nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1dlp85

“ben de bunu biraz konuşmak istiyorum tsigalkocum..şimdi konuşurken de hep aile olmaktan bahsettin, çok güzel bir şey bu, ama bunun zamanlaması da çok önemli..acele etmek, erken davranmak sizi zor duruma düşürebilir..”

Hmm..şimdi anlamıştım..

Bütün bu çay davetinin bile sebebi bu olabilirdi..evet..tabi..

Benim acele ettiğimi düşünüyor olmalıydılar…

Kızlarının iki gecede bir eve gelmeyişi, yüzükler, kendi aramızda söz yapmalar filan..

Yok lan..acele filan etmiyorum..ama nasıl anlatsam ki ben bunu şimdi..

“anlıyorum efendim..ben zaten acele etme taraftarı değilim..öncelikle bir işimi elime alıp, askerliğimi yapıp, kendime ait bir düzen kurabilmem lazım..sevgi, saygı, aşk bunlar çok önemli şeyler, ama günümüzde ilişkilerin, evliliklerin maddi olarak da sağlam temellere oturması lazım..o yüzden dediğiniz gibi, erken davranmak sıkıntılara neden olabilir..”

Nihayet müstakbel kayınvalidemin yüzüne rahatlama ifadesi yerleşmişti..kıyamam ya..kızlarını hemen alıp kaçırıvericem sandılar her halde (: cık cık..

Devam etti,

“biraz acele etmiş gibi görünmüş olabilirim dışarıdan, yüzük vesilesiyle..ama benim amacım o değildi..ebruyu kesinlikle sıkıştırmıyorum. Hatta bu konuda ona bıraktım bile denebilir zamanlamayı..ben sadece aramızdaki duygusal şeylere simgesel olarak bir karşılık bulmak için düşündüm bunu..bir de onu mutlu etmek için”

“evet zaten çok sevindi..senin yanındayken de belli etmiştir ama görmen lazımdı bana ilk anlatırken (: çok güzel düşünmüşsün..tabi babamızın yanında henüz takamıyoruz” deyip güldü..

“çok sert midir? Enver bey?” dedim mahcup bir gülümsemeyle..

“hayır hiç değildir..ama kızı..yani kızı söz konusu olduğu zaman” deyip anlamlı bir gülümsemeyle cümlenin ucunu açık bıraktı..güldüm ben de..

“doğru..” dedim yine mahcup bir tavırla..”geçen günkü durum için de üzgünüm ben, o şekilde bir izlenim bırakmak istemezdim”

“hangi durum? Hı..şeyi diyorsun..anladım..yok o konuda sen kötü bir izlenim bırakmadın..sadece seninle alakalı değil, genel olarak ebruyu az gördüğü için babası biraz sitem etti..çünkü biliyorsun sosyal de bir kız, gönüllü olarak bu, sorumluluk projelerinde vesaire görev alıyor, toplantılara gidiyor..spora gidiyor(ne sporu lan, benim haberim yok?)..seninle de vakit geçiriyor tabi, babası zaten geziye gitmediyse bile akşam 6 dan 7 den önce dönemiyor eve, geldiğinde de kızını göremeyince, tüm bunların birleşimi oldu biraz o tartışma”

“anladım..ben yine de üzgünüm..biraz daha az görüşüyoruz artık” dedim gülümseyerek..

Kadın iç çekti, “çok görüşürsünüz daha ileride, hayırlısıysa”

“inşallah” dedim içten bir şekilde..

Ve nihayet ebru elinde tabaklarla geldi,

http://fizy.com/#s/1d79b9

“çayları da getiriyorum hemeeen..dolaptan börek de ısıttım..geciktim o yüzden” dedi sözde mahcup şekilde,

“kızım orada vardı zaten masanın üzerinde böreklerimiz?” dedi kadın, “sıcaktı onlar dolaptan çıkarmana gerek yoktu?”

“aaa..ben görmedim ki onları” dedi saf saf ebru..

Lan bilerek planlamamışlar demek ki..vay be..ben de ne pisim haa..herkesi kendim gibi plancı sanıyorum..ya da bu ana-kız oskarlık performans sergiliyorlar tiyatro konusunda (:

Ebru içeri gitti tekrar çayları almak için..
o ara hamur işleri için teşekkür ve iltifat ettim,

“keki ebru yaptı” dedi,

Ebru çaylarla gelince, kadın, sanki az önceki ciddi müzakere hiç yaşanmamış, biz gündelik sohbete devam etmişiz gibi konuyu değiştirdi,

“tsigalkocum saçlarını ne yapmayı düşünüyorsun askere giderken vedalaşacaksınız mecburen?” dedi gülerek,

“annesine saklatıcak, çeyizine koyar :p” dedi ebru sırıtarak..

