Uyumuşum, annem uyandırdı beni "Ben teyzene gidiyorum muhtemelen kalırım haberin olsun" dedi, tamam dedim tekrar koydum kafayı yastığa ama uyuyamadım kalktım. Telefona baktım bomboş ne arayan var ne mesaj atan, Senayı aradım bir kez daha, hala kapalı telefonu. Merak ettim Mustafa abiyi aradım.

M: Efendim King
K: Abi nasıl oldun daha iyi misin
M: iyiyim Kingcim şükür, sen nasılsın
K: iyiyim be abi bildiğin gibi de sen arabada mısın o ses ne
M: Evet oğlum Kocaeliye gidiyorum
K: Hayırdır abi gezmeye mi
M: Yok ne gezmesi, Senayı zütürüyorum
K: Neden abi ne oldu
M: Bilmiyorum ki, bana ailesinin yanına dönmek istediğini söyledi. O da uyuyor arka koltukta şu an
K: Hadi ya, dönecek ama dimi son senesi çünkü üniversitede
M: Yok bırakacakmış okulu, Bursadan gitmek ve bir daha dönmek istemediğini söyledi, konuşmaya çalıştım ama hiç bir şey anlatmadı bana
K: Anladım abi, hayırlısı olsun. Neyse fazla tutmayayım ben seni, kapatayım kaza falan yaparsın şimdi
M: Ha bu arada King benim kafeye git, orada kasadaki eleman sana bir şey verecek
K: Tamam abi gider alırım şimdi
M: Eyvallah, görüşürüz King
K: Görüşürüz abi kazasız belasız yolculuklar

Hazırlanıp çıktım evden, kafeye geldim, kasadaki çocuğa Mustafa abinin bana söylediği şeyi söyledim, çıkarttı bir tane kağıt verdi bana basbaya a4 kağıt. Koydum kolumu kasanın yanına açtım okumaya başladım.

Dayım bunu yazdığımı gördü ama içeriğini bilmiyor, ondan rica ettim kafeye bırakmasını çalışanların sana vermesini veya direkt kendisinin sana vermesini, okumayacağını bildiğimden rahat rahat yazabilirim. Hayatına engel olduğumu gerçekten bilmiyordum. Ben seni belki tekrar ama bu sefer gerçekten kazanırım diye halen Bursadaydım ama bana engel olduğumu söyledin, her ne kadar seni seviyor olsam da hayatında engel olarak bulunmayı istemem. Eğer benim yüzümden yapamadığın şeyler, gidemediğin yerler olduysa tüm kalbimle özür diliyorum senden. Olduysa öyle şeyler bunun vicdan azabını sanırım ölene kadar çekerim. Yapmamam gereken şeyler yaptım lisedeki son yılında ve sonrasında, belki de o yaptıklarım seni iyice benden uzaklaştırdı, tamamen benim salaklığım yani bu denli geri tepeceğini düşünemedim. Ben gidiyorum King, okulum zerre umrumda değil ben okuldan çok senin için Bursadaydım ve eğer ben sana engelsem orada bulunmamın bir sebebi yok. Umarım bugünden itibaren önün açık ve engelsiz olur, mutlu bir hayat yaşarsın. Sana son bir kaç seneyi kötü yaşattığım için beni affet desem affetmeyeceğini bilecek kadar tanıyorum seni o yüzden söylemek istemiyorum. Sen her şeyin en iyisini hak ediyorsun, hoşçakal.

Sevinmeli miyim üzülmeli miyim bilemedim o an, geçtim masanın birine oturdum.

