zombi günlükleri

yan yatır panpa

ilk zombinin görünmesinden 4 saat geçti camdan baktıgımda sokaktaki şerefsizleri görebiliyorum, normalde yavaşlar ve dengesiz yürüyolar ama taze et kokusu aldıklarında standart bi insanın hızlı yürüyüşündeki hıza erişebiliyolar. saat sabahın 4'ü, henüz büyük bi olay olmadı

giblenirse yazıyım beyler ama kurgum yok aklıma ne eserse yazcam

evim 5 katlı apartmanın 2. katında sokaktaki zombilerin sayısı nedense sürekli artıyor, etrafta yangınlar var konteynırlar reklam panoları hep devrilmiş. arada bir çığlıklar geliyor, ama benle alakası yok çok da fifi yani. biraz uyuyabilirim şu anlık sıkıntım yok arkadaşlarla da konuştum ulaşabildiğim 3'ü eve kapanmışlar

lan mı canın saolsun

tarih 18.12.2012..
sonunda eve ulaşabildim. sokaklardaki dehşeti anlatmaya kelimeler yetersiz kalıyor beyler bunu okuyabilen varsa sakın dışarı adımını atmasın! yemek ihtiyacı olanlar dışarı çıkacaklarsa son mermiyi harcamasınlar çünkü sonunda kafalarına sıkması gerekecek.
ne zaman başladı bilmiyorum ama tahminimce 5 saatten fazla oldu. babamla avdan yeni dönüyorduk ve karşımıza bişey çıktı. çarptıktan sonra az daha kaza yapyorduk ama babam iyi toparladı. bakmak için aşağa indiğinde etrafta ona doğru gelenler olduğunu farkettim ama.. ama çok geçti. anasını gibeyim babamı aldılar benden. duygusala bağlamadan aglaya aglaya gaza bastım ve kaçtım. şehre girerken ne olduğunu anlamadım ama sokaklarda insanlar biribirini parçalıyordu aklınız varsa çıkmayın beyler...

ölmez sağ kalırsak devam edeceğim...

adresim: istanbul/kadıköy caddebostan migrosun karşısı - beni bulmak isteyen migrosun otoparkına buyukçe yazı yazsın ertesi gün saat 12.00-14.00 arası bekliyor olacağım erzağım ve silahım var-

uyudum uyandım güneş doğmuş saat 12 panpalar. bugünü de evdegeçireceğim, sürekli gözüm televizyonda ama adam akıllı bi açıklama yapılmadı henüz, televizyon kanalları olayı özetliyor sürekli, devlet adamlarımızın hiçbiri çıkıp bi şey demedi henüz.

2 saat sonra
ilk adam gibi açıklama geldi beyler, olay yunanistanda başlıyo. yapılan laboratuvar testlerinde sorun çıkıyo, beyni giben ve salgıyla bulaşan bi tür bakteri yayılmaya başlıyo. 6 saat içinde istanbul da etkileniyo
dediğim gibi henüz bi sorunum yok silahım var, evim 2. katta, bilgisayarımın başındayım elektrik ya da internet hatlarında sorun yok

5 saat sonra
beyler bu soktugumun zombileri sürekli artıyo evim uzakta diye bi tak olmaz diyodum sokak hayvan gibi zombi kaynıyo şu anda
merdivenlerden çıkamayacaklarını düşünüyodum ama alt kattaki komşularım 1-2 saatte bi camdan seslenip vaziyeti kontrol ediyolardı artık ses yok. 4 kişilik bi çekirdek aileler 6 yaşında çocukları var ikiz. pek sohbetimiz yoktu ama başlarına bi şey geldiyse üzülürüm beyler.
arkadaşlarımın durumları da benzer birinin evi 15 dakika mesafelik bi apartmanın 4. katı, onla buluşmayı düşünebilirim

1. saat sonra
dairemden çıkıp aşağı bakmaya karar verdim, kolumda açık bi yara vardı orayı iyice kapattım komşulara bakmaya iniyorum
baltayı belime bağladım elimde tabancam var umarım kullanmam gerekmez.
dairemden çıkıyorum benim kat boş, karşı daire boş oldugu için bakma gereksinimi duymuyorum, üst kattakilerle olaydan sonra hiç konuşmuşluğum olmadı ama benim kat temizseonlarınki hayli hayli temizdir.
her neyse merdivenlerin arasından bakıyorum giriş katında 4-5 zombi var. bildiğiniz insanlar beyler üzerlerinde ufak-tefek yırtıkalr var avanak gibi yürüyüp ağaçlara sürttüklerinden dolayı.
yavaş yavaş iniyorum merdivenleri, komşularımın oturduğu 1. kata geldiğimde kapının açık olduğunu görüyorum. silahımı daha sıkı kavrayacak içeri giriyorum. ev inanılmaz incin, kapıyı kapatıyorum, arkamdan gelebilirler diye. salon bomboş, televizyon yere düşmüş halı kaymış, vazolar yerde. diğer odaları da geziyorum sadece yatak odasında mantıklı bi şey görüyorum, dolaptan elbiseler bilinçli olarak çıkartılmış, yerlerde çeşiştli elbiseler var. galiba evden çıkmışlar. daireme geri dönmek kapıdan çıkacakken önce delikten bakıyorum. merdiven 10-15 adım ilerimde fakat bi huur var arada. arkası dönük. korkudan altıma sıçacam nerdeyse baltayı kavrıyorum, tabancamı kılıfıma koyup, kapıyı açtıgım gibi 2-3 hızlı adım atıp kafasına saplıyorum baltayı. koluma kan sıçrıyo, iyi ki yaramı kapatmışım diyorum. iğrene iğrene daireme çıkıyorum

hasgibtir başka kurtulan da mı vardı lan

verdiğim adrese gel yarın amk burası kalabalıklaşmaya başladı şehir dışına çıkmalıyız.

