o zaman ayılır dedi. diğerleri de bu görüşe katılmış olacak ki hortumla yüzüme tazyikli su tutmaya başladılar. bir yandan kendime gelmeye çalışıyordum diğer yandan da ayılırsam beni tekrar döverler diye düşünerek ölü gibi duruyordum ama suratıma tuttukları sudan bir süre nefes alamayınca kafamı ani bir refleksle yukarı kaldırdım. hah ayıldı huur evladı dedi suyu tutan.

kafamı duvara dayadım karşımda şebnem huursuyla pekekenti turan duruyordu. nasıl dayaktan zevk aldın mı huur çocuğu diye bağırdı. şebnem olanlardan rahatsız olmuş gitmeye çalışıyordu ama turanın onu bırakmaya niyeti yoktu. o sırada aklımdaki tek korku tecavüze uğramaktı.

gözünün önünde gibiyim mi istiyo musun. zütten mi gibiyim amdan mı gibiyim? istiyon mu gerçek bi gibiş izlemek? nasıl olsa sen yapamayacan? cevap vermiyordum sadece gözlerinin içine bakıyordum.

birkaç dakika sonra yanıma geldiler. şimdi ne olacağını tartışıyorlardı. öyle ya kalkıp gidemezdim, beni ya öldüreceklerdi ya da bir yere atacaklardı. kendileri de yediği taktan korkar olmuştu ki bir türlü aralarında anlaşamıyorlardı. bir tanesi zütürüp atalım diyor bir diğeri ölürse ne tak yiyecez gibi şeyler söylüyordu.

bu tartışma sürüp giderken sanırım daha önce çağırdıkları biri içeri girdi. abi ne yaptınız siz ya diğer homurdanarak etrafımda dolaşıyordu. sonunda beni bir yere zütürüp atmakta karar kıldılar..

kalk koduğmun kalk dedi turan.. kalk gidiyoruz.. kalk mı ? nasıl kalkacaktım ki elimi yere basarak destek almaya çalıştım bu şekilde beni yürütemeyeceklerini anladıklarından karga tulumba taşımaya çalıştılar. ama ben bu sırada sürekli çığlıklar atıyordum. her yanım acıyordu, o an ölümün aslında dayanılmaz acılar karşısında ne büyük bir nimet, ne denli büyük bir temizlik olduğunu düşündüm.

insan bir kere ölürdü ama bu acılar her saniye çekiliyordu. sürükleye sürükleye beni arabaya bindirdiler. araç hareket etti, sonradan gelen adam sürekli abi ne yaptınız siz ya deyip duruyordu. zaten ağzından başka bişey çıktığını duymadım. bir süre yol aldıktan sonra yol aldıktan sonra durdular. yanımda oturan kolumdan tutup beni aşağı itti yere düştüm. her yer karanlıktı sadece biraz ilerde bir ışık görünüyordu.

kıza sürekli ona ne kadar aşık olduğumu hatta evlilik bile düşündüğümü falan söyleyip duruyordum. kız da sürekli hayır demesine rağmen bişey fark etmiştim ki beni reddetmesine rağmen onu unutmama imkan tanımıyor. benimle irtibatı kesmeyip, mesajlaşma ve günlük diyaloglara devam ediyordu.

siz siz olun bir kızın söyledikleri ile fiilleri birbirine ters düştüğünde o insanla irtibatı kesin. size hayır deyip kuyruk sallamaya devam ediyorsa o insan insan değildir. naz yapmayı kastetmiyorum o farklı bişeydir tabi ama bunun yapmaya çalıştığı şey benim ona iyice aşık olmamı sağlayıp her ihtiyacı olduğunda zütünde bitmemi sağlayabilmekti.

günlerden bir gün burçlar konusu üzerine konuşurken doğum gününü öğrendim.. tabi o zaman face falan yoktu amk. neyse doğum gününün benim için iyi bir imkan olduğunu ve ona güzel bir sürpriz ayarlayarak kızın kalbini feth etme düşüncesine kapılmıştım..

o günün akşamı kuyumcuya gidip yamuk duran kalpli kolyelerden birinden satın aldım. o zamanlar çok modaydı amk bunlar herkes bunlarla geziyordu damgali inek gibi..

arabanın arka koltuğuna oturdum, sağımda ve solumda birer kişi vardı ben ise ortada oturuyordum. şöför koltuğunun yanındaki koltuk boştu. daha 300-400 metre yol almıştık ki sürücü koltuğundaki huur çocuğu arkaya dönüp biz sana ne dedik zütveren dedi ve suratıma öyle bir yumruk yapıştırdı ki yüzümde burnumdan akan kanların sıcaklığını hissettim. daha dur huur çocuğu biz sana neler yaşatacaz deyip duruyordu. inanın salak gibi olmuştum. ne cevap verebiliyordum ne de olanları anlayabiliyordum kalbim duracak gibiydi ama bütün bu olanların şebnemle alakalı olduğu bağlantısını ancak o zaman kurabildim.

