b-“Benimle içeriye gelsene.” Dedim ve bana boş boş baktı. Anlamıyor dediğimi. Hay amk. Bu pek iyi olmadı. Yanına yaklaştım ve tam kucağıma alacaktım ki vazgeçtim. Hala hazır değilim. Evet, eve çıkarabildim ama zorunda olduğumdan çıkarmıştım. Şimdi içeri zütürmek zorunda değilim. Tam odadan çıkacak iken bana miyavladı. Ne dediğini anlamadım. Birkaç kere daha miyavlayınca odamın kapısını kapatıp kediye nişan aldım. Ve yine kedinin bedenine girdim.

b-“Ne oldu? Senin bedeninde değilken dediklerini anlamıyorum.” Karnı acıkmıştı.

“Acıktım. Yemek yemek istiyorum.”

b-“Biraz sabretsen olmaz mı? Onlar gitsin öyle sana yemek falan da alır gelirim.”

“Şimdi yiyecek bir şey yok mu?”

b-“Sosisler bitti.”

“Sosis de ne?”

b-“Sana dün verdiğim yemek.”

“O zaman acele et ve onları gönder. Yemek yemek istiyorum. Çok acıktım.”

b-“O kadar da aç değilsin. Hissedebiliyorum.”

“Evet açım. Anca ölene kadar aç olunca mı bana yemek vereceksin?”

b-“Hayır tabii ki de. Bekle sen, onlar gitsin sana yemek alacağım. Sadece sakince burada yat yeter. Hatta içeriye gel…”

“Ben o insanların yanına gitmem. Sen hariç tüm insanlardan nefret ediyorum.”

b-“Tamam, nasıl istersen. O zaman beni geri bedenime yolla. Ben de onları gönderip sana yemek alayım.”

“Tamam.” Dedi ve bana baskı yapıp beni attı. Canımı çok yakıyor bu baskı yav. Ayağa kalktım ve odadan çıktım. Salona geçtim.

Mert-“Niye bu kadar geç geldin kanka? Altı üstü bir kediyi getirecektin.”

b-“Gelmek istemedi.”

Mert-“istemedi mi? Sormadın herhalde.”

b-“Yav Mert yaklaşınca kaçtı benden işte. Demek ki gelmek istemiyor.”

Nejla-“Neyse biz kalkalım. Zaten iyi misin diye bakmaya gelmiştik.” Dedi ve ayağa kalktılar. Mert zaten ayaktaydı.

Mert-“Ben biraz daha buradayım. isterseniz siz gidin.”

Nejla-“iyi o zaman biz gidiyoruz. Sen de kendine iyi bak Bir Bine.”

Pelinsu-“Kendine iyi bak.” Dedi ve kapıya kadar uğurladım onları. Daha sonra da kapıyı kapattım ve geri salona geçtim. Mert ciddi bir pozisyonda koltukta oturuyordu.