panik anksiyete bozuklugu ile olan mucadelem

lan gece nefessizlikten ölcektim kalbim patlıcak gibi atıyordu. sonra yatmış uyumuşum. bendede var bi giblik ama çözemedim. belkide uykusuzluktandır adam gibi uyumuyom vanpir gibiyim

arkadaslarim da durumu anlamiyorlar.. moralim bozuk, depresyondayim zannediyorlar, beni zorla disari cikariyorlar, ben 1 saat sonra ne olur beni eve goturun duramiyorum diye yalvarmaya basliyorum.. ulan bu cocuga ne oluyor, kafayi yedi heralde diye dusunuyorlar.. bir bir yanimdan uzaklasmaya, denemeyi birakmaya basliyorlar.. ben de giberim bu ilac beni bu kadar kotu yapti diyorum, durumun ciddiyetini bilmedigim icin 14. gun sonunda pat diye birakip ( iyi tak yiyip) hava degigibligi iyi gelir gibi sacma bi dusunceyle bodruma gidiyorum.. iste hayatimin asil karardigi anlara basliyoruz..

önemli ... belki silinebilir ama yazmam lazım... kullandığın/bıraktığın ilacın adını yazmamışsın, eğer efexor xr kullandıysan kesinlikle bırakmakla iyi yapmışsın halen kullanıyosan hemen bırak hayatını daha beter giben bi ilaç o çünkü ve bi süre sonra kesinlikle etkisi kalmıyor, eğer kullandığın ilaç prozac, paxil, lustral (veya eşdeğerleri) bunlardan korkma hiçbisigim yapmaz rahat ol..

@45 yok kanka efoxor degil.. sorun cikmasin diye ilac ismi yazmadim.. o sonda yazidin uc ilactan biri.. ise yariyor gibi gozukuyor simdilik..

bodrumda kafami dagitmaya, birseylere konsantre olmaya calisiyorum, nasil olsa bu skim ilaci biraktim eski halime donucem diye dusunuyorum.. konsantre olamamami ilaca bagliyorum, beni zombi gibi yapti o.c etkisi gecse de rahatlasam diyorum.. internetten arastiriyorum vucuttan atilma suresi 8-10 gun.. tamam diyorum 10 gun sonra kendine gelecen.. naaah gelecen.. halbuki zombi gibi hissetmemin sebebi anksiyeteymis haberim yok...

panpa bende de vardı.. atlattım sayılırım 1.5 yıl oldu..az buçuk bişeyler kaldı.. çağın vebası gibi bir şey..en son okan bayülgenin de bu durumdan muzdarip olduğunu canlı yayınında söyleyince.. bana daha bir rahatlama geldi.. yani şunu düşünürsen epey rahatlıyorsun.. mesela dışarı çık bak.. muhakkak.3-5 panik ataklı yanından geçip gidecektir.. yani bu bir tek sana olmuyor..ki bu zengin hastalığı da oluyor..bir çok dünya starı şarkıcılarda da var..

ilaci biraktigimin 5.gunu.. ilac rebound yapiyor.. reboundun anlami birden pat diye birakilirsa ilac, tedavi etmeye calistigi hastaligin baslangictaki semptomlarinin 10 kat daha kotusune donmek demek.. hayatimda ilk defa oyle hissediyorum, benim gibi hayat dolu, yasami seven, gorunurde hicbir sorunu olmayan insan intihara megilli hissediyor kendini.. sanki bi buhrandayim hayat cok bos anlamsiz geliyor.. insanlara bakiyorum gulup egleniyorlar, suya atliyorlar yuzuyorlar, sohbet ediyorlar.. allahim ben neden yapamiyorum, hayat nasil bu kadar bos anlamsiz benim icin, ben niye yasiyorum, ben nerdeyim diyorum.. arka planda ilacin etkisinden kurtulmayi basaran azicik da olsa calisan mantigim devreye giriyor.. "olm bu sen degilsin, ilaci birden pat diye birakmanin etkisi bu dayan kocum dayan.." anneme diyorum "anne sizi uyariyorum beni yalniz birakmayin, boyle boyle hissediyorum, lutfen bana yardim edin... "

