GELDiM
---
Mert geldi, olayı anlattım (Tabi kedinin bedenine geçtim diye değil bayıldım diye anlattım.) ve tepkisi aynen şu oldu:

Mert-“Kanka evren senin bakire kalmanı istiyor.”

b-“O nasıl söz lan. Allah korusun.”

Mert-“Kanka yani bu kadarı da fazla. Bayılmak ne? Manyak mısın sen?”

b-“He manyağım amk. Sanki bayılacağımı biliyordum. Ne yapayım ki? Zaten iyice rezil oldum.”

Mert-“Bence de iyi rezil oldun.”

b-“Saol ya çok güzel teselli ediyorsun.”

Mert-“Ben daha ne yapayım? Sana kızla ortam ayarladım, hem de kaç kere. Sen değerlendiremiyorsan benim suçum mu?”

b-“Yav tamam anladık.” Ben de nerede kalmıştı derken cama yine bir kuzgun kondu. Hayatım artık normal değil. Tek derdimin bilgisayarımda duran işi bitirmek, Pelinsu ve Mert’i susturmak olduğu günlere geri dönmek istiyorum. Biliyorum tek dedim ama 3 oldu. 3 te bir tek sayı. Ve kafam yine başka başka yerlerde…

Saatler geçti. Ben yine işimi erken bitirdim ve yeni iş almak için Musa abinin yanına gidecekken Pelinsu gel işareti yaptı. Ben de yanına gittim.

Pelinsu-“Daha iyi misin?”

b-“E evet iyiyim teşekkürler.”

Pelinsu-“Ben burayı yapamadım ya bana yardım eder misin?”

b-“Tabii ki ederim.” Dedim ve işe yardım etmeye başladım. Bayağı da işi varmış aq. Ben işi yaparken o da sohbet etmeye başladı:

Pelinsu-“Daha iyi misin?”

b-“Evet. Şu an daha iyiyim.”

Pelinsu-“Orada bizi endişelendirdin.”

b-“Kusura bakma gerçekten…”

Pelinsu-“Neden kusura bakayım ki? Senin isteğinle gerçekleşen bir şey değildi.” Benim isteğimle gerçekleşen bir şeydi. Kendimi gibeyim.

b-“Olsun, yine de size zorluk çıkardım.”

Pelinsu-“Gerçekten önemli değil. Hem bak işime yardım ettin ödeşmiş olduk.” Bu kızı öyle çok seviyorum ki.

Sohbet muhabbet derken iş anca bitti. Yeni iş alacağım derken iş çıkış saatine kadar Pelinsu’nun işiyle uğraştım. Teşekkür etti ve gitti o da. Ben de dışarı çıksam iyi olacak. Ablama sormam gereken sorular var.