5 dakika sonra yesilköyde inanilmaz bir ses inanilmaz bir ugultu var nedir diye pencereden disari baktim o da ne ne göreyim lanet olsun öyle bir sey olmaz olsun uzaktan beliriyor o neydi ki öyle ucuyordu üstelik evet evet sonra anlamistim ki ucakmis amk o,

az zombi filmi izlemedim mantıksal olarak kafalarına saldırmam gerektiğini biliyorum, baltayı direktmen kafasına saplamamın sebebi de buydu.
arkadaşıma olayı anlatıyorum, sokağın hâlini soruyo. borumtak diyorum, çıkamam diyorum. birleşirsek daha güçlü oluruz diyo. sözde onun sokağı temizmiş, gidebilirsem rahatlıkl yukarı çıkabilirmişim.
araç olarak bi motorum var harley-davidson heritage softail classic, gözümün nuru. ama ona ulaşmak çok zor olacağa benziyo, bırakmaya karar veriyorum.
çantaya buldugum yiyecekleri koyuyorum, dondurulmuş pizza, patates kızartması gibi hazır yemekler ağırlkta. nutella da alıyorum.
aşağı baktıgımda durum aynı fakat kapının önü biraz daha boşalmş gibi. hemenn fırlasam 50 metre ilerdeki açıklığa yetişebilirim diyorum.

beyler 8 saat geçti çağrıma cevap verin eğer halen yaşıyorsanız burada ufak bir orduya yetecek kadar cephanelik biriktirdim evine girdiğim amcaların zombi beyinlerini patlattıktan sonra farkettim ki adam emekli albay şu anda ciddi anlamda bir silah depom var ama kullanacak adam yok benimle 3 gün içinde irtibata geçin

3 gün sonra şehir dışındaki limanda eniştimin gemisi var dev bir tanker gemisi, kullanmayı biliyorum bizi herhangi bi yere zütürebilirim.

çantamı takıyorum sırtıma elimde belçika browning 7.65 çıkıyorum. mermi şimdilik sıkıntı değil, silaha meraklı oldugum ayda bir bakımını yapardım, mermi de 4 kutu var. şarjör kapasitesi 7+1, eğer yolda bunu bitirirsem şarjörü yenilemek çok zor olacak cs değil ki bu r'ye basıyım yeni şarjör taksın. parmağımla yerleştircem işte sırayla. bu da 1 dakikamı alır diye düşünoyurm.
evimden çıkıyorum kapımı aralık bırakıyorum dönmem gerekirse kolay olsun diye, belki de evimi son görüşüm olacak bu. aşağı kata iniyorum az önce indirdiğim zombi yerde aynı iğrençlikte. basmadan geçiyorum, kapıyı görebilir hâle geliyorum. yaklaşık 5 metrelik bi alan boş, hızlıca çıkıp 3-4 zombi indirirsem boşluk yaratabilirim diyorum ve fırlıyorum

walking dead terk amk

@15teki yoldaşımla ilerde yollarımız kesişeceğini umut ediyorum

dış kapıdan çıkıyorum, browning'i tam ileri doğrultup ateş ediyorum, kaçış yolumdaki ilk zombi inmiş oluyor. fakat sesten dolayı etraftaki zombiler bana dönüyor. hasgibtir jkoşma zamanı diyorum topukluyorum. kaldırım zombi kanıyor bu yüzden yolun ortasına çıkıyorum kenarlara dikkat ederek koşuyorum, atletik bi yapım var 50 metreyi hızlı bi şekilde koşabilirim, 2 zombi daha indirdikten sonra yavaşlayabileceğim açıklığa varıyorum. ardıma baktıgımda 8-9 zombinin beni takip etmeye çalıştıgını görüyorum ama pek de dert etmiyorum.
sorunsuz 10 dakikanın ardından arkadaşımın apartmanındayım, cidden sokak temiz, yukarı çıkıyorum. en üst kata geldiğimde kapıyı sertçe 2 kez çalıyorum. hemen gelip açıyor

kapıyı açıyo x isimli arkadaşım anlatıyorum neler oldugunu. çantayı boşaltıyorum falan, yemek stokları fena değil 2 kişiye 1-2 hafta yetecek kadar imkanımız var. 10-15 dakikada bi voltaj düşüyo artıyo, yakında elektrik kesilecek
televizyonu açıyorum daha kumandayı elime almışken yayınlar kegib diyor arkadaşım. açtıgımda gerçekten de tüm kanallar simsiyah bi ekran görüyorum.

sonra zombiler basıyo evi ölüyoz

rezerved ( okuyacam bunu sevdim ) devam et panpa