dediklerini uzun uzun düşündüm akşam vakti babam eve gelince konuyu kendisine açtım hayat senin hayatın oğlum kararlarını kendin ver diyerek düşüncemi destekledi, annem benim verdiğim her kararlara güvenirdi zaten annemde onayladı ama ben nedense bir türlü içerimde Fransa'yı kabul edemedim.. Benim istediğim hayattan çok uzak bir hayattı bu yalnızlık ve sessizlik üzerine kurmak istediğim hayatımı Fransa'ya giderek mahvetmek istemedim ama reddetmedim de. Rabia ile konuştuk konuyu, Rabia da istemedi Fransa'da yaşamayı biraz da bu etken oldu diyebilirim.
Rabia ile konuştuğumuzda
"Scarlett ben buraları sevmiyorum bir an önce sana kavuşsam" demişti tabi iyice kafamı bulandırıyor bu dedikleri aslında korkuyorum da ona bir şey olacak diye..
Seda abla o sıralar benimle muhabbetini baya arttırdı sürekli yazıyordu her gün, her önemli günlerde vs Rabia için alttan alıyorum yoksa ben Rabia ile bu kadar konuşmuyorum bu karı sürekli yazıyor.
Biz Rabia ile aramızda nişan için elbise bakmaya başladık birbirimize beğendiğimiz modelleri atıyor, yorumluyorduk kendi kendimize o akşam işten çıkıp eve geldim elimi yüzümü yıkadığım sıra telefonuma mesaj geldi aklım Rabia'da olduğu için her an tetikte bekliyordum hemen yüzümü o yumuşacık havluma sildikten sonra hızlı bir şekilde ellerimi de kuruladım, aldım telefonu elime..
Mesajı atan Seda Ablaydı
"Scarlett o kıyafet sana yakışmayabilir ben senin için şu modelleri buldum baksana" yazan bir mesaj altta üst üste atılmış takım elbise modelleri.
Yemin ederim mesaja bakakaldım bu konuyu sabah biz Rabia ile konuşmuştuk ve asla Seda'ya dememiştim.. Rabia öyle her şeyi anlatmazdı benim gibi sessizdi, içine kapanıktı zaten gerçek çok geçmeden ortaya çıktı..

Bu Seda denilen karı Rabia'nın telefonuna resmen el koymuş kızın gizlisi, saklısı kalmamış bizim ne konuştuğumuzdan neler planladığımızdan hepsinden haberi vardı, sinirden elim ayağım titredi babamı aradım işteyim zaten bağırıp çağıramıyorum resmen cinnet geçirmek üzereyim o an nasıl sinirle telefonumu çıkarttıysam babamın numarasını bile yalnış yazmışım.. Sekiz dokuz defa sonra açtı babam
"Baba konuş Ercan abiyle şu Seda denilen karıyı çeksin başımızdan"
sinirli olduğumu anladı olum hayırdır bir sorun mu var dedi anlattım konuyu telefonda babama ayak üstü sen sakin ol ben konuşurum Ercanla hallederim sen sakin ol diyerek beni yatıştırmaya çalıştı bir olur şans eseri diyelim iki olur amenna ama her konuştuğumuz konudan nasıl haberi olabilir? Rabia'ya soruyorum sen mi anlattın
"Saçmalama scarlett beni tanımıyor musun sanki" Onun anlamadığını adım gibi biliyordum ama yinede sormak istedim. Fazla geçmeden babam aradı;
"Scarlett oğlum konuştum Seda yeminler etmiş ben okumuyorum diye" Rabia'ya mesaj atıyorum misal konu araba diyelim beş dakika geçmeden Seda mesaj atıyor Arabalar da çok güzel vs bu sadece bir örnek siz ne demek istediğimi anladınız..
son haftalara doğru Rabia ile hiçbir özelimiz olmadı, doğru düzgün konuşamadık..
ama bir gece Rabia bana yazdı..

