o günkü kadar konuştuğumu hatırlamıyorum. aklınıza gelebilecek her şeyden konuştuk.o kadar bana benziyordu ki, yüzyılın en büyük klişesine inanır olmuştum: onu yıllardır tanıyor gibiydim. öğlen yemeği için yine beyoğluna gittik. toscana diye bi restoran vardı o zamanlar, şimdi kapandı galiba. orda tortellini yedik, hiç unutmuyorum. ordan kadıköye geçtik, moda sahilde çay içtik. hiç yorulmadığımı farkettim. daha başka olmak istediğim bir yer yoktu. evimi bulmuştum.

akşam olunca okulun yolunu tuttuk.o da yurtta kalıyordu ve o da dört kişilik odadaydı ne yazık ki.yani beraber kalmamız pek mümkün görünmüyordu. yine de aynı kampüste yaşamak çok mutluluk vericiydi. artık insanların yüzüme bakmalarını hiç giblemiyordum.

buyrun beyler kuru kuru gitmez:
http://www.youtube.com/watch?v=9gOCzxYxR2g

o gün bana yaşadığı travma nedeniyle hafızasında problemler olduğunu ve bu sebeple kafayı sıyıracak gibi olduğunu anlattığı zaman, bunun çok korkunç bir şey olduğunu düşünüp onun için üzülmüştüm. şimd düşünüyorum da,zayıf bir hafıza bir insanın başına gelebilecek en büyük mutluluklardan biri olsa gerek.cam kırıkları gibi yüreğime batan anılar yüzünden kolumu kaldıracak mecalim yok artık. kafamın içi, ölmüş insanların eşyalarıyla dolu tozlu bir tavanarası kadar ürkütücü. nereye elimi atsam yok olup gitmişlerle dolu bir fotoğraf albümü buluyorum.

acı duymak bile bir nimet aslında.en zoru devam edemeyecek kadar yorgun hissetmek.her gün birbirinin aynı gibi geliyor. ihtiyacım olandan daha fazla günüm kalmış gibi hisediyorum yaşayacak. ihtiyacından fazla olanı tüketmek israf değil midir?

panpa hatunu gibene kadar çok gerçekci ve ilgi çekiciydi hatun girince filme döndü olaylar amk kurgulamıyosundur inş. kurguluyosan ananı avradını gibeyim

@167 yok aslında filmlik bir şey kardeşim. anlatırken hissettiklerimin etkisiyle daha bir romantik geliyor kulağa. şöyle söyleyeyim hatuna aşık olmuş olmasam 'otele zütürüp gibtim euheuhe' diye anlatacaktım mesela. zaten kız bu konularda fazla rahattı okudukça anlarsın.bir de bizim çevrede sıradan şeylerdi bunlar. gibtğim çevrem yüzünden manyak oldum zaten

http://www.youtube.com/watch?v=JJTSYzpGFdg

duman sever misiniz lan? 15-16 yaşlarımdayken bunların konserine gitmiştim tek başıma. malibu almıştım millet bira içerken amk millet bana bakıp taşak geçmişti ahah

bro ilgiyle okuyorum da hızlı hızlı devam edersen sivinicim

@171 tamam kardeşim

yüzümle beraber işler de yavaş yavaş düzeliyordu sanki.tek sıkıntım mertle cemin odadan hiç çıkmamaya başlaması ve rudi denilen herifin de yaklaşan midtermler yüzünden odada kalmaya başlamasıydı.oda resmen taşak kokuyordu.ve pisti. hepsi de birbirinden incin pis huur çocuklarıydı. banyodaki kıllardan midem bulanıyordu amk. titizimdir.yani titizdim eskiden. gerçekten sinirlerim oynuyordu

mert nasıl midesiz nasıl iğrenç bir herifse manitasını getiriyordu bir de.yani beş kişi kalıyor gibiydik dört kişilik yerde. odada hatun var, rahat hareket edemiyorsun rahat takılamıyorsun. gerçi hatun acaip leşti gece ışıklar kapanınca hiç milleti umursamadan güya yorgan altında işi pişiriyorlardı. kerhane gibiydi bizim oda anlayacağınız.bir de tabii weed meselesi vardı. sınavlara çalışırken kafa oluyordun. cemin eşyaları her yerde.. rudi de sigara satıyordu gece gündüz demeden kapı çalınır rudiye müşteri gelir.. yani adam adeta stereotip bir museviydi amk. dünyanın parasını kırıyordu bu işten ama kardeşim gece gündüz çekmek zorunda değildim ki ben bunları..

oğuz eve çağırıyordu zaten bizimkiler ayda yılda bir uğruyor diyordu da benim kabul edebileceğim bir şey değildi bu.öyle öğrenmiştim, başkasına muhtaç olacağına öl daha iyi amk.hem ben koskoca taşaklılar taşaklısı yüceler yücesi sinan beyefendi hazretlerinin oğlu değil miydim? babam beni vurdururdu heralde öyle kira falan ödemeden birinin evinde kalsam

bu arada anlayacağını üzere bizim pederin parası bir hayli boldu ama öyle holding fabrika sahibi falan da değildik amk. yani klagib zengin işadamıydı diyelim. paralarını rulo haline getirip üstüne oturmasını dilerim. neyse ki artık onun parasıyla geçinme derdinden kurtuldum. imamın cebine harçlık koysa sırf o yüzden bile yerimden kalkıp yakasına yapışırım amk. kimse babama muhtaç olmasın insanlık için tek temennim budur

başak'ın oda arkadaşları da ne idüğü belirsiz kaşar dessen değil hipster desen değil tiki desen o da değil, üçünün karışımı acaip hatunları. mina,selin ve tuğçe. bunlardan mina olanıyla baya samimiydi. arada odalarına gittiğimde bana huur çocuğuymuşum gibi davranıyordu karı. birbirimizden tiksiniyorduk tiksinmesine de arada başak olduğu için kibar davranıyorduk

okulda da ufak bir sorun başgöstermişti. hani 'journal' yazıyoduk demiştim ödev. hocanın dağıttığı defteri ben çoktan kaybetmiştim.ne var ki huurnun bir gün yazdıklarımızı kontrol edeceği tuttu. benimki yok dedim. meymenetsiz bir ingiliz kocakarısıydı zaten. dersten sonra odama gel dedi.

gittim. ödevleri neden yapmadığımı sordu. ihtiyaç duymadığımı söyledim. sinirden suratı kızardı ama sinirini beli etmeden konuşmaya çalışarak ödevleri yapmazsam öğrenemeyeceğimi ama yaparsam da bla bla bla ve bla dedi. dinlemiyordum.dinlemediğimi de çaktırmış olacağım ki kadın en sonunda sesini yükseltti. yapmayacağım diye ısrar ettim. kuru asla geöemeyeceğimi söyledi.en kolay ben geçeceğim hem de dedim.bir kağıt yazdı. okulun pgibologuna gitmem için. çıkınca ilk işim kağıdı top yapıp çöpe isabet ettirmeye çalışmak oldu. ettiremedim.çok da gibimdeydi amk

evet beyler bu gece biraz dağıldım sanırım.şimdi gidip biraz kustuktan sonra kusmuğumun içinde sızmak istiyorum izninizle.hayatımda dinlediğim en iyi şeylerden biriyle baş başa bırakayım hala dinleyen varsa:
http://www.youtube.com/watch?v=FFs9FABR5bc

8 sayfadır kıyıya gelmeni bekliyorum amk

neyse burdan devam edicem