Bir yandan rahat olacağımı düşündüğüm için keyiflendim, diğer yandan garip bir burukluk oldu içimde. Kasadaki çocuk geldi yanıma, ne oldu diye sordu bir şey yok dedim sigaramı söndürüp kalktım oradan, Burağa "Sena Kocaeliye döndü, okulu da bırakmış artık Bursada değil" yazdım. Çok geçmeden aradı beni

B: Nasıl döndü amk
K: Seninle kapattıktan sonra aradım kapalıydı telefonu, uyumuşum o arada uyanınca aradım hala kapalıydı, kendine bir şey mi yaptı diye Mustafa abiyi aradım yolda olduğunu söyledi işte, Senayı zütürüyormuş
B: Neden gidiyor amk okulu yok mu bunun
K: "Ben gidiyorum King, okulum zerre umrumda değil ben okuldan çok senin için Bursadaydım ve eğer ben sana engelsem orada bulunmamın bir sebebi yok." yazmış
B: Nereye yazmış
K: Bir tane kağıda

Okudum baştan sona

K: Bu işte yazı
B: Vay amk engel oluyorsuna mı takılmış cidden
K: Evet ve okulu da bırakacakmış son senesinde
B: Deli mi bu okulu niye bırakıyor hele ki son senede
K: Bilmiyorum
B: Vay amk ya, şu açıdan iyi artık zırt pırt rahatsız etmez seni
K: Orası öyle ama işte aması var
B: Aması ben ne yarak yiyecem diyorsun dimi
K: Şaka maka alışmıştım lan böyle ilerlemeye, yani tamam sinir küpü ediyordu çoğu zaman ama tepkilerim normaldi boşlukta gibiyim şu an
B: Ne desem bilemedim ki amk

Fazla konuşmadan kapattım telefonu, Mustafa abiyi aradım.

K: Abi Sena uyandı mı
M: Yok oğlum ne oldu
K: Uyanınca beni aramasını söyler misin
M: Olur tabi söylerim de bir şey mi oldu
K: Yok abi olmadı, uyanınca söyle arasın lütfen
M: Önemli bir şey var gibi ama neyse söylerim tamam
K: Sağ ol abi

Kapadım telefonu, hızlıca eve geldim ve bana verdiği günlüğünü okumaya devam ettim. Bir kaç saat geçti arayan eden yok, Senanın telefonunu aradım kapalı, kapalı da kapalı. Annesini aradım.

S: Efendim King
K: Abla nasılsın
S: iyiyim oğlum sen nasılsın
K: iyiyim ben de, Sena orada mı
S: Evet burada, ne oldu
K: Telefonu kapalı da verir misin bi ona telefonu
S: Dur vereyim

Sv: King seni istiyor telefonun kapalıymış
S: Hattımı kırdım ben, onunla konuşmak istemiyorum verme telefonu bana
Sv: Neden
S: Öyle, benimle görüşmemesi daha iyi olacak

S: King
K: Efendim abla
S: Sena seninle konuşmak istemiyor da, ne oldu
K: Kendisi anlatır, okulu falan bırakıp geri dönmüş oraya
S: Okulu mu bıraktı
K: Doğru mu bilmiyorum ama kendisi anlatır size, neyse konuşmak istemiyorsa ben de fazla tutmayayım sizi, iyi akşamlar
S: iyi akşamlar King

Ne düşüneceğimi şaşırdım, artık kendisi konuşmak istemiyor ama bu kadar basit miydi yani. Karmaşık düşünceler içindeyken Özge aradı beni, belki de açmasam daha iyi olacaktı.

K: Efendim SENA
Ö: Ne Senası King, benim Özge
K: Ya çok özür dilerim ismini de gördüm ama neden Sena dedim anlamadım
Ö: Önemli değil sevgilin sonuçta sürekli onu düşünüyorsundur, beni de ilgilendirmiyor gerçi
K: Özge yapma nolur ya zaten kafam yerinde değil şu an, ne olduğunu sen de çok iyi biliyorsun
Ö: Biliyorum biliyorum merak etme, nasıl olduğunu merak edip aramıştım ama meşgul etmeyeyim Sena arar şimdi
K: Yav

Kapattı bir şey söylememe izin vermeden, mesaj attım "Yav kızım iki dakika dinlesen anlatacaktım, Sena bugün kalıcı olarak Kocaeliye döndü galiba, ne sevgilisi" diye, cevap gelmedi, ben de üstüne gitmedim. Her şeyi anlarım, geri dönersin edersin peki buraya kadar tamam, okulu neden bırakırsın ki, yani benim Senanın gözünde okuldan daha değerli olmamı kafam almadı.

