Sesli güldüm

-sen dinledin mi beni?
-kelimesi kelimesine.
-her şeyi mi duydun?
-harfi harfine.
-annemin aradaşını tuvalette dikizlediğim kısmı da mı?
-özellikle onu.
bunun üzerine bulduğum bir minderi suratına fırlatıverdim.o da bana el ense çekti, kafamı koltuğunun altında sıkıştırdı.ana avrat küfrettim.her yerim acıyordu amk zaten.. neyse bıraktı beni bin. sonra kahkahalarla gülmeye başladık. nefessiz kalıncaya kadar güldüm.

evet beyler, işte en yakın dostumu böyle tanıdım.o gece bana kendi yatağını verdi, kendisi gidip anne babasının yatağına yattı. ailesinin şile taraflarında bir müstakil evi varmış, babası emekli olduktan sonra oraya geçmişler. buraya da çok az geliyorlarmış işte bazı haftasonları falan. oğuz evde tek yaşıyor gibi bir şeydi yani. kıyak hayattı doğrusu çok özendim.

şunu da şuraya bırakayım:
https://www.youtube.com/watch?v=uizQVriWp8M

sabah tüm vücudum sızlayarak uyandım. gece boyunca içtiğim sigaralar yüzünden ağzımda berbat bir tat vardı. oğuz ortalıkta görünmüyordu. usulca çıktım evden. niyetim bir diş fırçası almaktı. güneşli bir hava vardı. ayaklarm beni sahile zütürdü. sabahın yedisiydi heniz ve cumartesi olduğundan koşu yapan, bigiblete binen bir iki kişi dışında ortalıkta kimsecikler yoktu. kollarımla arkadan destek alıp bacaklarımı da denize doğru uzatıp denize oturdum. serin ama güneşli bir havaydı. gözlerimi kapattım. kendimi dinledim. içimde yıllardır bağıran sese ilk defa kulak verdim. yaşamak istiyordum. hayatın bana vermediklerini söke söke almak istiyordum. kapanan sol gözüm ve sızlayan çürüklerim bunun için ödediğim ilk bedeldi.bu nedenle sevdim yaralarımı

eski kız arkadaşım geldi sonra aklıma nedense. meltem.onu çocuk kalbimle ne kadar sevebilirsem o kadar sevmiştim. uzun zaman olmuştu bir kızı öpmeyeli. tatilde yaşadığım ufak bir kaçamağı saymıyordum. tatildeki kızı tanımıyordum bile. şöyle içten heyecanlanarak kimsenin elini tutmayalı baya olmuştu. aklıma başak geldi. midem burulur gibi oldu onu düşününce. göz kapaklarının üstüne çektiği ince siyah çizgi ne kadar hoştu..

başak nerdeyse tüm hafta boyunca benim yanımda oturmuştu.iyi kötü br muhabbet de oluşmuştu aramızdaçkafa kızdı. espriliydi.müzik zevki çok iyiydi. ikimiz de radiohead seviyorduk. salı günü koyu yeşil bir hırka giymişti. koyu yeşil ne kadar yakışıyordu lan.onu şu an yanımda istiyordum. bordo rengine boyadığı dudaklarını öpmek istiyordum. ince dudakları vardı. ağzımın içinde erirdi dudakları eğer onu öpebilseydim.

başak'ı öpme düşüncesi keyfimi yerine getirdi. bunu hayal ederek telefonuma kulaklığımı taktım. sonbahar güneşi yaralarımı iyileştiriyordu sanki. başak'ın düşüncesi kalbimi iyileştiriyordu.

orada uzun süre oturup kendimi iyileştirmeye çalıştım. neden sonra karnımın acıktığını hissettim. sahildeki migrosa kadar yürüdüm.yol boyu insanlar kapanmış gözüme, açılmı kaşıma, çürük içindeki suratıma baktılar. kapşonumu taktım önce, sonra giblemedim. çıkarttım kapşonu.

marketten diş fırçası, sandviç malzemesi ve meyve suyu ve altılı bira aldım.eve döndüğümde kapıyı çalıp çalmama konusunda kısa bir kararsızlık yaşadım.ya oğuz uyuyorsa? derken televziyonun sesini duyar gibi oldum, içim rahatladı. kapıyı çaldım, elinde yanan bir sigarayla uykulu görünen oğuz açtı kapıyı.
-ulan ne keş herifsin. uyanır uyanmaz sigara mı yaktın?
-sen yakmadın mı?
yakmıştım amk. güldüm.poşetleri uzattım.