“bilmiyorum aslında hiç düşünmedim, düşünmek de istemiyorum, geçen seneden beri kabuslarıma giriyor bu durum (: ”

“çok uzamışlar ama, nasıl bakıyorsun? (:”

“yani..özel bir şey yapmıyorum..yıkayıp..çıkıyorum, kurutmuyorum bile çoğu zaman (:”

“çok güzel sağlıklı görünüyorlar, ne kadar zaman oldu (:”

“üç sene..üç seneden biraz fazla oldu..birinci sınıfın ikinci döneminden beri uzatıyorum”

“hı..eh sizin flörtleşme tarihinizle aynı hemen hemen, yaşıt o zaman..öyle mi diyorsunuz, flört, çıkmak (: bizim zamanımızda

“konuşmak” vardı..şimdi bir sürü çeşidi var (:” dedi gülerek..

Kısa bir şaşkınlık yaşadım..bizim ilişkimizle yaşıt derken..ebru?..gözlerim bir an için ebruya kaydı..biraz kızarmış göründü..

Yoksa..o da mı anne babasına, ilk çıkmaya başladığımızdan sonra ayrıldığımızı hiç söylememişti? Benim söylemediği gibi..

O da mı benim gibi, her sorulduğunda eski resimleri göstermiş, eski anıları mı anlatmıştı o ayrılık döneminde..

Ebru..eğer sana aşık olduğuma dair en ufak bir şüphe olsaydı bile içimde, işte bu gün, bu saniye, o şüphe de zaten kaybolup giderdi..sen..nasıl bir kızsın ya..nasıl bir kalp var sende..nasıl bir kader var bizde?..

Meğer o da benim gibi hissediyor, benim gibi düşünüyormuş…bir türlü “bitti” diyememiş ailesine..içten içe, bilmediği bir güç hep engel olmuş söylemesine…

http://fizy.com/#s/3x3hbo

Ebru konuyu değiştirmek için hamle yaptı,

“anne ben bugün tsigalkoyu kaçırarak getirdim buraya bu arada (:” dedi gülerek..gözlerimi yeniden üzerine dikince utanarak kaçırdı hemen..

“aa nasıl? (:”

“basabaya, okul çıkışı arabaya attım getirdim :p ..böyle saçlı sakallı, kotlu filan geldim diye utanıyordu..kendi de bir şey diyemedi sen ebru ikna etmiş deyince, ben söyleyeyim dedim :p”

Güldük hep beraber..

“yani haberi olsa asker tıraşı olup takım elbise içinde, elinde çiçeklerle gelecekti” dedi tekrar ebru kaşları havada sırıtarak..

Gene güldük..

Sonrası, benim için daha kolay ve güzel geçti..üzerimdeki gerginliği atıp, dilek hanımla baş başa kaldığımız sürede gelen baraj sorularını da makul şekilde cevaplayınca, iyi bir performans verdim diye düşünüyorum..

Hava biraz soğuyup, tabakları içeri taşıdık, dilek hanım siz salona geçebilirsiniz, ebru odasını gösterebilir, ben geliyorum az sonra dedi..

Önce ebrunun odasına çıktık..allahım inanmıyorum..bütün kız odaları mı? istisnasız hepsi mi böyle olur? Rengarenk, posterler, peluşlar..evet oyuncak ayısı da vardı..sadece ayı olsa iyi, tosbağa, at, golden cinsi köpek..

Demek ki ebruya peluş hediye almamak gerek..zaten hayvanlar aleminin yarısı odasında mevcut..

“gülme” dedi yanaklarımı sıkarak..

“aynı kardeşimin odası” dedim sırıtmaya devam ederek, “kardeşim henüz lisede bu arada” dedim kaşlarım havada, gözlerim kapalı, dudaklarımı sıkmış, sözde ayıplayan bir ifadeyle..

“e yavrum benim de o ve önceki zamanlardan kalma zaten bunlar..”

“hee..koleksiyon genişlemeye devam etmiyor yani (:”

“bilmiyorum, senden gelecek hediyelere göre değişir, babam almıyor çünkü artık :/ :p”

“tamam sen ekgib olanların listesini yap, ben tedarik etmeye başlıyim, barbie n var mı? :p”

“tabi ki var” dedi güya ciddi görünerek, şifonyerinin alt çekmecesini bir açtı, o ara kalp krizi geçirdim ben..çekmecenin için full bebek dolu..