solumdaki pekekent de dıbına koduğumun çocuğuuu deyip bana bir tokat patlattı.. ağızları leş gibi içki kokuyor, suratlarından pislik akıyordu. sürekli soldaki binten tokatlar yiyiyordum. adam olacaksın adam diyor tokatlar patlatıyordu. tam hatırımda değil ama sanırım yarım saat kadar gittikten sonra garaj-depo karışımı bir yere girdi araba.

beni arabadan indirdiler sağda solda tahta parçaları çiviler falan vardı. sürücü koltuğundaki eleman iner inmez yerdeki odunlardan birini aldı yüzüme patlattı oracıkta yere düştüm. adeta kıvranıyordum. arabayı kullanan ve sonradan adının turan olduğunu öğrendiğim yavşak kendime gelmeme fırsat vermeden ardı arkasına sopalarla yüzüme ve heryerime vuruyordu. yanındaki binlerden biri kardeşi diğeri de o çevreden arkadaşıydı. onlar saçlarımdan tutup başımı yukarı kaldırıyor diğer ikiside ellerine ne geçerse bazen yumrukla bazen de sopalarla yüzüme ve vücuduma vuruyor bir yandan da küfürler sallıyorlardı. yaklaşık 20-25 dakika böyle geçtikten sonra kahkahalar atarak geçip duvarın kenarına oturdular. dövmekten yorulmuşlardı ben kendimden geçmiş inleyerek yerde sürünüyordum. elimden bişey gelmiyordu.. sanırım birkaç kemiğim kırılmıştı. göğsümde, yüzümde sırtımda her yerimde dayanılmaz ağrılar hissediyordum ama bilincim yerindeydi. her yerim kan içindeydi.

o sırada içlerinden birinin elektrik verelim lan bu bine dediğini duydum

bir süre yerde öyle yattığmı hatırlıyorum. nerde olduğum hakkında hiç fikrim bir fiktim yoktu ama rakımı yüksek bir yerde idim. sağa baktığımda çok uzakta ve aşağıda ışıklar gözüküyordu. burası ise resmen dağ başı idi. üstelik bir de köpek sesleri duymaya başlamıştım.. köpekler tarafından parçalanmaktan korkuyordum. gözümün görebildiği tek ışık tam karşımda ve en az 1-2 km uzaktaydı. o tarafa doğru sürünmeye çalıştım ama yapamıyordum. biraz gitsem 5 dakika yatıp dinleniyordm. üşümeye de başlamıştım. sağ cebimde telefonum vardı ama işin kötüsü sağ kolum hiç oynamıyordu. sol kolumu ise oraya zütürüp çıkartacak kadar oynatamıyordum.

en sonunda bağırmaya başladım. gücüm yettiğince avazım çıktığı kadar bağırıyordum. ben bağırdıkça köpeklerin uluyarak bana eşlik ettiğini hatırlıyorum. ama bunlar köpek miydi kurt muydu? o an bu bile aklımdan geçmişti..

işin tuhafı ben yolun üstünde sürünüyordum ama ışığı gördüğüm yer daha ortalardaydı. yola paralel olmakla birlikte içerdeydi.. yoldan ayrılmayarak sürünmeye karar verdim. bir yandan bağırıyor diğer yandan sürünüyordum. tam o sırada far ışıklarını gördüm. geri mi gelmişlerdi ya da bu başkası mıydı?

sürünerek yolun tam ortasına gittim. aracın yaklaşmasını bekliyordum. araba yaklaştı yaklaştı ama yavaşladığını hissediyordum. sanırım beni fark etmişti. biraz yakınımda durdu.. iki kişinin bana ayak seslerini duyuyordum ama kafamı kaldıramıyordum. adam mı lan o diye sordular sonra koşa koşa bana doğru geldiler.

alllaaaaaaah ne oldu oğlum sana ??. o an tek sorduğum şey abi bura neresi demek oldu. burası incek sana ne oldu diye sordu adam? abi işgence görüyorum saatlerdir nolur yardım et dedim. kalkabilecek durumda mısın ? ambulans mı çağırayım? polise zütür beni diyebildim sadece..

ikisi birden koluma girerek beni arabalarına aldılar. su ikram ettiler. yol kıvrıla kıvrıla indi ve bir süre sonra gölbaşı ilçe emniyet müdürlüğünde buldum kendimi..

soruları alabilirm

en büyük şok aileme oldu.. annem günlerce kendine gelemedi.. polise olayı etraflıca anlattıktan sonra polisler önce kızı daha sonra onun verdiği bilgiler doğrultusunda adamları yakalamışlar. olay sonrasında pgibolojik tedavi gördüm ilk başlarda sağ kolum hiç oynamıyordu. fizyolojik tedavi ile biraz biraz kendine geldi.