Burak, cansu,aylin, ahmetcan reislerle görüşmeye devam ediyor musun panpa

Evin içinde boş boş dolanmaya başladım, elimde telefon, kulağımda kulaklık, ne yapacağımı bilmiyordum resmen. Ahmetcanı aradım, biraz onunla konuştum, Cansuyu aradım onunla da konuştum yine kaldım mal gibi evin içinde. içimden bir ses konuşmaya başladı.

- Sövüyorsun ediyorsun gittiğine seviniyorsun ama sadece kendini kandırıyorsun, bal gibi de üzülüyorsun gittiği için, hatta ağlamak üzeresin
- Keşke gitmeseydi, neden gitti diyorsun ama o da kendince haklı şimdi, engel oluyorsun dedin alındı ağır şekilde, belki de duymak istemediği şeyi söyledin
- Ya gerçekten pişmansa bugüne kadar yaptıklarından, bir düşünsene sana karşı bir şey hissetmiyor olsa yazdığı gibi senin için katlanır mıydı buraya ona köpek muamelesi yaptığın halde
- Yapman gereken iki şey var, ya gideceksin konuşacaksın ya da zütünün üstünde oturup artık gittiğini kabulleneceksin, hala seviyorsun onu kendini sakın kandırmaya çalışma
- Burak onunla konuştuğunda sırf Burak dostun diye bir şey demedin, başkası aynı hareketi yapsa anasını giberdin, itiraf et hadi

Bilgisayarı açtım, Kamilkoç'un sitesine girdim, saat 11e Kocaeliye bilet ayırttım.

"Kendine gel amk nabıyorsun sen" diye kendimi tokatlayıp bileti hemen iptal ettim "Hiç bir yere gitmiyorsun" dedim kendi kendime. Anlık bir kararla teyzemi aradım, annem orda ya ben de geliyorum bugün kalayım sizde dedim, gel tabi ya özledik dedi. Hazırlanıp çıktım evden, otobüse atlayıp teyzemin evinin orada indim, Sergün de sokaktan çıkıyordu, selamlaştık ettik markete gidiyormuş onunla gittim ben de, aldık kendimize bir şeyler sonra eve geçtik, teyzemle biraz muhabbet ettikten sonra kuzenle odaya geçtik.

K: Bana yardımcı ol kafayı yicem bu akşam
S: Ne oldu la
K: Sena gitti
S: Tamam gitmesini istemiyor muydun zaten.
S: Lan öldü mü bişey mi oldu kıza böyle dedin içime kurt düştü
K: Yok lan ölmedi, komple döndü Kocaeliye bugün
S: Ee tamam buna mı kafayı yiceksin, zaten gitsin istiyordun
K: Ya gitsin istiyordum da böyle değil be
S: Nasıl gitti ki
K: Ya sabah konuştuk daha, ben buna hayatıma engel oluyorsun dedim, içerledi baya, o lafın üstüne de çekti gitti işte
S: Sağlam koymuş onu demen demekki

K: Çok değil yarım saat 45 dakika önce falan Kamilkoçtan bilet aldım Kocaeliye ama iptal ettim amk
S: Eyvaah, desene sen yarra yemişsin
K: Yememek için iptal edip buraya geldim işte, annem de burada evde tek kalmak istemedim
S: Senin konuşmandan bile belli bazı şeylerin ters olduğu kuzen, kafanı dağıtırız burada hiç merak etme, bu halde olduğunu bilsem ben gelirdim size, rahat olurduk
K: gibtir et burası da iyi
S: Sormasak anlatacağın da yok amk
K: Konuşamıyoruz ki doğru düzgün
S: Arasan konuşuruz at kafası, neyse bi bakalım şimdi ne yapabiliriz

Odanın içinde önce bilgisayarı gösterdi, yok dedim. Monopoly falan çıkardı, 2 kişiyle olmaz dedim "2 kişiyle olmazsa 4 kişi oynarız aslanım" dedi, 2 kişi nerde amk yatağın altından mı çıkacak diye sorduğumda salonda oturuyorlar dedi ve güldü. Ciddi ciddi salona çıktı, konuşmayı dinledim öğreteceğini söyleyip ikna etti teyzemle annemi amk, çağırdı beni salona, ben kapıdan bakıyorum ne olacak diye.