“yuuuh..şunlardan ver birkaç tane de kardeşime zütüreyim ya x) kaç, söyle bu odanın nüfusu kaç? asdfsafsagddag”

“üff almışız işte küçükken..atmaya kıyamıyorum ben de..hiç bir şeyimi atamam..annem küçüklük elbiselerimi başkasına verdi diye bir
hafta trip yapmıştım lisedeyken (:”

“hee..demek bu çocuk ruhun bunlardan geliyor ha..”

“öyle miyim gerçekten? (:”

“nasıl mı?”

“çocuk ruhlu?”

“öylesin..hem küçük kız çocukları gibisin..hem de otuzunda, kırkında olgun, ağırbaşlı kadınlar gibi..ikisinin tuhaf bir dengesi var..bayılıyorum o dengeye..dengemi bozuyor..(:”

Gözlerinde şuh bir bakışla birkaç saniye baktı anlamlı anlamlı..

“sen var ya…”

Sırıttım..iki saniye içinde odanın kapısından koridoru ve merdivenleri kontrol edip sonrasında dudaklarına kapadım dudaklarımı..

Birkaç saniye tutkuyla öpüştükten sonra direnç gösterdi, ayrıldık..

“napıyon manyak (:” fısıltıyla..ama bir yandan öyle bir gülümsüyor ki..yanaklar kıpkırmızı, gözler parıldıyor..

“ebruyu odasında öptüm!.ebruyu odasında öööptüümm! xd”

“şişşt! (: mal.. :p..inelim hadi..”

“bir kere daha öpem?”

“iyi tamam hadi çabuk” dedi bir çırpıda, başından savar gibi.. gene birkaç saniye süren alev alev bir birleşmeden sonra tekrar ayrıldı dudaklarımız.. odadan çıktık..

“yavaş in” dedi.. elleriyle yelpaze yapıyor kendine..

“tamam bence de annen domatesken görmesin seni” diye fısıldadım.. yanağıma küçük bir tokat yedim sonrasında (:

Salona geçtik.. ebru albüm getirdi bir tane..az sonra da annesi geldi salona.. üçümüz birlikte fotoğraflar arasında gezindik.. resimlerdeki,ciksenlerin sonu, doksanların başına özgün o nostaljik havanın tadını çıkardım.. kendiminkilerin dışında, o döneme ait çocukluk ve aile fotoğraflarını pek göremezdim doğal olarak, çok hoş bir tecrübeydi bu..bebek ebruyu, küçük ebruyu, çocuk ebruyu izledim fotoğraflar boyunca..

“benim bebekliğim daha güzelmiş :p” dedim sözde çekinceyle.. güldüler,

“sen o albümleri versene bana birkaç günlüğüne, anneme göstereyim?” dedi ebru..

“olur..” dedim memnuniyetle..

Fotoğraflara bakmaya devam ettik. Kayınbaba harbiden de yakışıklı adamdı, uzun boylu (dilek hanım omzuna geliyor, bu demektir ki kayın baba 1.80 den aşağı değil, hatta 85 bile olabilir…size ı da var, gelse bizim mühendislik basket takımında rahat 4 numara oynar ) gözler parlak yeşil, bıyıklar.. allahım bıyıklar yaaa x) lan şu doksanlar yok mu..bıyık…ben sadece benim babam böyle sanıyordum önceden.. meğerse modaymış, yeni öğrendiydim..(: buğday tenli kaşı gözü ağzı burnu düzgün baya karizma.. saçlar desen artizz gibi maşallah..

Umarım şu anda nispeten de olsa kel ve göbeklisindir kayınbaba.. lütfen benden daha yakışıklı olma..

Dilek hanım da ebrunun dediği gibi, son derece güzel, içinin ışığı yüzüne vurmuş bir kadın..ne güzel ana baban var lan ebru? Aynı benimkiler gibi ha..biz de güzeliz.. bizim çocuğumuz da güzel olur mu? bence olması lazım.. olsun be..boy boy sevimli, yaramaz oğlanlarımız, tatlı küçük kızlarımız olsun..

içimi iyice gevşetti, huzurla doldurdu bu aile resimleri..

Akşam, ebru ile beraber evden ayrılırken, pamuk helva gibi olmuştum..

Dilek hanımla vedalaştım, elini öptüm tekrar, tanışmaktan ötürü ne kadar memnun olduğumu söyledim defalarca.. cidden çok tatlı bir insan..ne kadar şanslıyım lan..

“demi?” dedi tanıdık bir ses..az daha olduğum yerde zıplıyordum.. kafamı çevirince, elini bahçe duvarına dayamış dikilen melekle göz göze geldim.. görmezden geldim..bir an da korku ve pişmanlık kaplamıştı dört bir yanımı.. bütün hücrelerimi teker teker ele geçirmeye başlamıştı..