@48 insallah panpa atlaticam ben de, mesafe aldigimin farkindayim bunlari yazabilmek bile mesafe aldigimi gosteriyor.. 10 gun once bilgisayari acmak bile aklima gelmiyordu..

o buhrana, hayatin, bos, anlamsiz olmasina bir de bu sefer cok cok cok ama ne kadar cok yazsam da tarif edemeyecegim bir sekilde anksiyete ekleniyor... cok siddetli bir sekilde sanki sinir krizi geciricem, sanki aklimi atlaticam gibi hissediyorum.. tam olarak hissettigim bu cok siddetli bir sekilde.. sakaklarimdaki damarlar kabariyor.. basimda inanilmaz bir basinc.. disime, burnuma vuruyor basinc.. yerimde duramiyorum, bir asagi, bir yukari, dolanip duruyorum.. ben deliriyorum evet kesin deliriyorum, akil hastanesine kapaticaklar beni..

bu delirme ya da kendini kaybetme degil, sadece bunun cok cok siddetli korkusu.. artik yerimde duramiyorum, ayilip bayiliyorum, agliyorum allahim ne oluyor bana diye.. bahcede hortumla basima su tutuyorlar.. o kadar cok siddetleniyor ki bu korku cidden aklimi kaybettigimi dusunuyorum.. duruyorum ve diyorum "anne ben aklimi kaybettim.." annem bayiliyor, teyzem aglayarak basimda dualar okuyor, kuzenler ayakta durayim diye kolumdan tutuyor.. boyle bir duygu, boyle bir his yok.. o anlari tekrar dusunmek, yazmak bile anksiyetemi arttiriyor su an..

ilgiyle okudum hem de üzüldüm panpa
geçmiş olsun hastalığı kabul etmek iyileşmenin yarısıdır derler
sen hastalığını böyle anlatabildiğine göre hastalığa dışardan bakacak duruma da gelmişsin demektir ama sakın ilacını falan bırakma
umarım tamamen geçsin..ya da en hafif hasarla atlatıp defonla yaşamayı bir an önce öğrenmeni dilerim

ertesi gun apar topar ucakla istanbula donuyoruz.. ama ne donme.. havaalaninda 1 posta daha basima su tutuyorlar.. ucaga binemem ben, kesinlikle binemem diyorum.. amerika'dan gelirken 10 saat yanindaki cocugu korkmasin diye telkin eden, onu yatistirmaya calisan ben 1 saatlik ucaga binemem ben diyorum.. zar zor bi cesaret aliyorum mantigim tekrar devreye giriyor, "sen burda kalsan bi tak yiyemicen doktor moktor yok, hadi kendini topla oglum senin ilacin istanbul'da.." ucaga nasil bindim bilmiyorum.. cevremden tamamen koptum, ne yanimda soylenenleri duyuyorum, ne de baktigimi goruyorum bir anlam ifade ediyor bana.. tek sey dusundugum.. "kontrolunu kaybetme, sinir krizi gecirme sakin.."

@53 amacim tamamen gecirmek panpa ben buna odaklandim, bunu istiyorum, bunu deniyorum.. her anksiyete atagim geldiginde "bu gecicek, gecici bi durum bu, gecicek gecicek" diyorum..

destegin icin cok tesekkur ederim

araya giriyom gene panpa dalga geçmek için söylemiyorum ama uçağa binmeden önce 3 duble rakı içseydin bırakın uçağı ben kullanıcam cesaretinde olurdun, rakı çok iyi geliyo söyliyim arada bir tabi.. rakı iyidir rakı..

istanbul'a geliyorum, anneme babama yalvariyorum.. "ben bu aciyi bir daha hem de daha siddetli cekemem, lutfen hastaneye yatirin bayiltin beni. lutfen bayiltin beni oyle yapin tedavimi... " apar topar gidiyoruz yine o koydugumun pskiyatrina.. beni o halde gorunce bir de xanax'i dayiyor bana o.c diger antidepresanimin yanina.. 2.kez hayatimin kaymasini da bu ilac yasatiyor bana..