S: La ne sığır gibi bakıyosun gel işte 4 kişi oynamamız gerekmiyor mu bunu, annemler de oynayacak
K: Siz ciddi misiniz ya
T: Sergün arkadaşlarıyla oynuyordu merak ediyodum nasıl bişey diye
S: Öğretecem ben merak etmeyin, yav King hala bakıyosun gel abi masayı toplayalım

Tuttu beni çekti salona, masanın üstünü boşalttık kurduk Monopoly'i ciddi ciddi annemlerle Monopoly oynamaya başladık, hemen hemen saat 3e kadar oturduk başında, oyunu biz öğrettik ilk biz iflas ettik amk Sergünle ben kalkınca annemler de oynamak istemedi haliyle, topladık Monopoly'i, annemler teşekkür etti eğlenceli oyun için, biz de odaya geçtik Sergün bana yatacağım yeri ayarladı, geçtik yataklara muhabbet ede ede uyuya kaldık bir süre sonra. Şu an düşünüyorum da bugün(dün) buraya gelmem gerçekten işe yaradı, Kocaeliye gitseydim belki de çok farklı şeyler olabilirdi.

Bu geceyi bitireyim, yarın ertesi günden devam.

iyi geceler herkese.

Bunu okuyanın hayatını zütünden gibiyim amg 😆

Gözümü açtığımda Sergün yatağında oturmuş bana bakıyordu, ne oldu diye sorduğumda gece yattığım yerde ağladığımı söyledi, rüyamda ne gördüğümü sordu, hatırlamıyordum ki ne gördüğümü, o an Senayı gördüğümü hatırladım ama ne oldu ne bitti hiç hatırlamıyordum.

K: Senayı gördüğümü hatırlıyorum ama ne oluyordu onu hatırlamıyorum
S: Belli oldu
K: Ne belli oldu
S: Neden ağladığın amk
K: Ağlamadım amk ne sallıyosun
S: Basbaya ağlıyordun amk, hatta ışığı açtım sabaha karşı ne oldu diye sordum cevap yok kendi kendine de konuşuyordun gözünden yaş iniyordu nasıl ağlamıyordun
K: Harbi mi lan
S: Yalan söyleyecek halim yok amk, neyse annemler uyandı çoktan kahvaltıyı hazırladılar bizi bekliyorlar

Güzelce kahvaltımızı yaptık, kahvaltıdan hemen sonra ben gideceğimi söyleyip çıktım oradan. Telefonuma yeni bakıyordum ve bomboştu, Senanın kırdığını söylediği hattını aradım belki okulu için ikna edebilirim diye düşünerekten ama sanırım gerçekten kırmış hattını, hala ulaşılamıyor diyordu.

Hakettin huur çocuğu hakettin yeter gibecem ananı.

Hürriyete geldim, mezun olduğum lisenin oraya gittim. 4 sene boyunca sabahları sürekli oturduğumuz yere baktım bir süre, acaba orada kim oturuyor şu an diye düşündüm. Daha sonra koskocaman 4 sene orada olanlar gözümün önünden bir bir geçmeye başladı, zaman zaman duygulandığım yerler oldu. Elim telefonuma gitti, annemi aradım ve "Anne ben eve dönmedim, bu akşam arkadaşta kalabilirim haberin olsun" diyip kapattım telefonu. Okulun önünden otobüs durağına geldim, beklediğim otobüs geldiğinde bindim ve 20-25 dakika süren yolculuktan sonra otogarda indim, tüm firmalara sordum en yakın ne zaman Kocaeliye otobüsünüz var diye, bir tanesi saat 12de yani 20 dakika sonra var, son boş koltuk dedi, aldım o bileti. Hepsine tamamım da, okulunu, geleceğini benim yüzümden hiç etmemesi gerekiyordu Senanın. Telefonda konuşmak istemiyordu ama karşısına geçtiğimde seve seve konuşacaktı benimle. Otobüs hareket ettiğinde Burak aradı.

