"ilkler hiç unutulmaz; ilk gözyaşı, ilk koku, ilk başarı, ilk sevgi, ilk gözyaşı, dünyayla tanışmak.. kim bilir belki de bu yüzden dünyaya bu kadar bağlıyız."

onun ilk ilişkisi, benim de gerçek anlamda ilk ilişkimdi.

doğal olarak dışardan bakıldığında çok ergence gelen ama benim için dünyalar kadar anlam taşıyan bir cicim ayları yaşadık. şu an baktığım zaman hayatımda yaşadığım en mutlu zamanlar olabilir...

evde tek kaldığı zamanlar telefonla konuşuyorduk saatlerce, dershane çıkışından önce sabahları da aynı parkta buluşup yanımıza yiyecek vs. alıp kahvaltı yapmaya başladık.

halen farklı hiçbir şey yapamamıza rağmen hiçbir şikayetim yoktu.

her buluştuğumuz sabah yeni bir şiir yazıp oturduğumuz kamelyanın üstüne koyuyordum ve gözlerinin içine bakarak o şiiri okuyordum, güne böyle başlıyorduk.

"günaydın sevgilim, günaydın.
güneş bugün senin için doğdu.
gün aydınlandı gözlerinle,
kışım, seninle bahar oldu.

günaydın sevgilim, günaydın
karanlıklar senin için aydın oldu.
ne derdim kaldı ne tasam,
gönlüm senle deva buldu."

- 19.04.2012

bu, hasrete sevgiliyken yazdığım ilk şiirdi...