Fulya mert bir kızdı, cesurdu, gözü karaydı. O güzelliğine yakışmayacak kadar sertti. Öyle çıt kırıldım bir kız çocuğu değildi. Belki de bu yüzden daha henüz açılmamıştım ona, yada eve atıp gibmeye çalışmamıştım. Arkadaşlığı bile güzel geliyordu bana.
Muhabbetin epey ilerlediği bir gün, Fulya "seninle konuşmak bana çok iyi geliyor.. anlatacaklarım var, dinle" dedi.
+ Ben çok hatalar yaptım bu hayatta. Ve yaptığım bu hataların tüm ceremelerini ödedim.
- Hata mı ? Çok severim adsd..
+ Ben 18 yaşındayken patronuma aşık oldum. Muhasebe asistanıydım, aynı zamanda yönetici asistanı gibi... Patronum o zaman 52 yaşındaydı, evli 4 çocuğu vardı.
Bu anlattıkları beni biraz şok etmişti beyler. Hiçbir şey söylemiyor, şaka yapmıyor, bölmüyordum. Sadece dinliyordum.
+ Tabi bu aşkın başlaması biraz onun yüzünden oldu. Bana ayrı bir ilgi gösteriyordu. Evime bırakıyor, hafta sonları bir yerlere davet ediyor, ne istesem alıyordu. Bir sıkıntımı görse hemen soruyordu yardım ediyordu. Bir süre sonra şehir merkezinde bir ev tutmuş, dayalı döşeli. Bir akşam beni oraya zütürdü. ilk ilişkimi orada onunla yaşadım. Öpüşmek falan değişik geliyordu başlarda ama iş o noktaya gelince ben korktum, istemedim. O da ısrar etmedi. Ama neredeyse hergün iş çıkışı o eve çağırıyordu ve sevişiyorduk. Sadece o işi yapmıyordu, ben hala istemiyordum, korkuyordum. Onun bu sabrı benim çok hoşuma gidiyordu.. Bir süre sonra sürekli o evde kalmaya başladım. Evden kaçtım.. Babam polise şikayet etti. Karakolluk olduk. Reşittim, kendi rızamla gittim dedim. Patronum suçlanamadı, babam beni evlatlıktan reddetti. Artık metres hayatı yaşıyordum, gece gündüz o evdeydim. Patronum ise her fırsatta yanımdaydı. Bana bir araba bile almıştı. Sonra bir gün sevişirken yine istedi. Korkuyordum hala.. Bu sefer sabır göstermedi, elimi kolumu zorla tutup tecavüz etti. Evet tecavüz etti, hatta direndim diye dövmüştü beni. O gece benimle o evde kaldı, sabaha kadar kaç defa tecavüz etti hatırlamıyorum. Yüzüm gözümde morluklar vardı, işe gelme bugün dedi ve gitti sabah. Daha sonraları fabrikada duyulur diye işten çıkarttı beni. Artık sadece o evde oturuyordum. O ise canı ne zaman isterse geliyor benimle birlikte oluyordu. istememi beklemiyor, umursamıyor ve olmaz falan dersem dövüyor yine tecavüz ediyordu. O kadar salağım ki 3 sene o evde bu şartlar altında yaşadım.

Okuldan mezun olamayacağım netleşince, okulu iyice boşlamıştım. iş odaklı yaşıyordum artık.. Geldik başlık konusuna ve hayatımın dönüm noktasına.. Şirkette durumlar iyi, satışlar artmıştı. Şirket büyüyordu.. Ben de part time çalışmama rağmen zam almıştım, 1800 TL maaş. O zamanlar bir öğrenci için deli para bu. Birgün muhasebeye bir kız başladı, adı Fulya. Bu başlıkta tüm isimleri doğru kullandım beyler, ama hala uydurma yazanları falan görüyorum :D
Fulya 1.65-70 boylarına, kilosunu bilmesem de fit, kıvrımları gerçektene dikkat çeken, sarışın bir kız. O dönem 24 yada 25 yaşında. Gerçekten güzel kızdı, yani ilk gördüğünüzde, istemsizce bir bakıyorsunuz. Konya Akşehirliydi.
Bu kız şirkete başladıktan sonra şirket birden değişti, eski havasından eser kalmadı. dıbına koyayım, bir kıza herkes yazar mı ? Patron başta olmak üzere, herkes şansını deniyordu.. Acaba.. Olur mu diye.. Kız ise hiçbirine yüz vermiyor, patron dışındakilere bunu belli ediyor, patrona ise çok belli edemiyordu, sanırım kovulmak korkusuyla. O huur çocuğu gelir kızın masasına ön bacaklarını dayar, arkaya gerilir öndeki aletini şişirirdi kızın önünde gerilir dururdu. Utanmasa çıkarıp masaya vuracak. Ben bu düzenin de anasını gibeyim. Her akşam kızı bekler, "gel ben bırakayım seni derdi." Kız da biner arabasına giderdi. Bu durumdan memnun gibi gözükmüyordu, sanırım kendisini mahçup hissediyordu.
Eğer herkes yazmasaydı, yalan yok kıza yazardım beyler. Ama bu kadar aç kurtun arasında benim de şansım yoktu. Bunu anlayacak kadar çok şey yaşamıştım. Herkesin aksine, ben kızla hiç muhattap olmuyordum. Başlarda "Günaydın" "iyi akşamlar" "Afiyet olsun" gibi temek selamlaşmaları yapardım, ama herkes kıza çullanınca bunları da yapmadım. Fulya bana bir şey söylemezse, ben selam bile vermiyordum. Belki bin yıllık klişe tekrar etti. Bu durum kızın dikkatini çekmiş olacak ki, o benimle konuşmaya çalışıyordu. Yemeklerde gelip yanıma oturuyor, çay molasında çayını alıp bizim odaya geliyordu. Amk zaten o kızla birisi çıkacaksa bu ben olmalıydım, kıza yaşı en yakın olan benim, diğer herkes evli barklı +40 yaşlarında.
Hergün tramvaya kadar yürüdüğümü söylemiştim, kız da tramvayla gidiyordu. Bir süre sonra akşamları beni beklemeye başladı. Patron "gel bırakayım" dediğinde gitmiyordu onunla.. "şu ilerde işim var" yada "biraz yürüyeyim teşekkür ederim" diyordu. Tramvaya kadar beraber yürüyorduk, arkadaş olmuş gibiydik artık.