K: Efendim aga
B: Nabıyosun lan
K: Otobüsteyim sen nabıyosun
B: Evde yatıyorum da nereye gidiyosun
K: Kocaeliye
B: Dayanamadın dimi
K: Okulu için ikna etmeye çalışacam, gerisi önemli değil de
B: Diyorum ya ben bile son bir şans ver diyebilirim diye, kız tek defterle ağzımıza sıçtı burda
K: Dimi dimi
B: Yeni mi bindin sen otobüse
K: Aynen 12 otobüsü işte, yeni hareket etti
B: Okulu için ikna etmeye gittiğine emin misin
K: Eminim sanırım
B: Sanırım mı
K: He ya

Yolculuğumun neredeyse tamamı Burakla telefonda konuşarak geçti, saat 2 buçuğa doğru Kocaelideki otogara geldim sonunda ve indim otobüsten, uzun zaman geçmiş olmasına rağmen hala evinin oraya nasıl gideceğimi hatırlıyordum. Evinin bulunduğu yere geldim bir minibüsle, şöyle bir baktım etrafa o kadar çok şey değişmiş ki. Apartmanın önüne geldiğimde yukarı doğru baktım, penceresi açıktı Senanın odasının bu da evde olduğunu gösteriyordu. Girdim içeri, dairenin önüne geldiğimde Alp aradı beni, müsait olmadığımı, kendisini akşam veya yarın arayacağımı söyleyip kapattım telefonu ve kapıyı çaldım, Selin açtı kapıyı.

S: King abi?
K: Naber Selin
S: iyiyim de, hayırdır ne işin var burada
K: Ablan olacak saftirik var ya onunla konuşmaya geldim, evde mi o
S: Evde, gel içeri
K: Yok gelmeyeyim annenler bir şey der şimdi, kapıya gelmesini söyler misin
S: Annemler yok, gel içeri sen
K: iyi peki

Salona giderken Senanın odasının önünden geçtim, gözüm içeriye takıldı yatağına yatmış müzik dinliyordu.

Geçtim salona oturdum, Selin çağırdı Senayı hafif uykulu bir şekilde geldi, beni görünce olduğu yerde dondu kaldı.

Se: Seninle konuşmaya gelmiş
S: Konuşacak bir şey var mıymış aramızda
Se: Abla bak verdiğin karar ne kadar yanlış ki adam kalktı belki de seni ikna etmek için buraya kadar geldi
K: Gelsene konuşalım biraz
S: Konuşacak bir şey yok King, hayatına engel olan birisiyle ne konuşabilirsin
K: Sen ne söyleyeceğimi düşünüyorsun ki
S: Muhtemelen aklımdaki şeyi söyleyeceksin
Se: Geç karşısına otur işte ne ayakta bekliyorsun hala
S: Yok zaten fazla uzatmayacak, dimi King? Evet seni dinliyorum
K: Okulunu neden bıraktın veya bırakmaya karar verdin, hala dönmek için geç değil
S: Okulum sence benim umrumda mı
K: Olmalı, senin geleceğini belirleyecek
S: Öyle mi, madem gelecek okulla belirleniyor sen neden devam etmedin okul hayatına
K: Konumuz şu an bu değil, dün akşam anneni aradığımda da benimle konuşmak istemediğini söyledin
Se: Senin aklından geçen şey neydi abla
S: Söylediği şey değildi orası kesin
K: Hadi ben salaklık yaptım bir kez olmayınca bir daha uğraşmak istemedim, sen neden olmuş bir şeyi yarıda kesmek istiyorsun hem de bir sene daha gidip bir daha gitmeyeceğin bir şeyi

Bi rez alayım, kolay gelsin panpa

Karşımdaki koltuğa oturdu o da.

