1. 1.
    +1
    kaydırağa döndüm sonra.
    sonbaharın acımasızca koparttığı kahve ve kül rengi yapraklar birikmişti üstüne.

    o da yalnızdı.
    benim kadar yalnızdı o gün.

    bağdaş kurdum, başımı bacaklarım arasına aldım.
    çektim kapşonu başıma.

    rüzgar uğulduyordu.
    o da merak ediyordu.

    "neden?" diye sordu.

    cevaplayamadım.

    sinirlendi, daha çok uğuldamaya başladı.

    elimi kulaklarıma zütürdüm.
    "bilmiyorum" dedim acınası bir sesle.

    gerçekten bilmiyordum...
    ···
   tümünü göster