Benim yüzüm kapıya doğru dönüktü, kapı aralandı annesini gördüm, Melike kapıyı duyduğu halde "Bırakma lütfen" dedi fısıldayarak. Ben kaldım o halde, annesi gördü aha dedim sıçtık, içimden yalvarıyorum ne olur yanlış anlama ne olur öyle anlama diye, kafasını tamam der gibi salladı ve yavaşça kapıyı kapatıp gitti. Melike'yi aldım, yatağa oturttum, başını omzuma koydu biraz sakinleşmişti ama hala ağlamaklıydı.

M: Teşekkür ederim.
N: Ne için?
M: Buraya geldiğin için, bana sarıldığın için, sana sarılmak o kadar iyi geldi ki.
N: Annen gördü sarıldığımızı zaten. Umarım sorun çıkmaz.

Melike gözleri dolu şekilde gülümsedi ve bana bakarak "Biliyor canım" dedi.

N: Ne-neyi biliyor?
M: Beraber olduğumuzu.
N: Şaka yapmıyorsun değil mi?
M: Ya şu an şaka yapacak halim var mı aptal

Gerçekten şaka yapmıyordu amk, söylemiş annesine.

N: Ee ne dedi peki?
M: ilk başta kızdı biraz daha okulun başındasın ne sevgilisi bu diye, daha sonra seni anlattım, anlatınca sana ısınmış olmalı ki babam da biliyordu. Nitta, ben ailemden hiç bir şey saklamam. Bana söz vermeni istiyorum şimdi.
N: Ne sözü?
M: Beni asla bırakmayacağına dair, seni seviyorum

O güne kadar beraberliğimiz oldu, ilk kez bana seni seviyorum dedi.

N: Söz veriyorum, ne olursa olsun bırakmam seni.

Bir kez daha sarıldı bana, iyice sakinleşmişti bu sefer ve yüzünde ufak ufak gülümseme beliriyordu.