neyse ki evde diş macunu vardı.ben banyoda işimi bitirene kadar oğuz sandviçlerden birini hazırlamıştı bile. televizyonda bir magazin programı seyrederek kahvaltımızı ettik. kahvaltından sonra sigaralarımızı yaktığımızda oğuz yüzümü ne yapacağımızı sordu. öyle ya bu şekilde okula nasıl gidecektim? hem de ikinci hafta amk..

Anlat bilader benzer bi hayat bendeki de sadece ortasındayım sanırım ben takibindeyim bak

güzelmiş lan geceme meze yaptım hikayeni,bu sigaramı şerefine yakıyorum kardeşim. devam et

-okula bu halde gidecek değilim herhalde..
diye cevap verdim. oğuz suratıma dik dik baktı, sordu:
-neden lan?ben onu dememiştim yaraları nasıl iyileştireceğiz diye sordum yoksa millete ne dıbına koyayım?
-sen ne diyorsun abi? kıyma makinesinde çekilmiş gibi suratımla herkese reklam mı edeceğim kendimi?
-eğer diğer insanların fikirlerini bu kadar önemsiyorsan biraz reklam yapmak senin de hoşuna gidecektir bence.. giblemiyorsan da giblemiyorsundur zaten.

bu lafın üzerine düşündüm kaldım.şu oğuz ne tuhaf herifti lan. filozof gibi konuşuyordu bir yandan da dünyayı giblemez bir havası vardı. keşke böyle biri olabilseydim diye geçirdim içimden. diğer insanlar konusunda haklıydı haklı olmasına da..benim gibi hayatı boyunca iğer insanları kendinden daha fazla önemsemek zorunda bırakılmış biri için böyle ani bir değişim..bu halimle okula gittiğimin düşüncesi bile midemin panikle kasılmasna yetti

-nasıl olacak peki?
-şimdiye kadar nasıl olduysa öyle.. yüzün bu halde değilken şimdikinden farklı mı hissediyordun?
hayır. yüzümde yaralar yokken de şimdikinden farklı hissetmiyordum... oğuz sigarasını tostundan artakalan ekmeğin üzerine bastırırken yüzüme bakmadan bir kere daha konuştu:
-neysen osun arkadaş, gizleme.saklandığın yerden çık.

neticede pazartesi günü oğuzla beraber shuttle beklerken içimden sürekli tekrarlıyordum: "saklandığın yerden çık.. saklandığın yerden çık... "

yine de yurt odasına girdiğimde odada kimsenin olmadığını görünce sevinmeden edemedim. kendimi duşa atıp biraz rahatlamaya çalıştıktan sonra diller okulunun yolunu tuttum. koridor boyunca gözünü dikip bakanların bakışları yaralarımı acıttı. sınıfa girip en arka sıraya sindim. neyse ki başak yoktu. ders boyunca hocanın gözü defalarca yüzüme takıldı.

aralarda sigara içmeye çıkmaya cesaret edemedim.son derse doğru durumuma biraz olsun alışılmıştı. dalmışım.omzuma biri dokununca irkildim.
-naber scarface? oturabilir miyim?
son derse de gelmesen, hatta ben iyileşene kadar hiç gelmesen olmaz mıydı başak?

gözlerine bakmamaya çalışarak evet anlamında başımı salladım. zaten onayımı beklemeden çantasını benim sıraya atmıştı bile. otururken baharatlı bir parfüm kokusu burnuma çarptı. başım döndü. elim ayağım birbirine dolaşmıştı. doğal davran diye bağırıyordum içimden. doğal davran lanet olsun evde tek başınaymış gibi.
-ya shuttle ı kaçırdım. haftasonu eve geçmiştim, uyanamamışım. aslında bu gün hiç gelmesem mi dedim ama..
hiç bir şey yokmuş gibi, göğüs kafesimin altında patlayan volkanı görmüyormuş gibi, derimi yakan utancı hiç hissetmemiş gibi konuşup duruyordu