işçi emeklisi olan fakir babam

panpalar devdıbını link veriyorum

http://goo.gl/6Bk0s

şukumu da verin nick6 da isterim

ulan çalıntı malıntı anlat lan gerizekalı hırsız hoşuma gitti ,eşcinsel bin

yaz amk yaz

benim hiç böyle hikayem olmadı amk. dedem bigiblet tamirciliği yapıyodu emekli olduktan sonra. 1001 çeşit bigiblete binmişimdir. hiç yaşayamadım bu duyguyu. nasıl bişey acaba.

bu arada yeri değil biliyorum ama biyikli genc forvet muallaksi yine gelmiş sözlüğe amk hiç sevmiyom huurnun sıçtığını. gibtir olup gitse de rahat etsek. neyse ölü taklidi yapın

@56 beyler başlık çalıntı büyük ihtimal kaçar zaten utne

yeter mi lan yavşak yoksa hikayenin hepsini yapıştırıyım mı buraya dıbına kodumun ergeni

@1 babam işci emeklisi ama çok şükür hiç bişeyi mi ekgib etmedi bazı şeylere başkalarından geç sahip oldum tabi ama hep daha iyisi bende oldu. ben diğer arkadaşlarımdan 6 ay geç bindim bigiblete ama onlar kıçı kırık bigibletlerine binerken ben özel yapım bigiblete bindim. Onlardan 2 sene geç pc sahibi oldum ama onlar doom 1 oynarken ben cod oynadım. demek istediğim baban gerçekten gavat değilse istediğini yapar sen sanıyomusun o o bigibleti alamadı diye mutlu mesut oldu lan züt veren ?

Şuan 20 yaşımdayım çok büyük değilim evet. ama o işci emeklisi babam bana çalışmayı öğretti. Beni okuttu. Şuan marmaradayım üni.de okuyorum aklının ucundan geçmicek rahatlıkta bi işte çalışıyorum. Demek istediğim baban sana her zaman istediklerini veremez ama senin ondan daha iyi yaşaman için sana imkanlarını sonuna kadar verir. Anladın mı beyinsiz?

zeynep öğretmen soruyor bana nasıl hazırlanıyorsun sınavlara diye.

yan odaya gidip sedirin üstünden alıp geliyorum hemen gazete kağıtlarını. hepsini topluyorum ki çalışmıyor, hazırlanmıyor sanmasın beni..

kucağımda gazete kağıtları, işte bunlarla çalışıyorum öğretmenim diyorum,

annem başımı okşuyor, yapıyor kendince bişeyler keşke bizde yardımcı olabilsek diyor.

babam kafasını çevirmiş, camdan dışarıya bakıyor.

neyse. mevzuya geri döneyim beyler dağılmadan konu.

zeynep öğretmen döndü bana, sen asker olmak istmezmisin diye sordu.

olmam dedim. annemi babamı bırakmam ben, bırakamam.

ama senin geleceğin aynı zamanda onların da geleceği dedi.

hayır dedim, istemiyorum öğretmenim.

askeri okulu sen yine düşün ama bari o zaman bari bu anadolu liseli sınavlarına hazırlayalım seni dedi

ben zaten çalışıyorum öğretmenim, kazanacağım inşallah iyi bir okulu dedim.

hazırlanıyorum dediğimde gazetelerin her pazar verdiği deneme sınavlarını gidip kahvelerden topluyorum akşam olduğunda.

kimisi kahveden içeri girmeme bile izin vermeden basıyor küfürü, kimiside gibtir git lan senle mi uğraşıcam diyor gazetede ki deneme sınavlarını istediğimde.

kimiside acıyor halime, hemen kesip veriyor gazeteden.

ne annem ne babam ne de ben hiç isyan etmemiştik allah`a. hep elimizdekilerle yetinip şükretme derdindeydik. alışık değildik biri gelsin bize yardım etsin, akıl versin.

çoğu zaman babamın sabah namazına kalkmasıyla uyanırdım.. kışın sobalı evde penceresi tam kapanmayan banyoda abdestini alır, namazını kılardı..

uzun uzun duasını ettikten sonra sobanın üzerinde fırından ucuza aldığımız bayat ekmeklerden dilim dilim kızartıp kahvaltı hazırlardı bana annem hastayken.

bazen omlet yapardı bana pazardan yarı fiyatına aldığımız "kırık yumurtalardan"

ama dedim ya hep şükrettik, doyuyordu karnımız.

ve kimseye muhtaç değildik.

neyse diyorum içimden, olan oldu amk. zaten sefilliğin kaynağına gelmiş, benim yırtık topukları, ıslak çorapları görse ne olur ki..

ben gidip üstümü değiştiriyorum hemen. yırtık değil ama yırtılmaya yüz tutmuş, bi arkadaşın evine giderken giyerim diye ayırdığım çoraplardan giyiyorum ayağıma. geçiyorum annemlerin yanına.

konuşuyorlar işte, oğlunuzun derslerine ben girmiyorum ama, biliyorum oğlunuzu. maşallah zeki, akıllı zehir gibi çocuk vs.

gariban annem dinliyor, arada kaşlarını çatıp bana bakıyor. hani güya ben bi tak yedim okulda, şikayete geldiler sanıyor.

yaverildi diyenler sırf başlığı kirletmeye çalışıyo bende diyorum başlığı bulun kanıtlıyın be kardeşim bu duruma bile bişey buluyosunuz

varla var anlat mk

devam et ponpa

reserved

devammı

duygusal anımda yakaladın bin şuku

hikaye tanıdık geldi sonra söylerim
devam et bakalım

hep önünden geçtiğim ve geçerkende içeride oturan "zengin" insanlara baktığım bi cafe ye gidiyoruz. yüzümü gözümü temizliyor "öğretmen"

karnın aç mı diye soruyor. yok diyorum.

yalan tabi amk. sabah evden çıkarken ağzım kokmasın diye bişiler atıştırmışım. bide bi çubuk kraker almışım son dersten önce, o kadar. it gibi açım yani.

televizyonlarda falan gördüğüm şıklıkta bi tabak geliyor önüme. ömrümde yememişim öyle yemek, köri soslu tavuk.

tavuğu bile ayda bir yiyen adamın neyine "köri sosu"

yiyorum tabi büyük zevkle. bide bi parça ekmekle tabağı sıyırıyorum.. öğretmen gülüyor, "doymadın mı?" doydum öğretmenim ama israf olmasın hani diyorum.