nasıl piç oldum anlatıyorum

Birkaç saniye tutkuyla öpüştükten sonra direnç gösterdi, ayrıldık..

“napıyon manyak (:” fısıltıyla..ama bir yandan öyle bir gülümsüyor ki..yanaklar kıpkırmızı, gözler parıldıyor..

“ebruyu odasında öptüm!.ebruyu odasında öööptüümm! xd”

“şişşt! (: mal.. :p..inelim hadi..”

“bir kere daha öpem?”

“iyi tamam hadi çabuk” dedi bir çırpıda, başından savar gibi.. gene birkaç saniye süren alev alev bir birleşmeden sonra tekrar ayrıldı dudaklarımız.. odadan çıktık..

“yavaş in” dedi.. elleriyle yelpaze yapıyor kendine..

“tamam bence de annen domatesken görmesin seni” diye fısıldadım.. yanağıma küçük bir tokat yedim sonrasında (:

Salona geçtik.. ebru albüm getirdi bir tane..az sonra da annesi geldi salona.. üçümüz birlikte fotoğraflar arasında gezindik.. resimlerdeki,ciksenlerin sonu, doksanların başına özgün o nostaljik havanın tadını çıkardım.. kendiminkilerin dışında, o döneme ait çocukluk ve aile fotoğraflarını pek göremezdim doğal olarak, çok hoş bir tecrübeydi bu..bebek ebruyu, küçük ebruyu, çocuk ebruyu izledim fotoğraflar boyunca..

“benim bebekliğim daha güzelmiş :p” dedim sözde çekinceyle.. güldüler,

“sen o albümleri versene bana birkaç günlüğüne, anneme göstereyim?” dedi ebru..

“olur..” dedim memnuniyetle..

Fotoğraflara bakmaya devam ettik. Kayınbaba harbiden de yakışıklı adamdı, uzun boylu (dilek hanım omzuna geliyor, bu demektir ki kayın baba 1.80 den aşağı değil, hatta 85 bile olabilir…size ı da var, gelse bizim mühendislik basket takımında rahat 4 numara oynar ) gözler parlak yeşil, bıyıklar.. allahım bıyıklar yaaa x) lan şu doksanlar yok mu..bıyık…ben sadece benim babam böyle sanıyordum önceden.. meğerse modaymış, yeni öğrendiydim..(: buğday tenli kaşı gözü ağzı burnu düzgün baya karizma.. saçlar desen artizz gibi maşallah..

Umarım şu anda nispeten de olsa kel ve göbeklisindir kayınbaba.. lütfen benden daha yakışıklı olma..

Dilek hanım da ebrunun dediği gibi, son derece güzel, içinin ışığı yüzüne vurmuş bir kadın..ne güzel ana baban var lan ebru? Aynı benimkiler gibi ha..biz de güzeliz.. bizim çocuğumuz da güzel olur mu? bence olması lazım.. olsun be..boy boy sevimli, yaramaz oğlanlarımız, tatlı küçük kızlarımız olsun..

içimi iyice gevşetti, huzurla doldurdu bu aile resimleri..

Akşam, ebru ile beraber evden ayrılırken, pamuk helva gibi olmuştum..

Dilek hanımla vedalaştım, elini öptüm tekrar, tanışmaktan ötürü ne kadar memnun olduğumu söyledim defalarca.. cidden çok tatlı bir insan..ne kadar şanslıyım lan..

“demi?” dedi tanıdık bir ses..az daha olduğum yerde zıplıyordum.. kafamı çevirince, elini bahçe duvarına dayamış dikilen melekle göz göze geldim.. görmezden geldim..bir an da korku ve pişmanlık kaplamıştı dört bir yanımı.. bütün hücrelerimi teker teker ele geçirmeye başlamıştı..