1. 1301.
    0
    bu sefer okulun dışında ebruyu beklemeye başladım. kafeterya gibi bir yerdi. sürekli çay içmiştim. hatta tuvaletim gelmişti de hızlıca yapıp ebrunun çıkışını kaçırmaktan korkmuştum. sevdiğim, sırt çantasıyla okuldan ayrıldı yürümeye başladı. ben de hızlıca hesabı ödedim ve onu takibe başladım. yine gözlük şapka kombinasyonumla kendimi gizleyerek hareket ediyordum. yarım saat kadar sürekli yürüdü.
    ···
  2. 1302.
    0
    baktım bir apartmana girdi kapıyı açarken beni görmemesi için iki araba arkasına girdim onu gözlemeye devam ettim. herhalde kaldığı evi bulmuştum. kaldığı evin her yolunu her sokağını aklıma kazımaya çalıştım burayı unutmamam gerekiyordu.
    ···
  3. 1303.
    0
    panpalar işim çıktı amk böyle işin. neyse çıkıyorum bu gece devam ederim. kendinize iyi bakın.
    ···
  4. 1304.
    +1
    panpa sen yazıyon mu hala neyse rezerved
    ···
  5. 1305.
    +1
    yazdın mı panpi adamsın okuyorum
    ···
  6. 1306.
    +1
    valla hacım yıllar sonra sözlüğe girdim inşallah doğrudur helalin var okuyorm kitap gibi portekizden selamlar +rep
    ···
  7. 1307.
    +1
    reserved
    ···
  8. 1308.
    +1
    sen ben misin?
    ···
  9. 1309.
    +1
    reserved iyi gidiyon yazdıkların bitince yorum yazacam
    ···
  10. 1310.
    +1
    anlat be panpam okunacak hikaye yok zaten
    ···
  11. 1311.
    +1
    rezerve
    ···
  12. 1312.
    +1
    rezerved
    ···
  13. 1313.
    +1
    yazmamış bin burdayız la yaz artık
    ···
  14. 1314.
    +1
    reserved
    ···
  15. 1315.
    0
    iyi geceler değerli okuyucularım. bu gece biraz dertleşmek istiyorum. moralim bozuk değil ama insan yalnız yaşayınca yalnız kalınca ister istemez kendini pgibolojik olarak zayıf ve muhtaç hissediyor. birisi elinden tutsun da onu bu tek başınalıktan kurtarsın istiyor.
    ···
  16. 1316.
    0
    ben hayatım boyunca hep yalnız kaldım. aslında bu benim seçimimdi biraz da. yoksa insan bu kadar yalnız kalmayı beceremez. illaki hayatının bir döneminde sosyal olmayı başarabilir insan. ama bunu sürdürmek zordur. hele ki yalnız kalmaktan hoşlanmaya başlamışsa buna uyum sağlamışsa. insan yalnız kalmaktan hoşlanır mı? tabii ki hoşlanır. alışkanlık bunun baş müsebbibidir.
    ···
  17. 1317.
    0
    alışmak her türlü zorluğu size kolaymış gibi gösterir aslında. hayatınızı mantıklı olarak gözden geçirdiğinizde 'ben neden bu kadar yalnız kaldım' diyerek kendinizi dev bir boşlukta hissedersiniz. kahredersiniz yaşdıbınıza belki ağlarsınız. ama alışkanlık dürtünüzü devreye soktuğunuzda yalnızlık gözünüze o kadar da zor gelmemeye başlar. başta çaresizce dertlenirsiniz ancak zaten bunca yıl yalnız başınıza ömrünüzü geçirdiğinizi düşününce dayanma gücünüzü de tekrardan ön plana getirirsiniz.
    ···
  18. 1318.
    0
    taka ne kadar batarsanız batın yaşdıbınızı değiştirme düşünceniz sizi harekete geçirmiyorsa bir süre sonra planlarınızı rafa kaldırmak zorunda kalıyorsunuz. bunu tecrübe edenler bilirler. bahane bulmaya başlıyorsunuz hemen. 'zaten değişip ne olacak' demeye başlıyorsunuz. azıcık aşım kaygısız başım diyerek kendi kısıtlı engellenmiş hayatınıza sıcak bakmaya başlıyorsunuz tekrardan. değişim gözünüzde büyüyor büyüdükçe de ona ulaşmanız imkansızlaşıyor. benim genel olarak değişememe sebeplerimden biri budur.
    ···
  19. 1319.
    0
    adım atmak aslında göründüğü kadar zor değildir. ama bu, düşünce aşamasındayken böyle. ne zaman aktif olma zamanı gelip çatar o zaman konservatif beyniniz hemen bahaneler bulur. zamanı değil der. özgüvensizlik kartını oynar. şu an hareket için iyi bir zaman değil der. velhasıl bir bakarsınız geceler boyu yaptığınız planlar bulduğunuz onca fikir birden çöpe gider. siz de bu sıkıcı hayata yeniden sarılmaya çalışırsınız. işte size hayatı sürükleme yöntemi. yaşamak denmez buna ancak sürükleme denir.
    ···
  20. 1320.
    0
    bir şarkı paylaşayım size efkarlanın.

    http://www.youtube.com/watch?v=uGHAeZmwf1Q
    ···