"Scarlett'im, Dediklerin doğru ama çok sinirleniyorsun biraz sakin ol lütfen birbirmize kavuşana kadar idare edeceğiz artık sen alttan al olur mu? Gece gözümü bu mesajla açtım herhalde bi on kere felan art arda okumuşumdur. Rabia haklıydı köprüyü geçene kadar ayıya dayı demeliydik. Halen o zamanlar nişan için hazırlıklarımız devam ediyordu aileler görüşüyor sürekli, nişan için yer konuşuluyordu.. Ercan abi bizim hemşerimizdi sonuçta onunda tanıdıklarının çoğunluğu memleketteydi bizimde öyle. Rabia ile konuştuk ve nişanı memlekette yapmak istediğimizi söyledik ailelere kabul ettiler hatta hoşlarına da gitti. O gün işlerimin en yoğun olduğu gündü bir yandan telefondan bu tür şeyleri konuşuyorduk ayar çekmeye çalışıyordum.. Öğle molasındayken babam aradı beni;
"Scarlett, Seda'ya ne dedin sen?" düşündüm o an ama bir şey demedim WhatsApp'tan yazardı ona bile zar zor cevap verirdim.
"Hayırdır baba noldu?" Diyerek karşılık verdim.
"Aradı bizi kavga ettik, nişanı istanbul'da yapacakmış sen kabul etmemişsin" Dedi beynimden vurulmuşa döndüm.. Biz, Rabia ile memlekette olsun dediğimizde ilk sevinen Seda olmuştu çok güzel düşünmüşsünüz gençler vs demişti ama şimdi tutup babamla annemle tartışmış. Anlam veremedim, Rabia'ya yazdım olaylardan haberin var mı diye sordum. Rabia ne olduğundan bile haberi yokmuş konuyu anlattım ayak üstü ağzı açık dinledi beni.. Ercan abiyi aradım, Durumu izah ettim konuyu özet geçtim, Ercan abi çok sakin bir şekilde karşılık verdi.
"Aslanım, yengen şu aralar biraz gergin sizinkiler yalnış anlamıştır tartışma felan olmamış ben bilirim kaç senelik eşimi" diyerek bitirdi cümlesini bende pek üstelemedim açıkcası Ercan abi delikanlı bir adamdı sözünün eriydi o diyorsa doğrudur dedim bende konuyu pek uzatmadım.

Rabia bu olaylardan sonra iyice durulmaya başladı üç ay sonra Ercan abi, Rabia ile birlikte Türkiye'ye geleceğini söyledi. Aralık ayının 17'sinde bir arkadaşının oğlunun düğününe gelecekmiş hemde ufakta olsa yüzüklerimizi takacaklardı önümüzdeki aya nişan yapacaktık hazır gelmişken birazda alışveriş yapacaktık. Her gün daha da fazla yaklaşıyordum Çocukluk aşkıma, arkadaşıma, hayatıma..
Cuma günü Seda, Hayırlı cumalar mesajı attı sohbet bir anda konu nişan yerine getirdi.
"Siz beni hiç ciddiye almadınız kafanıza göre takılıyorsunuz bu kız benim, benimde fikrimi alacaksınız" dedi. Afalladım bir anda kızın üvey annesi gelmiş tatava yapıyor bana.
"Sorduk hepinize herkesin düşüncesini aldık onayladınız kabul gördük, seni dışladığımız felan yok dedim" konuyu pekte uzatmadan Rabia'ya yazdım.
"Ya güzelim Seda sürekli bana karşı saf tutuyor, ne diyoruz bu kadına konuş Allah aşkına yazmasın bana" dedim yoksa işi gerçekten dönünmez bir hale sokacaktı. Az da olsa alttan almak için uğraştım.

Ertesi gün Rabia mesaj attı, işteydim o sıra telefona baktım elimde ki işi bırakıp.
"Scarlett, annemle bu şekilde konuşamazsın." mesajını görmemle o an durulmam bir oldu..
"Ya bir şey demedim zaten geldi kendisi söyledi kavga çıkarttı" yazabildim o an olta atıyor gibi olduğum yerde bir ileri bir gittim..
"Annemle konuşmayı öğrenmediğin sürece bizden olmaz" yazıp, el sallayan emoji atıp engelledi..

Ercan abi, babamı arayıp Rabia istemiyor Scarlett'ı bizim işimiz bitti demiş. Babam arayıp söyleyince gözyaşlarıma hakim olamadım.. Patronun odasına koşup;
"Abi ben iyi değilim izin alabilir miyim?" Diyerek izin aldım, halimden de anlaşılıyordu zaten..
Koşa koşa gittim o her zaman oturduğumuz kaldırıma..
Kendimi zor attım mahalleye, gözlerimden yaş süzülerek yanaklarımı ıslatmaya başladı hayatımda olan tek mal varlığımı kaybetmiştim ve en önemlisi çocukluğumu..

Uzun uzun baktım eski evlerine, o çocukluk aşkım yalan olmuştu artık.. Gözyaşlarımı koluma siliyorum bir yandan o eski hatıralar geçiyor gözümün önünden..

bu yıl tam tdıbına üç yıl oldu beni bırakışının..
Çocukluğuma veda ettiğim bir üç yıl.. Ben sevdim, saydım benim vicdanım rahat.

Belki bu satırları asla okumayacaksın, belki aklına hiç gelmeyeceğim ama ben seni yine aynı kaldırımda bekliyor olacağım..

ben bir hata yaptım seni sevdim, çocuktuk sonuçta...

https://youtu.be/Eg6gKLXA30U

Ben bu hikayeyi yazarken bu kadar bile rağbet göreceğini düşünmemiştim. Okuyan, destekleyen herkese teşekkür ederim..

Sevmek sevilmek güzeldir, güzel insanlara denk geldiğiniz sürece..

https://youtu.be/qSOL17R2aVY