S: Bak King, yazdığımdan sanırım anlamamışsın. Benim Bursada okumam, orada kalmam için tek sebep sendin. Ben her gün seninle tekrar bir araya gelmenin hayalini kurarak yaşadım orada. Sonra sen ne yaptın, hayatına engel olduğumu, senin yaşındakiler nelerle uğraşırken sen benimle uğraştığını söyledin, belki de doğruyu söyledin. Ben de dedim ki eğer ben onun hayatına engelsem, yapacağı şeyleri benim yüzümden yapamıyorsa başlarım okuluna da geleceğine de, orada durmamam gerekiyor, nasıl ki ben onun rahat yaşamasını istiyorsam onu rahat bırakmalıyım.
K: Okuluna devam ederken bana yazmayarak, beni aramayarak da rahat bırakabilirsin beni, illa ailenin yanına dönmen gerekmiyordu onu demeye çalışıyorum
S: Sence ben okulumu o kadar umursuyor muydum King, ben sırf görüntü olsun diye gidiyorum o üniversiteye, esas amacım sendin
K: Ben alışmıştım biliyor musun, yani beni sürekli aramana, bana mesaj atmana alışmıştım.
S: Bazen bazı alışkanlıklarını bırakman gerekir King
K: Yani sen şimdi okulun konusunda kesin kararlısın yani, benim gibi bi aptal için eğitim hayatını bitireceksin öyle mi
Se: Neden kendine aptal diyorsun ki abi
K: Selin sen hiç bir şey bilmiyorsun, ablan hak verecek şimdi bana, izle bak
S: Evet doğru, aptalın tekisin ama sadece benim için öylesin
K: Demiştim bak(Seline bakıp güldüm)
S: Bu saatten sonra özellikle o dediklerinden sonra bizim bir araya gelmemiz imkansızmış King, içimdeki ufak ümidi de sildi attı o söylediklerin. O yüzden bırak kendi hayatımı ben yönlendireyim sen değil, sevgili değiliz, arkadaş da değiliz sanıyorum o yüzden karışma bana

"Doğru, sevgili değiliz, arkadaş da değiliz. Bak dedim ya sana aptalım ben, belki ikna ederim diye o kadar yol çektim geldim. Benim neyime ki senin hayatın, çok haklısın Sena. Ben bunca zamanın hatrına gelip konuşayım demiştim ama anlaşılan hata yapmışım, haklısın çok haklısın ben kimim ki senin hayatına karışayım" dedim kalktım, başka bir şey demeden kapıya yöneldim, ayakkabılarımı giyerken Senanın bana baktığını gördüm, tam elimi kapıya uzattım ağlamaklı bir sesle "Gitme" dedi bana, sonra da geldi arkadan sarıldı bana "Özür dilerim, gitme" dedi tekrar, yavaşça ellerini geri ittirip çıktım kapıdan. Henüz bir alt kata inmiştim ki Selin seslendi "Ablam bayıldı" diye, geri çıktım yukarı bir şekilde ayılttık Senayı yattığı yerde.

K: Sena uyandığına göre gideyim ben artık, arkadaşım da değil ya zaten
S: Özür dilerim
K: Özürlük bir şey yok ki, haklısın arkadaşın bile değilim niye sana karışıyorum ki
S: Öyle demek istememiştim
K: Ya ne demek istemiştin
S: Bilmiyorum
K: Hayat senin, dilediğin gibi yaşa
Se: Bana kalırsa ikiniz de naz yapıyorsunuz şu an
K: Ne için
Se: Naz yapmayı geçtim çocuk gibisiniz şu an, baştan sona dinledim konuştuklarınızı, getirelim şuraya 5-10 yaşlarında bir kız bir erkek, aynı tartışmayı yaşarlar yani

Maç var geceye rez

R E Z