2 ay işgöremez raporu aldım, o yıl öss ye yazı yazan sağ kolum tutmadığından giremedim. bir tanesi az ceza aldı diğer ikisi zorla adam kaçırma, içkence ve reşit olmayan kıza cinsel saldırı suçlarından hüküm giydiler.

bu adamın şebnemin babasının arkadaşı olduğunu öğrendim.. detayını bilmiyorum ama bana anlatılana kadar kıza ilk defa 15 yaşında tecavüz etmiş.. sonra da ardı arkası kesilmemiş.. gerçi kız da adam değildi ya o ayrı konu..

kkeçiören mi ankaramı ? benmi dövdüm yoksa seni amk

aralarında konuşuyorlardı ben uğultu duyuyordum ama kelimeleri tek tek seçebiliyordum. hala bugün bile tamamı kulağımda..

- mal mısınız oğlum ölür o zaman
- saçmalama niye getidik dıbına koymayacaksak bu bini
- tamam abi zütürüp bırakalım daha zütü yemez..

o arada içlerinden bir tanesini saçlarımdan kavradığı gibi kafamı biraz yukarı kaldırdı. o kadar takatim kalmamıştı ki bıraktıkları anda beton zemine küt diye çakılıyordum. gözlerim kan içinde olduğundan karşımda duranı zor zar seçebiliyordum. o sırada çok mu seviyon oğlum bizim manitayı. sen erkek misin lan. senin gibin onu doyuramaz ki gibi laflar etmeye başladı. gözünün önünde bi gibiyim de anla benim ne kadar güçlü olduğumu diye devam etti.

orada ne kadar yattım, ne kadar sürdü inanın bilmiyorum. zaman kavramımı yitirmiştim, nevrim dönmüştü, saçma sapan hayaller görüyordum.

bunu devam eden bir anda içerde şebnemin sesini duydum. "inanmıorum sana iğrenç bi adamsın"

@131 benim yazdığımdan kopya mı çektin bin bi süreye kadar aynı yazmışın amk
@132 atar yapma lan dalyarak burda dayağı yerken giderini yapsaydın at kafası

utku bak koçum annanı gözününün önünde giberim ders almadınmı lan sen daha bin

@317 panpa şimdi soruları veriyorum.

1- gölbaşı emniyet dedin ankaradanmısın ?
2- senaryonun bazı kısımları barda filmine benziyo yalan demiyorum ama.
3- kaç yıl yedi adamlar ?
4- Şebnemin babası ne yaptı bu adamlara ve şebneme ?

suratım davul gibi şişmişti. sadece bir gözüm o da yarıya kadar açılıyordu. şebnem ağlamaya başlamıştı. nolur bırak gitsin sonsuza kadar senin olcam bırak gitsin diye bağırıyordu. turan şebnemin memelerini okşuyor, seni bu zütün gözünün önünde bi kere gibiyim bırakacam tamam diyordu. şebnemse nolur yapma artık bırak ya diye ağlıyordu. daha sonra arkaya gidelim arkada yap nolursun gibi şeyler söylüyordu.

o arada ordaki boş çuvalları yere serdiler. turan yanındakilere siz çıkın ben bi dıbına koyup geliyom dedi. şebnem bir yandan ağlıyor diğer diğer yandan üzerindekileri çıkarıyordu.. kafamı çeviremediğimden sadece önümde olanları görebiliyordum sanırım diğerleri dışarı çıkmıştı ve içerde 3 kişiydik.

kız çuvalların üzerine uzandı turan pekekenti ise sadece pantolununu yarıya kadar indirerek kızı becermeye başladı. şebnem bir ağlıyor, bağırıyordu ama huur çocuğunun bırakmaya niyeti yoktu. bir yandan işini görüyor diğer yandan seni adet gördüğün günden beri ben gibiyorum başkalarına kuyruk sallarsan olacağı budur diyordu.

gözlerimi kapatıp başımı indirdim. kaçamıyordum, konuşamıyordum sadece gözlerimden yaşlar akıyordu. acaba kaç saattir burdaydım. zaman kavramım yitip gitmişti. ailem kim bilir beni ne kadar da merak etmişti. gerçi eve geç gitmeme alıştıklarından belki de hala bir yerlerde olduğumu düşünüyordular.

sonunda adi herif bağırarak boşaldı ve giyin git gözüm görmesin dedi. şebnem ağlayarak bir yandan bana bakarak görüş açımdan çıkıp gitti.

@224 bosaldım

@224 bosaldım

Olum kafamızda sorular var ben kısaca yaziyim
1)Şebneme ne oldu? Birdaha gördün mü, gömdün mü ona?
2)Turan ve huur çocuklarına ne oldu?
3)Sınavın ne oldu
4)O gün ailen annen baban ne yaptı?
5)bulamadım başka soru.