panpalar kusura bakmayin bu xanaxi hatirlamak bile su an cok kotu yapti beni, biraz hava almam lazim.. belki bugun yazamam bi daha basim beynim catlayacak gibi bi basinc var.. ama xanax'tan uzak durun almayin kodugumun ilacini kesinlikle.. neyse anlatcam sonra amk

@56 antidepresanlarla alkol almak sakincali degil mi panpa ? sutten agzim yandi gibsen tedaviyi aksatacak bisey yapmam artik..

sessız sedasız dınledım reserved.
annemde var bu hastalık. efexor xr rivortril (kı en tehlıkelısı) paxil diazem diazepam cipralex xanax remeron desyrel bu ılacların hıcbırı masum deıl . yarısı kılo yapıyo yarısı ölü gibi zayıflatıyo. soktugu degısık ruh hallerı de cabası. ama sunu rahatlıkla soyleyebılırım onemlı olan doktoru dınleyıp adam gıbı kullanmak aksatmamak

@58 pampacım anladığım kadarıyla sen hayatının merkezine koymuşsun bu hastalığı ve bu öyle bi hastalık ki sen onu merkezinde tuttuğun sürece o kendini sürekli hatırlatıcak ve tekrar aynı şeyleri hissediceksin böyle bi kısır döngü içine girmemen lazım, ama sana da hak veriyorum daha yeni tanıyosun ben diyorum ya 4 senedir çekiyorum bu rahatsızlığı ilk zamanlar ben de alkol almadım ama şimdi pek tınlamıyorum, hatta cimbom şampiyon olduğumuz gece çok içmiştim 1 hafta kendime gelemedim doktor kıza anlattım bunu bana bayağı kızdı kesinlikle alkol içmemelisin dedi, geçen ay gittiğimde not almış bana ilk alkol içmeye devam ediyomusun dedi ben de ben çok içmiyorum zaten haftada bire tekabül eder dedim ki gerçekten öyle yani.. alkolü de gündüz içmiyorum tabi akşam saatlerinde içiyorum fazla büyütçek bişey yok bence bu şekilde ama sen kendini daha iyi tanırsın tabi doğru bildiğini yap, benim dikkat çekmek istediğim konu hayatının merkezine koyma bu hastalığı çünkü bunu düşünmemekten başka çaren olmadığını anliycaksın..

sen de bayağı şiddetli yaşamışsın hatta benden daha şiddetli, yazını bitirdiğinde sorularım olacak, sen de istediğin her soruyu sorabilirsin bu rahatsızlıkla ilgili...

he bak yazıcağım o kadar bilgi birikimi var ki bu konuda, kendini kötü hissettiğin zaman ne yap et kendini bakırköy ruh ve sinir hastalıkları acil e at, bil ki tedavin orda başka hastaneye gitmene gerek yok, orda acil durumda da olsan senden daha kötü durumdakileri görüyosun onları görünce daha tedavi oluyosun a.k. çünkü asıl korku başlıyo lan ben de böyle olmiyim sakın diye ve beyin kendine geliyo a.k. yok lan ben iyiyim demeye başlıyosun, senden sonra gelen acillere sıranı veriyosun.. bi kere ben sıra beklerken bi kadın geldi sedyede bağırıp çağırıyo içeri aldılar hemen 5 kadın görevli zaptedememiş kadını öbür binadan yardım istediler, kadının çığlıklar nası duyuluyo biliyomusun kim bilir nası bi rahatsızlığı var ne duruma gelmiş.. orda kadına acırken kendi paniğimi unuttum a.k. ben iyiymişim demeye başladım, sen de unut kendini biraz..

panpalar sabah saatlerinde anksiyetem cok siddetleniyor kusura bakmayin, su an yazamicam sanirim.. aksama dogru vucut sistemi yavasladigi icin rahatliyorum..